Into the Wild Woods (Isla Puerto #1)

Kabanata 6

Be aware of grammatical errors. Thanks for reading!

Kabanata 6

Reminder

I squeezed my eyes shut as I massaged my temple. I've been facing death in front of my computer. Halos maubos ang araw ko sa kakatype sa computer. Isang araw akong absent kaya malamang binabawi nila ito.

"Tapos ka na ba, Reese?" Era asked as she placed the cup of coffee abovemy table.

"Hindi pa nga. Salamat sa kape." I thanked her as I raised the coffee.

I cranked my neck. Sinipat kong muli ang orasan. Alas tres na ng hapon. It is supposed to be my break pero dahil sa dami at tambak ang trabaho ay nagpabili na lang ako kay Era.

I actually felt hungry right of this moment. Hindi na kasi ako naka paglunch dahil nga sa kagustuhang matapos na agad ang trabaho.

I shook my head and continue despite of this disturbing feeling. Ilang page na lang at matatapos ko na rin ito.

Or at least that was I thought....

"Urgent daw sabi ni Miss Dee. Kailangan daw niya ng soft copy."

Natuliro ako nang bigyan na naman ako ng panibagong folders. How am I supposed to do this urgently? Hindi pa nga ako nakakausad sa huli ay may bago na naman. And I chose to speak out.

"Uh, may ginagawa pa kasi ako. I'm still not yet finished with the last task."

He gave me an apologetic look.

"Pasensya na, Reese. Sayo kasi ibinilin."

Wala akong nagawa nang mailapag na niya ang folders sa ibabaw ng aking mesa. Saktong pagkaupo ko ay dumaan si Era sa cubicle ko.

"Diba break mo na? Bakit hindi ka pa yata lumalabas sa lungga mo?" natatawa nitong tanong.

Ngumuso ako at sinipat muli ng tingin ang folders. Era followed where my eyes landed. Her chinky eyes widened in shock.

"May bagong gagawin na naman, Era. Urgent daw kaya kailangang gawin kaagad."

"Kulang na lang talaga ay ibigay lahat sa iyo ni Miss Dee ang lahat ng gawain. Kung pwede lang siguro ang pagmop ay binigay na niya sa iyo." Humalakhak pa ito.

I shrugged the thought. Miss Dee is working professionally... At kung may kakaiba naman ay kailanman ay hindi nagtagpo ang landas namin. I barely know her name. Ngayon lang talaga kami nagkita.

Hindi na lang ako magtatanim nang sama nang loob. Ayaw ko. My parents raised me to be a well woman, to set a side things that will make situation complicated. Ganoon na rin ang iwasan ang pagtatanim ng sama ng loob dahil pait at bulok lang naman ang aanihin mo.

"I'll buy you foods na lang, Reese, para naman may laman iyang tiyan mo! Pakabusog ka muna sa pag-encode."

I chortled after she walked out.

Nagbalik na ako sa aking ginagawa. I don't have much time to chill and relax lalo na at may nadagdag na naman. I guess I have to extend my time here. Overtime rather...

Sinimulan ko na ang bagong folders ngunit hindi pa rin nakakabalik si Era. I wonder why. Talaga nga namang pinabasabik yata ako.

I stood up from my seat and stretched my arms. Konting inat muna bago simulan ang panibagong bakbakan. I finished my coffee before continuing.

The folders contain new research study for further development of antibiotics.

"Ma'am, delivery po."