3.3

2.6K 329 188
                                    

Selamünaleyküm çiçeklerim ♥️

•••
"Onların duaları ise şu sözlerle sona erer: 'Ezelden ebede her türlü hamd ve övgü,  şükür ve minnet, Âlemlerin Rabbi olan Allah'a mahsustur."(Yunus Suresi 10. Ayet)
•••

Hani bazen bir his olur ya, böyle herşeyin sonuna geldiğiniz hissi, yakalanma hissi, tam anlamıyla böyleydim. Donuyordum ama yanıyordum da.

Aramızda uzak bir mesafe vardı ve hava karanlıktı. Göz gözeydik, ama gözlerini seçemiyordum. Sadece  yüzü buraya dönüktü. Belki o da ben olduğumu anlamamıştır, diye umdum. Ama öyle bakıyordu ki, anladığına yemin edebilirdim.

Hızla göz temasını kestim. Salıncakta kalktım ve hiçbir şey olmamış gibi yürümeye başladım.

Sakin ol Aksa! Elin ayağın titremesin! Ne diyordu, televizyonda ki kadın, beş saniye boyunca nefes al, yedi saniye boyunca ver. Al, ver, al, ver.

"Aksa" Arkamdan gelen yüksek sesle durdum. Gözlerimi sıkıca yumdum. Allah'ım sen yardım et. Sakince arkama döndüm. Yere baktım. Aramızda uzun denilebilecek bir mesafe vardı.

"Burada ne işin var?" Hesap mı soruyordu o? Haklı çıkmanın tek yolu üste çıkmaktı.

Şimdi sakin ol ve sesin titremeden cevap ver.

"Dolaşmaya çıktım, hesap mı soruyorsun?" Donuyordum. Kollarımı birbirine dolalamamak için zor duruyordum.

"Yok, ne haddime de, bu saatte sizin evin tam tersi tarafta dolaşman tuhaf geldi." Haklıydı. Ne işim vardı benim gecenin bir yarısı burda?

"Gidiyorum zaten şimdi"

"Yardımcı olabilirim." Birazcık durdu.
"Yani kaybolma diye" Kelimeleri seçerek konuşuyordu.

"Yok hayır, giderim ben" Huzursuz bir şekilde bana baktı. Eli kapşonunun fermuarına gitti. Hızlıca çıkardı.

"Bunu al, donduğun burdan belli"

"Gerek yo-" Kapşonu bana fırlatmasıyla havada yakaladım.

"Tamam, teşekkür ederim. İyi akşamlar" Elimde kapşon hızla sola döndüm,

"Aksa, sizin eve sağdan gidiliyor." Daha ne kadar rezil olabilirsin acaba, ah Allah'ım.

"Kafam karışmış, iyi geceler." Köşeyi döndükten sonra bana fazlasıyla büyük olan kapşonu üzerime geçirdim. Battaniye gibi örtmüştü bedenimi, ellerim de kol kısmının içinde kalmıştı. Sıcacık oluvermiştim hemen. Huzurla gözlerim kapandı.

Kokusu... kokusunu almamla gözlerim doldu. Sebepsiz yere ağlamak istedim o an.

O gün birçok şeyin farkındaydım. Kendi duygularımın farkındaydım mesela, oraya neden gittiğimin farkındaydım, yol boyunca, başıma birşey gelmesin diye, gizlice beni takip eden, onun farkındaydım...
°°°

Bilinmeyen numara: Bir bahar akşamı, sen diye öldüm ben

Bilinmeyen numara: Son gülü soldurup kalbime gömdüm ben.

Bilinmeyen numara: Aşk diye öldüm ben. :)
•••

'Rabbim' dediğim an, daha ağzımı açmadan, içimden geçen herşeyi biliyor oluşunada Elhamdülillah...

Hayırlı, bereketli, günahsız günleriniz olsun...💕

Kardelen Çiçeği (Düzenlenecek)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin