Falling, Fallen | Jenlisa

Part 1

SEOUL, SOUTH KOREA

JENNIE'S POV

Nagising ako dahil sa lakas ng ringtone ng phone ko. It's still early sino ba na siraulo ba ang tatawag ng ganito ka aga?

Siguraduhin niya sanang may explanation siyang ibabagsak pag nasagot ko na ang tawag niya dahil kung hindi baka buong bahay niya susunugin ko

"Good Morning" Malumanay sa sabi ng tao sa kabilang linya

"Walang good sa Morning, Kai" Malamig kong sabi before i took a glance at the clock

"Ginising lang kita, baka kasi patay ka na" Sabi pa niya

"Tse. Patay mo mukha mo"

Pero bago ko paman mapatay ang tawag ay nagsalita siya

"Mag-ingat ka, smol bean. Haha!" Baliw talaga siya. Mana sa pinagmanahan niya

Inilagay ko naman sa table ang phone ko at saka tumayo at naglakad patungo sa may banyo bago kinuha ang towel at pumasok sa banyo para maligo

Ilang oras lang naman ang tinagal ko sa loob ng banyo bago ako lumabas ng kwarto ko. I immediately ordered Mr. Han na ihanda na ang kotse because were leaving anytime soon. I need to be early, i still have some work to do plus yung mga pipirmahan ko pang mga papel ay tambak na sa desk ng assistant ko, it needs to be done ASAP

It actually didn't take long nang bumalik si Mr. Han

"Ms. Kim, nakahanda na po ang kotse" Pag-papaalam niya sa akin which i just gave him a nod before he exits the penthouse

You heard it right, i live in a penthouse dito sa pag-aari kong condominium. I am Jennie  Kim and I own a company which is JKGlobal. I'm just twenty-four but i already own a company, cool right?

I won't tell you the whole details for now kung paano ako nagkaroon ng company at a young age, but i can only tell you that the company is a product of my non-ordinary brain

I grab my purse bago nilisan ang penthouse, i walk through the elevator then i waited till i reach the ground floor.

Once i reached the ground floor ay halos lahat na ng mga staffs are bowing ng makita nila ako. That's how i discipline them, i want them to know who the boss is para hindi magkaron ng gulo. Pero each one of them are well mannered kaya hindi ko na prinoproblema ang approach nila sa mga guests

Once i exited the building ay isang itim na kotse ang naghihintay sa akin, well to be honest at hindi sa pagmamayabang ay mayroon akong higit sa limang sasakyan. But i always told them not to use it, tutal i only need one car on all my transportations through the city. Hindi na kasali ang mga  out of town at out of the country kong mga lakad.

Lumabas si Mr. Han at pinagbuksan ako ng pinto sa likod, when i got in ay inutusan ko naman siyang magtungo na diretso sa companya since i don't like crowded places

Napukaw naman ang atensyon ko the moment my phone vibrated indicating that somebody is calling me, once i learned who the caller was ay walang sabi-sabi ko itong sinagot

"What?" Malamig kong sabi once i answered her call

"Bakit ba sa lahat ng mga pinsan ko, ikaw ang pinakamalamig?" She joked, but i wasn't happy with that

"What do you want, Unnie?" I ask but more calmly this time, she's Jisoo-Unnie. My cousin

"Dumaan ka sa apartment ko, sasakay nalang ako sayo total iisa lang naman ang pupuntahan natin" Sabi pa niya