"Wala ka ba talagang balak bumalik sakin?"seryosong tanong nya. Napalunok ako at hindi alam kung ano 'yung isasagot ko sa tanong.
Kinagat ko ang ibabang labi ko at iniwas ang tingin ko sa kanya.
"Ha!" I saw him brushed his hair roughly from my peripheral vision.
How can I go back to him when I was the one who left him? I don't have any rights now to be with him. Iniwan ko sya kahit hindi ko kayang harapin mag-isa yung nangyari sakin pero kinaya ko, kinaya nya and that's why we're both successful right now.
"Did you even love me?"
I automatically look to him when I heard his question. "I did, so much" until now...
"But why?"
"You're also having a hard time, Rendo. Napapansin ko sa mga kilos mo kahit hindi mo sabihin sakin. I can feel how anxious you are whenever we're together. 'Cause I know that kuya Iver were in a critical state. I don't wanna be a burden to you, ayokong nahihirapan kang pumili samin kung kanino ka pupunta"
"Edi sana kinausap mo ko! Goodness, Alyana. Alam mo ba yung tumatakbo sa isipan ko nung nakipaghiwalay ka sakin? I was full of what ifs! Iniisip ko kung may nagawa ba akong mali sayo para hiwilayan mo ko ng ganun. Wala kang binigay na rason! You don't wanna be a burden but you did more than that! Ikaw at ang pamilya ko ang kinakapitan ko nun. Dapat kinausap mo ko tungkol sa pinoproblema mo para madamayan kita sa kinakaharap mo. Para sabay nating haharapin yung problema nating dalawa. Hindi 'yung nauna ka pang bumitaw satin."
I was speechless by his sudden outburst. Tears keeps falling from his eyes as he look at me. I covered my face using my both hands and lowered my head as I started crying really hard.
God.
I'm stupid for not thinking about that..
"I.."
"I'm sorry" I said between my sobs.
I felt his strong arms wrapped around me and hug me tight. I automatically hug him back and buried my face on his shoulder.
"Irog, mahal kita sobra"he whispered to my ear. Mas hinigpitan ko ang yakap ko sa kanya at naramdaman ko ang magagaang haplos nya sa likod ko.
"Love you too.."
"You better not let go this time, no matter how hard it is" I nodded. Humiwalay sya sa yakap namin. He cupped both of my cheeks then he lowered his head and quickly took a peck on my lips.
I felt my face heats up when he made a sound of the kiss. Natawa sya ng mahina ng titigan nya ko sa muka.
"Damn. So cute"he said and hugged me again.
----------------------------------------------------------

BINABASA MO ANG
Blanko (Mabunga Boys Series #2)
Teen FictionEpistolary Novel Rendo Asuncion: Ako'y naba-blanko sa tuwing ika'y aking nasisilayan