Het komt goed

Hoofdstuk 6

-pov Lisa-

Een week later was het weer tijd om naar de pleegzorg te gaan. Ik vond het echt super spannend. Dit keer waren mijn opa en oma niet mee, waardoor ik me niet op mijn gemak voelde. 
We waren aan gekomen en we werden ontvangen door de medewerker die er de vorige keer ook was. 
We gingen naar een kamertje waar nog een andere man en vrouw zaten, ik herkende ze ergens van maar ik wist niet waarvan.
De vrouw stond op en gaf mij een hand "Hey, ik ben Linda." zei de vrouw op een aardige, zachte toon "Ik word jouw pleegmoeder, en dit is Mark, mijn man". De man stond op en gaf mij ook een hand "Hey, ik ben Mark, en ik word jouw pleegvader" zei de man en hij lachte een beetje. Ik voelde me best wel op me gemak bij Linda en Mark. Ze stelden zich ook nog voor aan mijn vader en toen gingen we zitten rond het kleine tafeltje. 
Mark en Linda vertelden wat over hunzelf, dat hetze bijvoorbeeld niet lukten om kinderen te krijgen, dus ze zich aan hadden gemeld bij de pleegzorg. Ook vertelden ze wat over hun huis. Natuurlijk woonden ze op een stal, maar wat voor eentje?! Ze hadden een enorme pensionstal, met echt 2 buitenbakken en 3 binnenbakken en nog veel meer. 
En toen wist ik het! Ik wist waarvan ik ze herkende! 
Ik volg al echt super lang een Instagram account over een supergrote pensionstal, die ze helemaal op hadden geknapt en nu superluxe hadden gemaakt. Ze hadden we meer dan 15.000 volgers van over de hele wereld
"Zijn jullie van het Instagram account nepalstables?" vroeg ik met een klein stemmetje.
"Ja! Hoe weet je dat?" vroeg Linda een beetje lachend. 
Ik bloosde een beetje en zei: "Ik volg jullie al bijna 2 jaar volgensmij." 
"Dat heb je te maken met echte beroemde pleegouders!" grapte Mark en we moesten allemaal lachen.

Het gesprek was afgerond en Linda en Mark vroegen of we een kijkje wilden komen nemen bij hun huis. Ik wilde dat natuurlijk, en na even overhalen stemde mijn vader er ook mee in. 
Het was ongeveer 20 minuutjes rijden vanaf het kantoor van de pleegzorg bij mij in de stad.
Toen we er aan waren gekomen leek het allemaal nog mooier dan op de foto's. Ik keek mijn ogen uit. Linda en Mark keken elkaar aan en glimlachten. Zij wisten wel dat  ik het hier heel goed ging krijgen. Mijn vader was niet extreem enthousiast, maar hij wilde het moment niet voor mij verpesten.

Eerst hebben Mark en Linda mij een rondleiding over het terrein gegeven en lieten ze zien waar Warrior en Storm mochten staan. Ze hadden zelf bedacht dat ik ze in de stalgang mocht zetten waar hun eigen paarden ook stonden, zodat ik lekker alleen mijn eigen gangetje kon gaan.
Na de rondleiding over het terrein, kregen we een rondleiding door hun huis. Natuurlijk lieten ze mijn kamer zien, en ik was meteen verliefd. Ik had namelijk uitzicht over de weilanden.
Stiekem had ik super veel zin om hier te gaan wonen, maar ik vond het ook wel moeilijk om het huis te verlaten waar ik letterlijk was geboren. Op dat moment wilde ik er niet teveel over nadenken.
Nadat we het huis vanbinnen hadden gezien, gingen we even koffie en limonade met een koekje eten.
"We zijn erg blij dat je bij ons komt wonen." begon Mark toen we al een tijdje aan de koffie zaten. "Maar we zeggen eerlijk, dat je ons allereerste pleegkind bent, omdat er niemand eigenlijk bij ons gezin paste, omdat we een paardenbedrijf hebben."  
Ik keek even naar mijn vader, maar ik zag in zijn ogen dat het goed was. Hij vertrouwde deze mensen om voor mij te zorgen, en niet eens op een slechte manier.
"Ik zou maar oppassen, want ik ben echt heel vervelend." grapte ik en Mark en Linda moesten ook even lachen.
We praatten nog even en toen gingen mijn vader en ik weer naar huis, omdat er natuurlijk ook nog andere dingen moesten gebeuren.
Toen ik thuis was heb ik nog even met Storm gereden en een paar lage sprongetjes meegepakt, en met Warrior heb ik wat vrijheidsdressuur gedaan.

Na ongeveer een weekje was het tijd om te gaan verhuizen. Ik was heel de week bezig geweest met spullen uitzoeken en inpakken. De avond voor vertrek had ik alle spullen van de paarden in het vrachtwagentje gelegd.
We zouden om 11 uur 's morgens weggaan, maar ik was om 8 uur al wakker en ik kreeg echt geen hap door mijn keel en ik was echt super zenuwachtig.
Rond 10 uur had ik Warrior en Storm nog even losgegooid zodat ze even konden bewegen voordat we gingen rijden.
En om 11 uur was het dan zo ver: we gingen verhuizen, maar niet met mijn gezin. Alleen ik en mijn paarden. Ik had een raar gevoel, ik wist niet hoe ik het moest beschrijven. Het voelde als een soort mix van spanning, verdriet en blijdschap.
Na ongeveer 25 tot 30 minuten rijden kwamen we aan bij Linda en Mark. Ze stonden ons op te wachten bij het heken vertelden waar mijn vader het vrachtwagentje kon parkeren.
Toen mijn vader het vrachtwagentje had geparkeerd, laadde ik Warrior uit en Linda Storm. Storm die was het wel een beetje gewent om met de trailer oid weg te gaan, maar Warrior die vond het allemaal super spannend en interessant. 
We hadden de paarden op stal gezet met lekker wat hooi, en ik ging even snel een flesje maken voor Warrior, zodat ik zeker wist dat hij wat at, en niet door spanning niks zou gaan eten.
Nadat Warrior zijn flesje ophad, ging ik samen met mijn vader mijn eigen spullen naar het  huis brengen en deed ik mijn paarden spullen in de kasten van mijn paarden.
Nadat we alles uit het vrachtwagentje hadden gehaald, gingen we nog even snel een bakje koffie drinken en voor mij natuurlijk wat cola. Daarna zei ik mijn vader gedag en ja, toe was ik daar in mijn eentje. Maar het voelde heel vertrouwd, alsof ik hier al super vaak was geweest. Ik had eerst nog even mijn spulletjes een beetje uitgepakt en toen ging ik samen met Linda naar de paarden. Eerst gingen we hun paarden even loszetten in de paddock en Linda ging er ook nog eentje longeren en toen ging ik Storm en Warrior even loszetten. Tijdens dat Warrior en Storm los stonden, had ik wat verteld over hoe ik aan Storm kwam, wat ik al met hem had gedaan  en had ik ook wat over Warrior en Magic verteld.
Die avond hadden we pizza's besteld en daarna gingen we even televisie kijken.
Na het televisie kijken ging ik naar bed. Het voelde eerst een beetje vreemd om een eigen slaapkamer te hebben in iemand anders zijn huis maar het voelde best vertrouwd omdat mijn slaapkamer thuis best wel op mijn slaapkamer bij Linda en Mark leek.