Het komt goed

Hoofdstuk 10

-pov Lisa-
"Wat is er?" vroeg ik toen James bij ons aangekomen was. 
"Uh- uhm, zou je- je misschien af willen- willen spreken?" vroeg hij een beetje stotterend. Het was SO CUTEEE.
"Uhm," zei ik ook een beetje stotterend terwijl ik keek naar Lena en seinde wat ik moest doen. "Ga er voor meid" fluisterde Lena. 
"Ja ik wil," kwam er moeizaam uit en ik zag James oplichten "maar, ik kan niet vandaag. Ik." Ik moest snel een smoesje bedenken om niet te zeggen dat ik nog dingen moest doen met Warrior en Storm. "Ik- uhm ik moet- uh ik heb- uh ik heb geen tijd vandaag." zei ik uiteindelijk.
"Dat geeft niet," zei James vergevend "ik heb toch je nummer dus we spreken wel een keer af" zei hij uiteindelijk een beetje lachend.
"Nou, dat hebben we ook weer afgehandeld, misschien moeten we maar eens gaan." zei Lena nadat het een paar minuutjes stil bleef.
"Uh ja, doei James!" zei ik nadat Lena mij aan stootte.
Ik en Lena liepen weg en James zwaaide ons na.

-pov James-
Nadat ik Lisa uit had gezwaaid, liep ik naar mijn scooter en ik startte hem op en reed naar huis.
"Ze is gewoon perfect. Ze is leuk, schattig en verder weet ik niks van haar" zei ik tegen mezelf en ik glimlachte. Ik droomde nog even verder in mezelf.
"TUUUUT"
"BAM"
Een steek van pijn schoot door mijn been. "AAH, F*CKKK" schreeuwde ik van de pijn.
"Sorry, sh*t wat heb ik gedaan??!" kwam de bestuurder van de auto al zeggend uit de auto gestapt. Ze tilde mijn scooter op zodat ik weer kon bewegen. "Oké, heb je ergens pijn" vroeg ze op een zorgzame toon.
Ik wilde recht op gaan zitten en er schoot weer een pijnsteek door mijn been. "F*ck dat deed pijn" fluisterde ik. Ik keek naar mijn enkel en ik zag dat die echt heel dik was. "Als ik niet beweeg niet, maar mijn enkel ziet er niet echt normaal uit" zei ik kijkend naar mijn enkel.
"Dat ziet er inderdaad niet echt goed uit." zei ze bezorgd "Ik zet je scooter wel hier op slot bij de supermarkt daar" en ze wees naar de supermarkt aan de overkant van de straat. "Uhm, ik help je wel even in de auto en dan zet ik die scooter wel even bij de supermarkt." zei ze
"Ja is goed." zei ik.
Terwijl ze mij omhoog hielp en me begeleidde naar de auto, schoot er weer een pijnsteek door mijn been "f*ckkk" zei ik zachtjes. "Gaat het?" vroeg ze
"Ja, gewoon even doorbijten" zei ik met een lach als een boer die kiespijn heeft. Met veel pijn en moeite zat ik in de auto. Na 5 minuutjes kwam de vrouw terug na het wegzetten van mijn scooter.
"Uhm, ja waar moet ik je naartoe brengen? Naar je huis, of ik kan je alvast naar de HAP brengen, maar ik zou eerst moeten bellen en als je klaar bent dan kan je niet naar huis komen." begon ze "Maar ik kan ook nu bellen en dan kan je wachten bij mij thuis, maar dan zou je natuurlijk wel even je ouders moeten inlichten." 
"Uhm, ja ik denk dat het handig is als ik met u mee ga, want mijn ouders zijn allebei aan het werk. Ik app ze wel even." zei ik.

We reden naar haar huis en ik zag dat we echt naar een hele grote stal reed.
Ze hielp me naar de voordeur en belde aan.

-pov Lisa-
"TRING" ik zat aan de keukentafel huiswerk te maken toen de bel ging.
"Doe jij open Lisa?" vroeg Mark die op de bank televisie zat te kijken
"Ja doe ik!" zei ik en ik stond op
Toen ik de deur opendeed wist ik niet wat ik zag. Het waren Linda en James. Ik smeet meteen de deur weer dicht. "Sukkel!" zei ik tegen mezelf en ik deed de deur weer open.
"Linda! Je bent weer thuis." zei ik op een zo verbaasd mogelijke toon "Hoi James, wat doe jij nou weer hier?" zei ik met een beetje lachende, maar vragen de toon.
"Uhm ja," begon James, maar Linda begon te vertellen, want ze zag dat James niet echt uit zijn woorden kon komen.
"Ja, op de terugweg van de supermarkt heb ik ja James, blijkbaar aangereden." zei met een schuldige stem
"En toen vroeg Linda dus of ik meekwam zodat we zo naar het ziekenhuis kunnen, want mijn enkel is nog dikker dan een watermeloen." zei James een beetje lachend. Ik keek even naar zijn enkel.
"Ja dat ziet er inderdaad niet goed uit." zei ik bezorgd "Kom maar snel binnen, dan pak ik een ice pack uit de vriezer."
Terwijl Linda James hielp naar de bank liep ik naar de vriezer in de garage. "wtf is happening" zei ik zachtjes tegen mezelf en ik haalde even goed adem voordat ik met de ice pack de woonkamer inliep.
"James, hier is je ice pack," zei ik een beetje vlug en ik gooide de ice pack naar James. Hij ving hem echt perfect "ik hoop dat het al beter gaat met je enkel." vroeg ik met medelijden. 
"It hurts like a b*tch, maar de ice pack helpt hopelijk." zei hij een beetje lachend. Ik moest ook een beetje lachend.
"Uhm, sorry dat ik deze tortelduifjes moet onderbreken," zei Linda met een grijs op haar gezicht "maar, ik ga de HAP maar eens bellen denk ik." 
"Ja- ja lijkt me een goed plan." zei James. Ik zag dat hij pijn had, ik vond het zo zielig voor hem.
Nadat Linda met de HAP had gebeld kwam ze weer terug de kamer in. "Over een halfuurtje kunnen we terecht, nog even doorbijten dus." zei Linda met een klein lachje.
25 minuten later gingen we naar het ziekenhuis.