Het komt goed

Hoofdstuk 24

-pov James- 

Nadat ik me om had gekleed, ondersteunde ik Lisa naar een bankje, want met krukken op een zwembadvloer is niet echt handig. Daarna liep ik naar mijn teamgenoten. 
"Zo Gentleman, heb je je vriendin een keer mee genomen?" zei Mike(een teamgenoot) plagend en ik gaf hem een tik tegen zijn achterhoofd. 
"Zorg nou maar gewoon dat je zelf een vriendin hebt voordat je mij gaat irriteren." grapte ik.
"Kom mannen, het water in!" zei onze trainer terwijl hij in zijn handen klapte. Ik liep samen met Mike naar de zwembad rand en voordat hij er erg in had, duwde ik hem in het water. Toen ik ook in het water was gedoken, duwde hij mij onder water. 
"Kom op mannen, serieus zwemmen nu." zei de trainer een beetje bozig en ik en Mike zwommen lachend verder.
Na anderhalf uur waren we klaar met trainen. Ik liep naar Lisa toe.
"Knuffel?" vroeg ik terwijl ik mijn armen open naar Lisa snelde en ik gaf haar een knuffel.
"Nee, nee niet doen!" giechelde ze. "Je bent helemaal nat." 
"Ik ga me omkleden, zie ik je in de hal?" vroeg ik.
"Is goed." zei de en ik gaf haar snel een kus.

-pov Lisa-
Toen ik al een tijdje in de hal zat te wachten, kwam er een jongen de hal inlopen. Het was diezelfde jongen als die bij de fysio in de wachtkamer zat. Tegelijkertijd kwam James ook de hal inlopen vanaf de kant van het zwembad samen met een paar teamgenoten. De jongen stond precies op mijn hoogte stil. James had de jongen onderhand al gezien en liep snel naar hem toe.
"Ik heb je gezegd dat je uit haar buurt moest blijven!" schreeuwde hij nog net niet tegen de jongen. Ik was ondertussen opgestaan. 
"James, hij heeft niks gedaan." zei snel tegen James voordat hij de jongen iets aan kon doen. James zuchtte even.
"Kom." zei James bot en hij liep de deur ik volgde hem op mijn krukken. De hele terugrit heeft James niks gezegd. 
"Waarom maak je er zo'n probleem van als een jongen ook maar één meter bij mij in de buurt is?" vroeg ik toen we op mijn kamer waren.
"Ik vertrouw die andere jongens gewoon niet!" antwoorde hij een beetje bozig. "Ik wil gewoon niet dat er iets met je gebeurd." zei hij zorgzaam terwijl hij zijn tranen weg slikte. "Jij bent het enige waar ik trots op kan zijn."
"Hoezo zou je trots zijn op mij?" vroeg ik. "Je hebt zoveel meer om trots op te zijn." ik gaf hem een knuffel.
"Mijn f*cking jeugd is niks om trots op te zijn, mijn vader is weg en ik heb mijn lichaam laten verpesten door mijn f*cking coach." zei hij met tranen in zijn ogen.
"Dat was vroeger." zei ik. "Kijk naar wat je hebt bereikt! Je zit bij de club waar je altijd al bij wilde!"
"Ja, dat klopt wel. Maar meer ook niet." zei hij een beetje teleurgesteld. 
"Dat is toch al genoeg om trots op te zijn!" antwoorde ik. Hij zuchtte en ging op mijn bed liggen en ik kwam tegen hem aan liggen.

Een paar weken later was ik met Warrior aan het wandelen toen ik werd gebeld door James.
"Waarom moet je me altijd bellen als ik bij de paarden ben." lachte ik.
"Nou omdat ik dat leuk vind." zei James plagend.
"Maar wat is er schat." vroeg ik lachend. 
"Ga je zondag mee naar mijn wedstrijd?" vroeg hij.
"Dat is toch je eerste wedstrijd?!" vroeg ik verbaasd. 
"Ja." zei hij enthousiast.
"Wat denk je?" vroeg ik.
"Wat?" vroeg James verbaasd.
"TUURLIJK GA IK MEE!!" schreeuwde ik bijna door mijn telefoon en Warrior schrok er van. 
"Tot zondag schatje." zei hij.
"Tot zondag!" zei ik blij.

De nacht van zaterdag op zondag kon ik bijna niet slapen. Ik was super zenuwachtig voor de wedstrijd van James. James zou me rond 12.00 uur ophalen dus ik hoefde niet heel lang te wachten. Ik had een zwarte hoodie aan gedaan met een hetzelfde jasje die ik aan had met toen James het gesprek had met de manager. Ik had als verrassing voor James achterop mijn hoodie James zijn achternaam en zijn nummer laten drukken. Toen James mij op kwam halen liet ik mijn hoodie zien.
"Nou, dit had niet gehoeven." zei James dankbaar.
"Tuurlijk wel! Dit is een bijzondere wedstrijd." zei ik een beetje slijmend.
Linda wenste James succes en we liepen de deur uit. 
Toen we bij het zwembad waren, stond een heel groot deel van James zijn team al in de hal. James liep naar zijn teamgenoten en ik stelde me voor aan James zijn coach.
"Kom eens." zei zijn coach en we liepen een paar meter verder weg. "Bedankt dat je James hebt overtuigd om naar een andere club te gaan." ik keek snel naar James en hij glimlachte naar me.
"Ik wilde het beste voor hem, en dat was het beste voor hem." legde ik uit.
"Hij mag trots zijn om een vriendin zoals jij." zei zijn coach en hij gaf een klopje op mijn schouder en we liepen naar de anderen toe. Ik liep naar James en hij sloeg zijn arm om mijn schouder.
"Dus jij bent die vriendin waar meneer Gentleman het altijd over heeft." zei een teamgenoot van James plagend. Ik zag dat James zijn ogen zowat vuur spuwde en daarom moest ik lachen.
"Ja toevallig wel." zei ik lachend. "Ik ben vereerd dat James het altijd over me heeft." zei ik nog steeds lachend en James rolde met zijn ogen.
"Let maar niet op haar, ze is in een vervelende bui." zei James lachend terwijl hij mij achter zijn rug wilde verbergen.
"Kom mannen! We gaan omkleden." zei de coach nadat we nog even hadden gepraat.
"Ik ga alvast op de tribune zitten." zei ik tegen James en ik gaf hem snel een kus. Toen ik op de tribune ging zitten, zag ik dat de jongen die ook bij de fysio was, ook op de tribune zat. Ik zuchtte even, maar ik negeerde hem. 
Ongeveer een half uur daarna begon de wedstrijd. Eerst ging het niet super goed en had de tegenpartij ook gescoord. Maar snel daarna kregen James en een teamgenoot ruimte om naar voren te zwemmen met de bal en James scoorde. Bijna heel de tribune stond op en juichte en klapte. Tuurlijk stond ik ook op.
De rest van de wedstrijd kwamen er wel wat kansen voor beide teams, maar geen van beiden scoorden.  De laatste minuut van de wedstrijd, had het team van James de bal en net voor het eindsignaal scoorde James. Heel de tribune juichte en klapte weer, want niemand had dit verwacht. James glimlachte van oor tot oor en heel zijn team was trots op hem en hij kreeg high fives van iedereen. Toen James uit het water kwam, gaf zijn coach ook nog een high five en ze gaven de tegen partij nog een hand en toen liep ik naar James toe.
"Ik ben zo trots op je!" zei ik blij terwijl ik hem een knuffel gaf. Hij was nog nat, wat niet heel fijn was, maar dat maakte even niet uit.
"Dankjewel!" zei James en hij gaf me een kus. "Ik ga me omkleden, wacht jij in de hal? We gaan zo ook nog wat drinken met iedereen ga je mee of moet ik je alvast thuis afzetten?" vroeg hij.
"Nee ik ga wel mee." zei ik en James liep naar de kleedkamers en ik liep naar de hal. En weer zat de jongen van de fysio ook in de hal. 
"Oké, het klinkt misschien gek, maar het spijt me van vorige week." zei hij terwijl hij iets dichterbij kwam zitten.
"Het was niet echt chill op dat moment, maar James heeft het er iets moeilijker mee helaas." zei ik een beetje teleurgesteld.
"Zullen we het gewoon vergeten en soort van vrienden zijn?" vroeg hij met een beetje onzekerheid in zijn stem.
"Oké is goed." zei ik geruststellend.