Het komt goed

Hoofdstuk 15

-pov James-

"Mam, Lisa en Lena komen vanmiddag." zei ik toen het zaterdag was.
"Ja is goed." zei mijn moeder een beetje afwezig. Ik zuchtte even, het was niet de eerste keer dat het haar niet boeide wat ik deed. 

TRING hoorde ik en ik hinkte naar de voordeur.
"Hey James!" zei Lena blij  toen ik de deur open deed en ze gaf me een knuffel. Daarna kwam Lisa binnen.
"Hey." zei ze alleen en ze gaf me ook een knuffel. 
"Zullen we naar boven gaan?" vroeg ik nadat Lena en Lisa hun jas uit hadden gedaan.
"Ja is goed ." zei Lena en ze volgden me naar boven.
Toen we op mijn kamer waren ging ik op mijn bed zitten en Lena ook, Lisa ging op mijn bureau stoel zitten.
"Nou James, vertel me het verhaal nou even, want ik snap er eigenlijk niks van." vroeg Lena en ik vertelde het hele verhaal samen met Lisa.
"Wauw, dus jullie hebben het gewoon bijna twee dagen lang volgehouden met elkaar?" zei Lena verbaasd "Ik zou dat niet kunnen hoor, 2 dagen lang met James zijn." zei ze plagend en ik wilde haar slaan, maar ze sprong opzij en ik kon natuurlijk niet zo snel bewegen als haar.

-pov Lisa-
Ik vraag me echt af hoelang James en Lena al vrienden zijn. Maar ik voelde me een beetje ongemakkelijk op dit moment. Ik zat hier maar, in een huis waar ik nog nooit was geweest, met 2 mensen die ik nog geen 2 weken kende maar me wel heel vertrouwd bij voelde.
"Ik ga even naar de wc." zei Lena en ze stond op. Ik ging nu op het bed zitten.
"James," begon ik een soort van fluisterend. "Ik heb eigenlijk afgesproken omdat Lena dat wilde omdat ze ons heel goed bij elkaar vind passen." James lachte even
"Ik had niks anders van haar verwacht." zei hij lachend. "Ik denk er ook zo over eerlijk, dus ja, wil je dan verkering?" 
Ik wist even niet wat is moest zeggen. Had hij het zojuist gevraagd?!
"Uh ja is goed." zei ik een beetje blozend.
"YES IK WIST HET" kwam Lena bijna juichend binnen.
"St- stond jij bij de deur te luisteren?" vroeg James.
"Nee, hoe kom je daar nou weer bij?" zei Lena heel onschuldig. Ik pakte een kussen en gooide het naar haar hoofd. 
"Dames, het is hier geen boksring dus even stoppen." zei James nadat ik Lena probeerde te slaan. 
"Oké, oké ik stop al hoor." zei ik plagend en ik ging weer op het bed zitten en James glimlachte naar me.

-pov James- 
Vanbuiten glimlach ik alleen, maar vanbinnen heb ik een hartslag van 200+  en ben ik gewoon super super blij.
Toen het ongeveer 18.00 uur was, gingen Lena en Lisa weer naar huis. Toen Lisa de deur uit liep, gaf ik haar een knuffel en zei ik een beetje plagend: "Doei schat." 
"Doei schat." zei ze plagend terug en verpestte ze mijn haar met haar hand. Ik probeerde mijn haar weer goed te doen en zei grappend: "Ik moet er wel leuk uit zien, want anders vind je me zometeen niet meer leuk." 
"Nee, ik blijf je echt wel leuk vinden als je haar niet helemaal goed zit hoor." zei een met een grappige, maar geruststellende toon.
"Als ik deze twee tortelduifjes mag onderbreken." zei Lena een klein beetje geïrriteerd. "Dan neem ik Lisa mee, want we moeten nu wel echt gaan." 
"Ja je mag d'r meenemen hoor." zei ik geruststellend en Lisa en Lena stapten op de fietsen om weer naar huis te gaan.

-pov Lisa-
"Je wilt niet weten hoe blij ik ben." zei onderweg tegen Lena.
"Ik denk dat ik het wel weet." zei Lena lachend.
"Zal ik anders vragen of je bij mij kan eten?" vroeg ik toen we bijna thuis waren.
"Ja is goed." zei Lena en we fietsten samen naar het huis van Linda en Mark.
"Mag Lena mee-eten?" vroeg ik aan Linda terwijl ik binnen kwam.
"Ja tuurlijk, we eten friet dus dat kan!" zei Linda die in de woonkamer zat.
"Top!" zei ik blij "Zullen we naar boven gaan Leen?"
"Ja is goed." zei Lena en we gingen naar boven. 

Nadat we hebben gegeten ging Lena bijna meteen naar huis want ik moest ook nog Storm rijden en iets met Warrior doen.
"Doei Leen!" zei ik en ik zwaaide haar uit terwijl ze weg fietste.

Ik pakte eerst Warrior en ik ging ook met hem langs het landweggetje, maar ik liep daar niet echt lang, want hij vond echt alles spannend, dus ik ging maar op het erf wandelen. 
Ik heb ongeveer een half uurtje met Warrior gewandeld en daarna had ik hem in de paddock gezet.
Daarna pakte ik Storm en ging ik hem eerst poetsen en daarna opzadelen. Ik had de meeste sprongetjes op ongeveer 50 tot 60 cm gezet en één sprongetje kon ik dan steeds hoger opbouwen. Uiteindelijk ben ik tot 90 cm gegaan. Daarna ging ik uitstappen op het landweggetje en dit keer schrok Storm nergens van, dus dat was echt super fijn. 
Nadat ik had afgezadeld heb ik Storm ook nog even in de paddock gezet en ik haalde Warrior uit de paddock en ik ging hem poetsen en daarna zette ik hem op stal. Na ongeveer een kwartiertje haal ik ook Storm uit de paddock, ik haalde snel een borsteltje over hem heen en ik zette hem op stal.
Toen ik weer binnen was en ik op mijn telefoon keek, zag ik dat het 20.30 uur was dus ik ging even snel douchen. 
Na het douchen belde ik James.
"Hey." zei hij een beetje afwezig toen hij opnam.
"Is er iets?" vroeg ik bezorgd
"M'n coach heeft me geappt." zei hij
"Wat zei die?" vroeg ik nog steeds een beetje bezorgd.
"Ik had hem uitgelegd dat ik alleen weer ga trainen als mijn enkel weer helemaal goed is." begon hij
"Goed dat je dat gezegd heb." prees ik hem
"Maar, toen zei hij dat dat onzin was en dat ik gewoon moet komen trainen, omdat ik anders te veel aankom en te veel spieren verlies." zei hij een beetje schuldig
"Die man is echt niet goed in zijn hoofd!" zei ik echt heel boos.
"Lies, even rustig! Ik heb tegen hem gezegd dat ik dat niet doe, dus even rustig." zei hij rustig
"Oké, maar echt niet doen, want ik heb geen zin dat jij je enkel volledig verkloot alleen omdat zie gozer dat wilt." zei ik iets rustiger.
"Nee Lies, vertrouw me maar." zei hij nog steeds rustig.
"Ik vertrouw jou wel, maar die man niet." zei ik toen ik weer rustig was
"Snap ik, maar nadat ik weer hersteld ben, wilde ik misschien naar een ander team of zelfs een andere club." zei James
"Lijkt me een goed plan, want als ik jou was, was ik meteen weggegaan." zei ik gerustgesteld. 
"Lies, ik wilde ook nog even iets anders tegen je zeggen." zei hij een beetje twijfelend.