letters to no one | romione

08| "bu gün ilk ve tek şansımı kaybettim, özür dilerim."

Belki söylediğiniz kelimeler kurduğunuz cümleler başkalarının canını acıtabilir, kalbini kırabilir.

Ama söylemediğiniz kelimeler, kurulmamış cümlelerin bedelini en ağır pişmanlıkla ödersiniz.

Emin olun bu daha çok acıtır.

⊰᯽⊱┈──╌❊╌──┈⊰᯽⊱

"Beni oraya göndermeyin!"

"Başlama yine Harry." dedi Hermione sabır çekerek.

Utanmasa koala gibi kapıya yapışıp hayatını orada sürdürme kararı alacak Harry ise arkadaşı Ron'un kolunu sıkı sıkı tutarak başını olumsuz anlamda salladı olayı dramatize ederek. "Eniştemin oraya gitmek istemiyorum anlasanıza!"

"Başlatma enişteden." diye homurdandı Ron. "İşini bulmuşsun mis gibi daha ne söyleniyorsun?"

Harry kaşlarını çatarak Ron'un kolunu gıcık gıcık bırakırken yalvaran gözlerle son şansı Ginny'e baktı. Buna karşılık Ginny ise iç geçirerek başını olumsuz anlamda salladı. "Ron ile aynı fikirde olmak beni korkutsa da üzgünüm Harry. Bu zamanlar iş bulmak zor ve elindekini kaybetmen aptallık olur."

Az önce herkese aslan gibi kükreyen Harry oflayarak kuzu kuzu oradan çıktı. Ron ve Hermione buna kahkahalarla gülerken Ginny'nin kötü bakışlarının hedefi oluyorlardı.

Abisinin ve en yakın arkadaşının imalı gülüşüne gıcık olan Ginny hıhlayarak yazıhanenin içine doğru ilerledi ve uzun zamandır içinde tuttuğu cümleleri açık açık söyledi. "Ben de gideyim de sizi baş başa bırakayım o zaman." dedi imalı imalı. "Çifte kumrular."

Bu cümleyi söyleyip yazıhanenin içine ilerlemesiyle kapının önünde bekleyen ikili sessizleşti öylece bekledi. Yazıhanenin arka taraflarında birbirine seslenen teslimat görevlileri, görev başında bir mektup yazan, çalışan diğer yazı kuklalarının daktilo seslerinden başka bir şey duymak mümkün değildi ikisi arasında.

"Ne dedi o?" dedi bir süre sonra Hermione. Sesinin titremeyeceğine emin olduğu bir an soruvermişti. "Çifte kumrular mı?"

"Evet." dedi Ron. Kızarmış yüzünde az biraz belirginleşen çillerini fark etmeyen Hermione'ye. "Öyle dedi."

Kulağında gümbürdeyen kalbi ile ufak ufak Ron'un ağzını aramaya karar veren Hermione iyiden iyiye sıcak bastığını hissedebiliyordu. "Neden öyle bir şey söyledi ki?" diye mırıldandı. Ron'un üstü kapalı düşüncelerini merak ediyordu.

"Bilmem." dedi Ron. "Bunu durmadan söyleyen sadece o değil. Harry'nin neler neler ima ettiğini fark etmişsindir kesin."

Başını onaylayarak sallayan Hermione üzerine devam etti Ron. "Neden böyle söylüyorlar sence?" diye sordu. "Yani aramızda öyle şeyler olma ihtimali varmış gibi mi duruyor dışarıdan?"

Kalbi olabilirmiş gibi daha hızlı çarpmaya başladı kabarık saçlı kızın. Aralarında kuvvetli bir kontak kurulmuş kahverengi ve mavi gözleri arasında yoğun bir duygu geçişi oluyormuş gibi hissetti.

Diğer yandan da zihnindeki çarklar bütün hızıyla dönüyordu. Bu sefer de Ron'un kontrolü eline aldığını ve Hermione'nin düşüncelerini alttan alta öğrenmeye çalıştığını biliyordu.