Δεν μπορώ να πιστέψω αυτό που βλέπω...σπερματοδιάγραμμα ! Αποκλείεται, κάτω από 32% πιθανότητες γονιμοποιήσεις; Αυτός!; ... Πόσο κρίμα να είσαι ωραίος και να μην μπορείς να διαιωνιστείς! Να μην σου τύχει...
"Τι κάνεις εκεί;" .. Ωχ πότε μπήκε;
"Τακτοποιώ τα χαρτιά!" ..απολογούμαι και προσπαθώ να μπερδέψω το χαρτί των εξετάσεων με άλλα για να μην καταλάβει κάτι.
"Αρκετά μάζεψες, μπορείς να φύγεις."
"Σας έφτιαξα καφέ."
"Ευχαριστώ, μπορείς να πηγαίνεις.." Έλεος τόσο πολύ τον ενοχλώ;
"Έχετε κάποιο πρόβλημα με εμένα; Μου μιλάτε πάντα απαξιωτικά και μου επιβάλλετε κάποια πράγματα χωρίς σκέφτεστε αν μπορώ να τα κάνω." Με κοιτάει για λίγο γιατί απ' οτι φαίνεται δεν περίμενε να τον ρωτήσω κάτι τέτοιο, για να πω και 'γω την αλήθεια ούτε και 'γω το περίμενα, δεν ξέρω πως μου βγήκε.
"Φυσικά δεν έχω κάτι, σαν τι να έχω; Απλά..." Ο τύπος πρέπει να είναι ψυχοπαθής, βέβαια είναι λογικό με αυτό που έμαθε.
"Και άμα σας πω οτι δεν θα φύγω αν δεν μου πείτε ότι είσαστε καλά;"
"Απλά αυτές τις μέρες έμαθα κάτι και δεν ξέρω πως να το αντιμετωπίσω. Ίσως έχεις δίκιο συγνώμη..." Μου λέει σχεδόν βουρκωνένος, τι να κάνω τώρα, να του πω πως όλα θα πάνε καλά και να φύγω ή να πάω και να τον αγκαλιάσω; Πριν προλάβω να τι σκεφτώ και χωρίς να το καταλάβω, προχωράω ήδη προς το μέρος του.
"Μην στεναχωριέσαι, μπορεί να είναι δύσκολο, όμως για όλα υπάρχει μια λύση!" του λέω και τον αγκαλιάζω δυνατά. Προς έκπληξή μου, με αγκαλιάζει και αυτός και μάλιστα δυνατά. Δεν ξέρω γιατί αλλά νιώθω πολύ ωραία, σε πολύ λίγο όμως χωρίς να προλάβω να κατανοήσω αυτό που μόλις ένιωσα, με διώχνει από την αγκαλιά του τόσο απότομα λέγοντάς μου...
"Γιατί μου μιλάς έτσι, ξέρεις τι έχω;" Η ανησυχία στα μάτια του τον έκαναν να φαίνεται πολύ πιο όμορφος.
"Όχι, απλά λέω οτι όποιο πρόβλημα κι αν έχεις δεν μπορεί να είναι τόσο τρομερό ώστε να μην μπορείς να το προσπεράσεις..." Προσπαθώ να είμαι πειστική!
"Τότε έλα εδώ." Μου λέει κι ανοίγει τα χέρια του έτσι ώστε να μπορέσω να ξαναχωθώ στην αγκαλιά του, δεν ξέρω γιατί το κάνει, ούτε γιατί δέχομαι... όμως δεν μπορώ να αρνηθώ πως μου αρέσει!
-Ο.Κ. ξεκόλλα... πρέπει να κάνεις και καμία δουλειά, μην ξεχνάς ότι έχεις ραντεβού με τον Στράτο! -
"Ορέστη, πρέπει να δουλέψουμε.. εάν θες μπορούμε να πάμε καμιά βόλτα κάποια στιγμή να τα μιλήσουμε."
"Έχεις δίκιο.. συγνώμη.." μου λεει και ξεκολλαμε..
"Θες να βρεθουμε σημερα το βραδυ;" το βραδυ;;δεν γινετεεε
"Εμ βασικα δεν γινετε σημερα..θα βγω ραντ..εμ...εχω μια δουλεια"
"Και με ποιον εχεις δουλεια αν επιτρεπεται;"..να του πω;;δεν νομιζω να εχει προβλημα ο Στρατος..εξαλλου γιατι να εχει;;
"Με τον κ.Ελευθεριου" Με κοιταει με ενα βλεμα λες και του 'δωσα μπουνια στην κοιλια...
"Γιατι;;"
"Τι εννοειτε γιατι;;εχετε προβλημα;"
"Οχι..απλα...εμ..τιποτα,θες να βγουμε,εννοω να παμε βολτα αυριο;"
"Εμ ναι..αλλα γιατι δεν μου απαντας σ.."
"Σου υποσχομαι πως θα σου πω αλλα αυριο..!!"
"Εμ..ενταξει,παω για δουλεια"
*********************
ΟΡΕΣΤΗΣ POV
Δεν το πιστευω,γιατι ο Στρατος να κανει κατι τετοιο;;Αφου ξερει...Γαμωτο!Παω να δω τι εγινε κι ελπιζω να μου δωσει καλες εξηγησεις,αν θελει να ζησει..
μολις βγαινω απ'το γραφειο μου βλεπω την Ξενια να δουλευει..προσπαθω να την κοιταξω οσο πιο λιγο μπορω,ειναι τοσο ομορφη οταν δουλευει..,-τι λες ρε μαλακα,δεν ειναι-...μολις φτανω στον οροφο που ειναι ο βλακας παω να μπουκαρω στο γραφειο του,πρωτα ομως βλεπω την γραμματεα του Χριστινα αν θυμαμαι καλα..ναι,ναι η κολλητη της Ξενιας..
"Γεια σας,ενα λεπτο να πω τον κ.Ελευθεριου οτι ειστε εδω"
"Ευχαριστω δεν χρειαζεται..."
Μπαινω μεσα και τον βλεπω μιλαει με μια κοπελα και ειναι αρκετα κοντα...α τον π0¥$Τ!...και θελει να βγει και με την Ξενια μου -ποια;;- την Ξενια!...
"Φυγε ενοχλεις!"της λεω αδιαφοροντας για το τι αποψη θα σχηματισει για 'μενα....ευτυχως φευγει,δεν παραλειπει ομως να του κλεισει του ματι πονηρα..!!..
"Καλα ρεε δεν ντρεπεσαι λιγο;"
"Για ποιο λογο;;" κοιτα τον αναισθητο...
"Θα βγεις το βραδυ με την Ξενια και καθεσαι και σαλιαριζεις με αυτην;;"
"Εσενα τι σε νοιαζει με ποια σαλιαριζω και ποια κοροϊδευω;;"
"Ξερεις πολυ καλα τι εννοω!!"
"Ναι εμ,οσο γι'αυτο απλα ειδα οτι δεν κανεις κατι και..."
"Ειπες να το εκμεταλλευτεις" τον διακοπτω...ειναι και <φιλος>
"Οχι απλα θεωρισα οτι δεν θα κανεις τιποτα..."
"Προσεξε μην την πληγωσεις!!"
"Φιλε μου ηρεμησε για ενα βραδυ την θελω μονο..!" μου λεει με ενα πονηρο βλεμμα...ετσι μου'ρχετε να του ποιασω τον λεμο και να μην τον αφησω μεχρι να πνιγει!!!....πρεπει να μιλησω στην Ξενια....
