From Runway To The Sky

030

"Really you are serious courting my sister?" tanong sakin ng kapatid ni Liya.

"Dude?! You know how many years I waited to see your sister again."  sabi ko habang umiinom kami ng wine sa balcony ng apartment ko.

"Paolo, alam ko naman na gustong gusto mo siya noon pa, I know how painful for you na makalimutan ka ni Liya." sagot sakin ni Leo.

Kasama si Liya noong naaksidente ang nanay nila noon. Nawala lahat ng naging memories namin ni Liya. Liya is always with me before, ayokong mahiwalay sakaniya dati kaya ayokong sumama sa magulang ko na lumipat dito sa New York.

Pero napasama rin ako noong nalaman kong hindi na ako maalala ni Liya noon. Pero ngayon na kilala niya na ako bumalik lahat ng ala-ala namin together. Alam ni Liya ang nangyari sa mommy niya pero kami ayaw na namin ipaalam sakaniya na kasama siya doon sa nangyari.

"I will marry you soon, Liya." sabi ko sakaniya pagkalabas niya sa runway. Hindi niya alam na nanonood ako dahil pag nalaman niya panigurado akong mababaliw yun.

"Elli! Where's Liya?" tanong ko sa kaibigan niya.

"Lumabas na! Habulin mo baka mahabol mo pa." hinabol ko siya at naka salubong ko pa ang kapatid niya na si Leo.

"Saan ka pupunta?" tanong sakin pero hindi ko siya sinagot at hinabol na lang din ako.

Nakakita ako ng mga taong nagkukumpulan kaya naisip ko na baka si Liya ang pinagkakaguluhan nila. Nang malapitan ko ay tama nga ako pero naunahan ako ni Leo na lapitan siya dahil bumagsak ang katawan ni Liya.

"Well, she has a panic attack. Also she has a problem on breathing. She can't really handle crowded places like what happend earlier." sabi ng doktor saamin.

"Iuwi ko kaya si Liya sa Pinas?" 

"It's up to you, dude. She is your girlfriend now, just take care of her." bilin sakin ni Leo

Nagplano ako maigi at tinanong s Liya kung saan gusto niya pumunta at gusto niya nga daw mag Palawan. Wala namang problema dahil makakahinga panandalian si Liya dahil sobrang stress niya na sa acads niya.

"Pao! Ilang beses ko bang sasabihin na tigilan mo si Liya!"

"Ate naman! Hayaan mo naman ako maging masaya doon sa tao." pagasagot ko sa kapatid ko.

"Hindi ka nga maalala ng tao! Andyan naman si Kristel." pagpupumilit ng kapatid ko.

"Ayoko kay Kristel. She is just my friend sila Dad lang naman yung pumipilit sakin na pakasalan si Kristel."

Hindi ko na alam ang gagawin ko. Kristel is just my childhood friend. Liya is first love. Si Liya lang lagi naiisip ko at lalo na noong dumating siya dito at naging successful siya mag-isa. I really admired how she stand out the crowd. I admired the way she pursue her dreams.