From Runway To The Sky

020

"Were here again. The reality is with us." sabi ko kay Paolo pagkalabas ko palang ng eroplano.

Bumalik na ulit kami dito sa New York dahil tapos na ang dalawang linggo naming bakasyon. Marami na ring naka pila na endorsements at marami na rin nag i-invite sakin na maging brand ambassdress.

"Well, I don't want to go back. Gusto ko sa Pinas."  sabi ni Paolo na nakasunod sakin sa likod ko.

"We have responsibilities." ngumiti na lang ako dahil imbes na nagpapahinga kami dahil nga bakasyon, ito kami ngayon daming ganap. 

Graduating na din ako sa susunod na pasukan, I mean kasama sila Laica. Si Ally isang taon pa ang aaralin. Kumabaga mauuna lang kami. Si Ally kasi pinaka bata samin, isang taon lang naman tapos kami nila Laica, Kurt ay mag kakasing edad, habang si Elli ay mas matanda samin ng isang taon.

"Is your legs is okay now?" tanong sakin ni Paolo kaya napalingon ako sa paligid namin baka kasi may nakarinig.

"Can you shut the fuck up?"naiinis na ako sakaniya dahil ilang beses na niyang tinanong sakin kung okay na ba yung legs ko, Malamang! Okay na, kaaya nga nakakalakad na ako e.

"Okay, okay... Chill" napangisi na lang siya at halata sakaniya na masaya siya dahil napipikon ako.

After some minutes, we already got our baggage and get through the immigration. Sanay na ako dito sa immigration dahil ilang beses na kaming palabas pasok dito.

Pagkalabas namin ay nandoon na agad si Kuya. Nagpasundo kami dahil ayaw na naming mag service car papunta sa apartment namin dahil magbabayad pa.

"How was your last day in Manila?" bungad na tanong sakin ni Kuya.

"Malungkot." 

"Bakit? Is there something happend?" apaka OA!

"No, I just miss---" hindi ko na natuloy ang sasabihin ko ng biglang may pumasok sa kotse na bata at may kasamang yaya.

"Hi Faith!" bati ni Paolo ng makita ang batang babae na nasa one year old ang edad.

Kumaway lang din yung bata sakaniya, siguro nahihiya or nagulat dahil may iba siyang kasama sa sasakyan. Nabalot ng katahimikan ang sasakyan dahil nakatulog ang bata sa tabi ko. Si Paolo nasa shotgun seat at ako ang nasa likod.

Pagkatapos na ilang oras ay nakarating na kami sa tapat ng apartment. Tinulungan din kami ni Kuya ibaba ang mga gamit namin.

"Thanks, Dude! Drive safe, you have baby on board." paalala ni Paolo bago sila umalis.

"Who's baby is that?" tanong ko kay Paolo pero nginitian lang ako at hindi ako sinagot.

When we already at the elevator naramdaman ko na ang matinding pagod sa katawan ko. Gusto ko ng humiga dahil gabi na rin. Maga-adjust ulit ako sa oras dahil nasanay na ulit ako sa Pinas. Bubuksan ko na sana ang pinto gamit ang susi ko pero naunahan lang ako ni Paolo.