Harry James potter's kleine zusje (Nederlands)(Dutch)

Harry James Potter's kleine zusje DEEL7

volgende dag beginnen we met Geschiedenis van Toverkunst. Ginny praat nog steeds niet met me. Het doet me echt heel veel pijn. Aan het eind van de school dag heeft ze me alleen nog maar gevraagd wat de volgende les was. Ik snap niet meer waarom ze zo doet. Gisteren kon ik het nog wel begrijpen, maar dit is wel erg overdreven. Nu zit ik in de leerlingenkamer. Ik ben me een beetje aan het vervelen, totdat Kasper weer bij me komt zitten. "Heb je nu al aan Harry gevraagd wanneer ik die foto kan krijgen?" vraagt hij opgewonden. Ik zucht. "Ja, ik heb het genoemd. Hij wil het doen op een plek waar niet te veel leerlingen zijn." zeg ik. "Waarom?" vraagt hij verbaasd. "Zodat niet iedereen op de foto met hem wil." lieg ik. Kasper knikt begrijpend. Op dat moment gaat het schilderij open en komen Harry, Hermione en Ron er ook aan. "Kom, Kasper." zeg ik tegen Kasper. Hij kijkt opgewonden op. Ik loop naar Harry en pak hem bij zijn arm. "Ik word echt helemaal gek van hem. We gaan die foto nú maken!" fluister ik. Harry kijkt me zielig aan maar ik blijf doortrekken. Hermione en Ron kijken ons raar na. "Harry is zo weer terug!" roep ik nog naar hun voordat de Dikke Dame sluit. "Waar kunnen we een foto maken?" vraag ik terwijl ik om me heen kijk. We lopen nog een stukje door en komen op een plekje uit waar geen andere mensen zijn. "Oké, hier moet het wel kunnen. Kasper, zal ik de foto maken?" vraag ik. Hij knikt en geeft me de camera. Harry kijkt me nog een keer boos aan voordat hij zijn foto glimlach op zet. "Zeg cheese!" zeg ik lachend. Kasper staat helemaal stralend naast Harry. Dan komt professor Lockhart opeens aan lopen. "Ah, maken jullie een foto? Zal ik er ook bij op komen?" vraagt hij lachend. Harry kijkt me smekend aan. "Nee, is niet nodig. Ik heb al een foto gemaakt." zeg ik snel. Lockhart kijkt teleurgesteld, maar gaat er niet op in. Net wanneer we weg willen lopen, zegt Lockhart dat hij Harry nog even wil spreken. "Gaan jullie maar alvast naar de leerlingenkamer. Ik kom zo wel." zegt Harry, die met tegenzin met Lockhart meeloopt. "Wauw, ik ben gewoon met dé Harry Potter op de foto geweest!" zegt Kasper dromerig. "Ja, maar Kasper, ik denk niet dat je die foto aan andere mensen moet laten zien, want dan worden ze jaloers enzo, oké?" vraag ik aan Kasper. Ik weet zeker dat Harry het niet fijn zou vinden als iedereen weet dat hij met Kasper op de foto is geweest. Vooral niet als Slytherin erachter komt. Gelukkig knikt Kasper. "Ja, dat snap ik. Hij heeft natuurlijk geen zin om de hele tijd foto's te maken." zegt hij begrijpend. We zijn al een tijdje in de leerlingenkamer wanneer Harry binnenkomt. Ik loop gelijk naar hem toe. "Wat wilde Lockhart van je?" vraag ik. Aan Harry's gezicht te zien was het niet iets leuks. "Hij gaf me een lesje over hoe je moet omgaan met beroemd zijn. En daarna praatte hij weer zo'n 10 minuten over zichzelf." zegt hij verveeld. Ik begin te lachen. Harry kijkt me vragend aan. "Ja, sorry hoor, maar ik denk dat jij beroemder dan hem bent. Ik denk dat jij hem beter wat over beroemd zijn kunt leren." zeg ik. Harry moet ook lachen. "Ik heb trouwens aan Kasper gevraagd of hij niet aan iedereen die foto wil laten zien, omdat jij geen zin hebt om met iedereen op de foto te gaan." zeg ik terwijl we bij Hermione en Ron gaan zitten. Ginny praat natuurlijk nog steeds niet met me. "Dankjewel." zegt Harry dankbaar. "Nu heb je me er nog eentje te goed." zeg ik lachend. Hermione en Ron kijken ons vragend aan. "Waar hebben jullie het over?" vraagt Ron. "Oh, niks. Wat zijn jullie aan het doen?" vraagt Harry snel. Ron zakt onderuit in zijn stoel. "Huiswerk, echt, ik snap er helemaal niks van." zegt hij. "En Hermione wil me niet helpen." zegt hij met een boze blik naar Hermione. Zij haalt haar schouders op. "Dan moet je maar opletten in de les." zegt ze onschuldig. "Waar gaat het over?" vraag ik. "Zwelsap, maar ik denk niet dat jij dat begrijpt." zegt hij. Ik pak zijn boeken erbij. "Onderschat mij niet." zeg ik en ik maak zijn opstel af. Harry en Ron kijken me verbaasd aan. "Hoe weet jij dat allemaal?" vragen ze. "Ik lees." zeg ik nonchalant. Ik kan me nog herinneren dat ik over zwelsap in het boek uit de geheime bieb heb gelezen. Hermione kijkt me ook lichtelijk verbaasd aan. "Ik wist dit ook nog niet in het eerste jaar." zegt ze. Ik haal lachend mijn schouders op. "Ik kom ook uit een tovenaars gezin, he, jij bent opgegroeid als een muggle." zeg ik, om haar een goed gevoel te geven. Ze knikt, maar ik zie dat ze er nog wel een beetje van baalt. Dan zie ik dat Ginny de leerlingenkamer in komt gelopen. "Ginny!" roep ik als ik haar zie. Ze probeert snel weg te lopen, maar nu loop ik snel achter haar aan. "Wat heb jij?" vraag ik boos. Ik begin nu echt zat van haar gedrag te worden. "Alsof je dat zelf niet weet." snauwt ze boos. Ik schud ongelovig mijn hoofd. "Ik kan ook niet helpen dat ze mij voor het team hebben gevraagd! Ik was blij voor jou geweest als jij het was geweest!" roep ik boos. Ik voel dat er bijna tranen over mijn wangen rollen. "Maar jij word gekozen voor alles! Je bent goed in alles! Ik ben altijd iets van tweede! En ik kan er niet meer tegen!" roept ze boos en ze rent weg. Ik merk dat de hele leerlingenkamer mij nu aanstaart, maar dat boeit me niet. Tranen rollen over mijn wangen. Ik kan er niks aan doen, maar toch heb ik het gevoel dat dit allemaal mijn schuld is. Ik pak mijn spullen en loop naar de bieb. "Maaike!" hoor ik nog iemand achter me roepen, maar ik negeer het en begin steeds sneller te lopen. Ik kijk even om me heen voordat ik het geheime plekje in de bieb binnenga. Ik plof neer op een van de stoelen en laat mijn tranen vrij. Ik dacht dat Ginny en ik goede vriendinnen waren. Na een tijdje begin ik weer wat rustiger te worden en pak er een boek bij. Ik besluit na een uurtje weer terug te gaan naar de leerlingenkamer. Zoals altijd, bots ik weer tegen iemand aan op de gang. "We moeten echt stoppen met tegen elkaar aanbotsen." zegt Alec lachend. Ik begin ook te lachen. "Ja, maar echt hoor." zeg ik. "Gaat het? Je hebt een beetje rode ogen." zegt hij bezorgd. Ik glimlach triest. "Nog steeds ruzie met mijn vriendin." zeg ik. "Wil je dat ik haar in elkaar ram?" vraagt hij en hij maakt een vecht beweging. Ik begin te lachen. "Nee, dankjewel, al is het wel heel verleidelijk." zeg ik lachend. Alex begint ook te lachen. "Misschien moeten we een keer ergens afspreken, en niet tegen elkaar aanbotsen in de gang." zegt Alec verlegen. Ik knik gelijk. "Ja, lijkt me leuk!" zeg ik blij. Alec kijkt opgelucht. "Oké, dan zie ik je morgen om 3 uur bij het meer." zegt hij. Ik knik. Dan zie ik dat er een groepje Slytherins aan komt lopen. Het vriendengroepje van Alec. "Je moet echt ophouden! Zoek iemand anders om lastig te vallen!" roep ik. Alec kijkt verbaasd, maar dan knik ik naar achter hem. Hij begrijpt de hint en doet mee. "Wat dan? Heb ik de gevoelens van een Gryffindor gekwetst?" vraagt hij lachend. Ik geef hem een zachte klap in zijn gezicht, maar het lijkt een harde klap voor zijn vrienden. Daarna loop ik nep boos weg. Wanneer ik de hoek om ben verschijnt er een glimlach op mijn gezicht. Ik heb morgen met Alec afgesproken. Nog steeds met een glimlach loop ik de leerlingenkamer weer in. "Waarom ben jij zo vrolijk? Hebben jij en Ginny het weer bijgelegd?" vraagt Hermione als ik bij hun ga zitten. Gelijk verdwijnt mijn glimlach weer. Ik was Ginny eerlijk gezegd weer helemaal vergeten. "Nee. Nee, dat hebben we niet." zeg ik. Ze kijken me alle drie vragend aan. Ik voel dat ik rood word. "Oh, dus het is een jongen." zegt Hermione lachend. Ik voel dat ik nog roder word. "Nee." mompel ik. Jammer genoeg geloven ze het allemaal niet.