Harry James potter's kleine zusje (Nederlands)(Dutch)

Harry James Potter's kleine zusje DEEL8

Ik zit nog een tijdje bij Harry, Hermione en Ron. Ik doe niet echt mee met de gesprekken, ik denk alleen maar aan Alec. Na een tijdje staat Harry op. "Het is tijd voor quidditch training, ga jij je ook klaarmaken, Maaike?" vraagt Harry. Ik was het helemaal vergeten! Ik was zo druk met Ginny en Alec, dat ik vergeten was dat we vanavond training hebben. Gelukkig heeft McGonagall me een bezem en tenue gegeven. Ik ga ook staan en pak mijn kleding en bezem. Samen met Harry loop ik naar de kleedkamers. Ik ben best wel zenuwachtig. Volgens mij merkt Harry het. "Je hoeft nergens bang voor te zijn. Het is alleen nog maar een training." zegt hij geruststellend. Op de een of andere manier helpt het. Na een tijdje is het hele team er. "Jongens, ik wil dat jullie onze nieuwe jager, Maaike Smith leren kennen. Aangezien Alicia nog niet kan spelen vanwege haar hersenschudding, valt Maaike in." zegt Oliver. Ik glimlach verlegen We lopen met zijn allen het veld op. We beginnen met een korte strategie bespreking voor de volgende wedstrijd. Daarna gaan we ballen overgooien op onze bezem. Ik ben met Fred. Ik heb alle ballen gevangen, waar ik best trots op ben. Daarna gaan we een partijtje spelen. Mijn team heeft gewonnen! Ik heb in totaal 5 keer gescoord. Ik heb niet een keer gemist! Na de training lopen we met zijn allen terug naar Hogwarts. "Je was echt goed, Maaike!" zegt Katja bewonderend. "Dankjewel." zeg ik trots. Ik kan niet wachten op de eerste wedstrijd! Ik ben heel moe als ik naar bed ga. Het was een drukke dag. Eerst school, daarna die ruzie met Ginny en toen nog Quidditch training! Ik val dus ook heel erg snel in slaap. De lessen gaan heel langzaam voorbij. Ten eerste omdat Ginny nog steeds niet met me wil praten, en ik dus met Kasper ben opgescheept die de hele tijd over Harry zit te praten. Ik word er gek van. En ten tweede omdat de tijd nooit snel gaat als je ergens naar uitkijkt. Ik kan niet wachten tot drie uur, want dan heb ik met Alec afgesproken. Wanneer de laatste les is afgelopen ren ik zowat het lokaal uit. Ik ga me nog even een beetje opfrissen in de leerlingenkamer, want ik wil er wel goed uit zien voor Alec. Ik weet eigenlijk niet waarom, ik bedoel, ik heb hem nog maar een paar keer op de gang gezien, maar toch wil ik het. Wanneer ik klaar ben loop ik nerveus naar buiten. Ik weet niet waarom ik zo nerveus ben, Alec en ik zijn gewoon vrienden, toch? Ja natuurlijk, gewoon vrienden. Ik zie dat Alec al bij het meer zit. "Volgens mij is dit de eerste keer dat we elkaar zien en niet tegen elkaar aanbotsen." zeg ik lachend als ik naast hem kom zitten. Hij kijkt op van het meer. Ook hij moet lachen. "Ja, best vreemd, eigenlijk." zegt hij lachend. Dan valt er een ongemakkelijke stilte. "Dus... Hoe bevalt het om een Slytherin te zijn?" vraag ik om de stilte te verbreken. Alec lacht. "Het is wel prima, denk ik. Wel jammer dat iedereen er gelijk van uit gaat dat je slecht bent. Ik bedoel, ik zit in Slytherin omdat ik ambitues ben en niet altijd alle regels volg, maar slecht ben ik niet." zegt hij. Ik knik instemmend. "Je komt ook niet slecht over." zeg ik plagerig. Alec kijkt me met twinkelingen in zijn ogen aan. "En jij? Hoe is het om een Gryffindor te zijn? In het huis van de beroemde Harry Potter?" vraagt hij. Ik begin te lachen. "Oh, het is geweldig. Harry is ook aardig." zeg ik. Ik zie dat Alec me verbaasd aankijkt. "Jij kent Harry Potter persoonlijk?" vraagt hij ongelovig. Ik knik. "Ja, zijn beste vriend is de broer van mijn beste vriendin. Of nou ja, beste vriendin. We hebben dus ruzie, maar goed. Vooral nu wij ruzie hebben ga ik veel met Harry, Ron en Hermione om." vertel ik. "Oh ja, je vriendin. Waarom hebben jullie ruzie?" vraagt hij. Ik moet gelijk weer aan Ginny denken en mijn glimlach vervaagt. "Ik mag er niet in de details op in, zeker niet tegen een Slytherin, maar ik vertel het je volgende week wel precies. Het komt er in ieder geval op neer dat ze jaloers op me is, voor iets waar ik niks aan kan doen." vertel ik. Ik mag hem niet vertellen dat ik in het Quidditch team zit. Plank heeft me gevraagd om het nog aan niemand te vertellen, zodat het een verassing word aankomende zaterdag. Alec knikt begrijpend. "Vervelend. Ik ben er altijd voor je als je met iemand wilt praten, dat weet je, toch? En ik beloof dat ik niks door zal vertellen aan de andere Slytherins." zegt hij. Ik zie dat hij het echt meent. Ik knik glimlachend. We kletsen nog wat door over onze levens voordat we naar Hogwarts kwamen. Alec komt van een tovenaarsfamilie. Zijn hele familie heeft altijd al in Slytherin gezeten, dus het was niet zo'n grote verassing dat hij er ook bij in kwam. Toen ik hem verder vroeg over zijn familie mompelde hij wat, maar het kwam nergens op neer. Ik denk dat hij gewoon niet over zijn familie wil praten, ik snap het denk ik wel, aangezien zijn hele familie Slytherin is kan het niet veel goeds betekenen. Ik vertelde hem mijn hele levensverhaal. Hoe ik toen ik nog maar een paar dagen oud was bij de familie Smith voor de deur werd gevonden, hoe ik daar ben opgegroeid en dat ik niet weet wie mijn echte ouders zijn. Ik heb hem niet verteld dat ik wel weet dat mijn ouders Gryffindors waren, want de enige die dat weet is Stefan, en dat wil ik ook graag zo houden. Niet dat ik Alec niet vertrouw, maar ik wil het gewoon nog even voor mezelf houden. Na een tijdje denk ik dat het tijd is om naar de leerlingenkamer terug te gaan, voordat mensen het verdacht gaan vinden. "Laten we terug naar de leerlingenkamer gaan. Het wordt al laat en we willen niet dat mensen ons gaan verdenken." dat laatste zeg ik er mysterieus achteraan, waardoor Alec in de lach schiet. "Ja, je hebt gelijk. Zal ik eerst gaan? Of ga jij?" vraagt hij nadat hij is uitgelachen. "Ga jij maar. Ik blijf nog wel even." zeg ik. Alec staat op. "Nou, ik zie je nog wel een keer. We moeten dit wel vaker doen, hoor." zegt hij nog voordat hij weg loopt. Ik krijg blosjes op mijn wangen. Ik blijf nog even bij het meer zitten, na denkend over alles. Alec, Ginny, Quidditch. Na een tijdje hoor ik een stem achter me. "Wat ben je hier aan het doen?" als ik me omdraai zie ik Ginny achter me staan. Ik kijk haar verbaasd aan. "Nadenken, hoezo?" vraag ik. Ginny komt naast me zitten. Ze kijkt me schuldig aan. "Ik heb me als een idioot gedragen, het spijt me. Ik weet niet wat er mis met me was. Ik was gewoon jaloers omdat jij wel Quidditch mocht spelen en ik niet. Het is altijd al mijn droom geweest om in het Gryffindor team te spelen, weet je. En toen mijn beste vriendin werd gekozen in plaats van ik, ik weet niet, ik knapte gewoon. Ik heb mijn hele leven al op de tweede plaats gestaan. Thuis met al mijn broers, en nu met jou. Ik hoop dat je me kunt vergeven." zegt Ginny. Ze kijkt me met puppy ogen aan. Hoe kan je daar nou nee tegen zeggen? Ik druk haar dan ook gelijk in een knuffel. "Ik heb je gemist." fluister ik. Ik zie dat Ginny begint te huilen. "Het spijt me echt." zegt ze. Ik kijk haar streng aan. "Waag het niet te huilen, want daar kan ik niet tegen. Het is je al vergeven. En nu gaan we terug naar de leerlingenkamer en iedereen laten zien dat jij overal ook heel goed in bent, en dat je niet minder bent dan je broers en mij!" zeg ik. Ginny begint te lachen. Ik lach met haar mee. Wat heb ik dit gemist. Samen lopen we naar de leerlingenkamer. We gaan bij de haard zitten. Dat is echt mijn favoriete plekje geworden. "Dus jullie zijn weer vriendinnen?" vraagt Ron als Harry, Hermione en hij ook bij ons komen zitten. Ginny en ik knikken blij. "Ik wist wel dat het goed zou komen!" zegt Hermione blij.