Strange Feelings

𝐂𝐡𝐚𝐩𝐭𝐞𝐫 11

𝐇𝐄𝐈𝐑

"Next time wear boots"

Pinagpasadahan ko ng tingin ang sandals na suot ko ngayon. Ngumuso ako dahil nagkataon lang naman na di ako nag boots ngayon dahil nasira nung isang araw na pumunta rin ako dito.

"Nagsusuot naman.... nasira nga lang nung isang araw"

Tumango ito. "Why? do you come here often?"

Kinagat ko ang aking labi bago tumango. "Yeah..."

I heard him tsk.

"Madalas rin naman ako dito......but i didn't see any Ysabela around"

I chuckled.  I know what he is trying to say. Whenever he is out of the mansion i know he's here that's why i didn't bother myself to go horsing. Kaya naman natutuwa ako dahil kahit papano napansin niya rin iyon.

"Or maybe you're busy with your boyfriend"

Nagtaas ako ng kilay. For the past weeks i didn't entertain other boys because all i think about is him. Ni hindi kona narereplyan ang mga suitors ko dahil kontento nako sa nararamdaman ko sakanya.

"What are you talking about? I don't even have one"

Inaamin kong nagkaroon din ako ng boyfriend nung nasa 7th grade ako pero hindi naman iyon ganun kaseryoso dahil nacurious lang naman ako kung ano ang pakiramdam. Kahit si France rin ay di nagseryoso because we all know that we just want to experience it without taking it seriously especially when you are young.

Hindi siya sumagot at pinagpatuloy ang pagpapaligo sa kabayo. Hindi ko alam kung bat nag aabala pa siyang paliguan ang mga kabayo gayung may mga tauhan naman sila na mauutusan. Maybe he is used to this that's why he don't accept help from their people.

"Babalik ka na naman ba sa Manila ngayong Lunes?"

Tumango ito.

"Yeah.....pero babalik din ako agad.....i want to take a break"

"May bakasyon din ba kayo? But what about your company?"

Ngumiti ito. "I dont owe a company Ysabela..... i'm just taking care of it"

"Pero ikaw naman ang magmamana diba? Why don't you take it now?"

"For now i'll just take care of it.....may tamang oras para jan"

Napailing ako. "No! There's no right time if you will do it now!"

Nagtaas ang gilid ng labi nito tila ba hinahamon ako. "Enlighten me"

Tumikhim ako. "You know if we do it now tayo na mismo ang gagawa ng tama nating oras!"

"If we have the chance don't loose it! Better do it now! Because it is easy for us to be on that right time if we are really willing to attain that spot!"

Seryoso lang siyang nakikinig pero sumilay rin ang ngiti sa kanyang labi bago tumalikod at pinunasan ang sarili.

"You never disappoint me with your
opinions Ysabela"

                   ****************

"Omg! Are you serious Ezperanza Ysabela!"

Nakauwi na kami ni Xavier mga alas sais ng gabi kaya naman agad agad akong naligo at binalak tawagan si France. Kwinento ko lahat ang gusto kong sabihin sakanya maging ang tungkol kay Xav. Kaya napatakip nalang ako ng tainga dahil napakalakas ng sigaw niya sa kabilang linya.

"Oo nga"

"Tell me more! I can't believe this! Are you serious?! Gusto mo yung stepbrother mo?!

Dali dali kong hininaan ang speaker dahil naka full ito. Agad agad ko namang sinara ang pintuan at bumalik agad sa kinauupuan. I told France about my feelings to Xavier and she can't stop herself from giggling.