Rosé seni kurtaramadım. Seni o iğrenç insanların yanından alamadım. Ama... ama artık bende babam gibi güçlüyüm. Biliyorum çok acı çektin, ama artık geldim kızılım. Sana artık kimse dokunamayacak!
~Jimin
#jirose ~2
Yavaşça gözümü açtım. Ben bir yataktaydım. Ama benim odamda hiç bir zaman yatak yoktu ki?
Gözlerimi tam araladığımda burası benim odam değildi. Ayrıca oda benim bile unuttuğum zevkimle döşenmişti. Şuan fazlasıyla korkmaya başladım.
Ayağı kalktım ilerlemeye başladım. Kapıya vardım. Kolu yavaşça indirdim. Kapı açıktı, önümde aşağıya inen bir merdiven belirdi. Bende temkinli adımlarla aşağı indim. Koltukta sarımsı saçlı bir adam dirseklerini dizlerini dayamış düşünüyordu. Beni görmemişti bile ya ben çok sessizdim ya da o çok derin bir düşüncedeydi. İkisi gibi duruyor.
Konuşmam lazım;
- S-siz kimsiniz?
Bunu demem ile aniden bana döndü. Yüzü inanılmaz tanıdık geliyordu. Hemen ayağı kalkıp yanımda bitti. Elleri ile yüzünü avuçlayıp. Gözlerimin en derinine bakarak konuştu.
- Sen uyandın madem bana seslenmek yerine ne diye ayağı kalkıyorsun ha!
Şaşırdım, bana hem kızarak hemde endişe ile bakıyordu. Ben ise yüzünü tanımak ile inceliyordum.
Bir dakika..
Bu
O
Uçurumdaki çocuk...
Aklımdan geçen anılar ile hemen ona sarıldım. O da önce şaşırdı sonra benim gevşek bir şekilde başlattığım sarılmayı hiç olmicakmış gibi daha da sıkılaştırdı.
- Sen o'sun değil mı? Beni unutmadın.
Derince bir nefes çekti içinde burnunu saçlarımda hissediyordum.
- Niye konuşmuyorsun sen o'sun değil mi? O uçurumdaki çocuk. Bana verdiğin sözü tuttun değil mi?
Konuşmaması beni korkutmuştu. Ayrılmaya çalıştım ama asla izin vermeyip mümkünmüş gibi belimdeki ve saçlarımdaki ellerini daha da sıkılaştırdı. Bir 10dk sonra ayrılmayı başardı.
- Rosé bütün sorularını cevaplicam. Ve nasıl burada olduğunu açiklicam ama en son senden bir şey istemeliyim.
Başımla onu onayladım. O da narin bir şekilde sanki dokunsa kırılacakmışım gibi elimden tutup koltuğa oturttu.
- Rahat mısın rosé? Arkana yastık felan koymamı ister mısın?
- Bana ne olduğunu anlat.
- Pekala..
- Rosé öncelikle benim adım Jimin. Seni buraya nasıl getirdiğime gelelim.
Derince bir iç çekti ama benim meraktım daha da fazla artmaya başlamıştı ayrıca ismi çok güzel değil mi?
- Şimdi rosé dün sana işkence yaptıklarında bayıldın. Bende bunu fırsat bilip sen yanıma aldım. Çok kötü durumdaydın. İnmende sana kızma nedenim de o. Sen çok kötü olmuştun. Beni çok korkutun rosé.
- Jimin bana beni anlatma. Ben her gün çektim onu tamam mı?
Acaba dediğim ağır mı diye düşündüm çünkü gözleri kızarmaya ve dolmaya başladı. Dediğimi bir daha gözden geçirdim aslında hayır ben onu ağlayabilecek bir şey düşündüğümü sanmıyorum.
- T-Tamam. N-neyse işte ailene gelirsek-
Aniden ayağı kalkıp bağırdım.
- ONLAR BENİM AİLEM DEĞİL! ANLIYORMUSUN ONLAR BENIM AİLEM DEĞIL DEĞIL DEĞIL!
- Tamam değil rosé çok özür dilerim. Değil tamam mı değil özür dilerim.
Bir anda yükselmiş olmama bende şaşırdım. Ama o iğrenç insanların benim ailem olduğu düşüncesinden nefret ediyorum.
- Tamam iyiyim. Peki beni onlar bir daha alabilirler bunu biliyordun değil mi Jimin. O iğrenç insanlar bana işkence etmeye bayılıyorlar beni kolay kolay bırakmazlar. Ben kapıcam kesin beni-
- Hayır rosé seni alamazlar onları öldürdüm!
Dediği ile yüzüne baktım bana korku dolu gözlerle bakıyordu. Ama ben yeniden ona sarıldım ve
- Teşekkür ederim Jimin. Teşekkür ederim , teşekkür ederim. Ben ben artık özgürüm Jimin özgürüm.
Bu sefer boyun girintimde bir ıslaklık hissettim. Ağlıyordu yavaşça hıçkırıkla ağlamaya başladı ben ise sevinçten gülüyordum.
- Şimdi sen bana kızmadın değil mi rosé?
- Asla sana neden kızayım ki Jimin? Sen benim cehnnem olan hayatımı artık cennet yapmışken sana neden kızayım ki.
Boynumu öpmeye başladı. Buna biraz kızdım ama belli etmedim.Sayısızca öpücük bıraktı boynuma sonra ayrıldı. Elleri ile yüzünü avuçlayıp.
- Evlenelim rosé!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
• Koy başını dizimin üstüne sen rüyalarına dal , ben cennet güzelliğine •
