sıradaki hatama benziyorsun, tyunning

1

ikili gülüşerek eve girdi.

kai ve taehyun lisenin tüm heyecan, aksiyon, bunalım ve iğrençliğini beraber deneyimleyen iki ergendi. aniden birbirlerine bağırıyor, saniyeler geçmeden sarmaş dolaş öylesine konular hakkında konuşuyorlardı. arkadaşlıklarını özel kılan hiçbir şey yoktu, dünya'daki diğer tüm arkadaşlıklar gibiydi.

okulun ilk günü sıra arkadaşı olmuş, ondan sonra da hiç ayrılmamışlardı. ikisi de oyun oynamaktan, ailesine karşı çıkmaktan, gerekli gereksiz üzgün hissetmekten ve sivilce yapan aşırı yağlı abur cuburlardan hoşlanıyordu.

sınıfta popüler değillerdi, sadece yedam ile yakın oldukları söylenebilirdi ki o da tüm gününü üst sınıfların transfer öğrencisini izlemeye ayırdığı için aradaki samimiyet farkı her noktadan belli oluyordu.

çalışkan tipler ile uzaktan yakından alakaları yoktu, okul biter bitmez kai'ın evine uçar ve akşama kadar bilgisayar oyunu oynayıp saçma sapan konular hakkında muhabbetler ederlerdi.

yine o günlerden biriydi, son dersleri matematikti ve ikisi de beyinlerinin eridiğini hissediyordu. kai için zor değildi, matematiği güzeldi ancak taehyun tam bir fiyaskoydu. kusursuz bir edebiyat öğrencisi olma potansiyeli varken zorba sistem onu matematikle harcıyordu.

eve girer girmez çantalarını kenara fırlattılar ve kai oturma odasına, taehyun da favori mekanı olan mutfağa ilerledi. iki yıldır neredeyse her gününü geçirdiği bu evi kendi evinden daha iyi biliyordu. dolabı açar açmaz onu karşılayan üzüm suyu şişesinin kapağını açtı ve ağzına dikti, arkadaşı her markete gittiğinde eve zula kurup ona fotoğraf atıyordu.

başka bir şişe daha kapıp oturma odasına yöneldi. uzun olan çoktan oyunu açmış formasını çıkarmaya çalışıyordu.

"taehyun şunun düğmesini açabilir misin?" kai hırkasıyla birbirine giren gömleğini gösterdi ve taehyun da tereddüt etmeden gömleğe uzandı.

sertçe gömleği çekiştirdiğinde düğme kopup koltuğun altına yuvarlandı. kai göz devirip gömleğinin kalan kısmını açarken mırıldanıyordu. "gömleği ben de yırtardım."

kısa olan alayla kıkırdayıp koltuğa uzandı. "ben pratik bir insanım."