KÜÇÜK PERİM

Küçük Perim~Bölüm Yedi

Bölüm yedi; Toprak gücü

Rasish Melukhe'nin parlak, göz alıcı güneşi etrafı aydınlatırken bir yandan da uyuyan Melek Su'nun üzerine düşüyordu. Güneşin güzel parlaklığında adeta büyüleyici gözüküyordu küçük kız.

Güzelliği dillere destan olacak bu kız Barbaros'un yaşam kaynağı olmuştu adeta. Gözünü açar açmaz aklına küçük kardeşi geliyor, gözlerini kaparken son düşündüğü o oluyordu. Hiç şüphesiz duyguları karşılıksız değildi. Bu iki kardeşin arasındaki bağ öyle güçlüydü ki. Anlatsan anlamazdı kimse hoş anlamalarına gerek yoktu.

Genç adam sabah gözlerini açtığı gibi soluğu kardeşinin yanında almıştı. Kardeşi ile uyumaya şu dört gün içinde öyle çok alışmıştı ki. Eksikliğini hissediyordu. Zaten yıllardır eksikti daha yeni tamamlanmışken hiç bırakmak istemiyordu kardeşini.

Onlar bir elmanın yarısıydı. Biri olmazsa diğeri olmazdı, biri üzülse diğeri üzülür, biri gülse diğeri gülerdi. Onlar sıradan abi kardeş değildi. Onlar birbirine yürekten bağlıydı, güçleri bile birbirlerini tamamlayacak şekilde vardı. Yıllardır ayrı olsalar bile bu bağ sapasağlam bu zamana kadar gelmişti. Hiç şüphesiz buna sebep Melek Su'ydu.

Melek Su'nun abisine olan yürekten bağlılığı, öldüğünü sanmasına rağmen onu her zaman düşünmesi ve bazen öldüğüne inanmayıp umutla beklemesi bu bağı hep güçlendirdi. Annesi ne kadar babası ile abisinin öldüğünü söylese de ve Melek Su buna inansa da içten içe bir yanı -ki bu yanı kalbi oluyor- inanmıyordu öldüklerine. Melek Su hissetmişti hep abisinin varlığını ve hep umut olmuştu bu ona içten içe. Ne kadar derine gömse de şüphesiz gerçek buydu.

Barbaros küçük meleğini izlerken, küçük kız yavaş yavaş araladı gözlerini. Abisini yanında görünce yüzü mutlulukla ışıldadı. Cıvıl cıvıl bir sesle konuştu kız.

"Günaydın perilerin en yakışıklısı."

Kardeşinin mutluluk saçan sesiyle güldü genç adam.

"Günaydın âlemlerin en güzeli."

Melek Su abisinin sözleriyle güldü ve söze girdi.

"Tamam, pes ediyorum, bu lafı geçemem ben."

Barbaros kısık sesli bir kahkaha savurdu. Yatağında doğrulan kardeşinin kolları arasına alıp sıkıca sardı.

"Bundan sonra benimle uyuyorsun."

Abisinin sözleri ile hafifçe gülüp onu onayladı küçük kız. Abisi gibi o da alışmıştım onunla uyumaya.

Daha sonra aklına gelen şeyle abisinin kollarından çıktı ve çevreye baktı. Bir şey arar gibi gözleriyle etrafı taradı küçük kız. Barbaros merakla konuştu.

"Küçüğüm ne oldu, ne arıyorsun?"

Abisinin sözleri ile ona döndü Melek ve dün anlatmadığı şeyi anlatmaya başladı.

"Abi dün odama küçük bir peri geldi. Türü kleynmiş öyle dedi. Benim koruyucu ve yol göstericim olarak gelmiş. Senin kleyninin kardeşiymiş. Dün yanımdaydı, yastığıma yattı ama yok etrafta. Gitti mi yoksa?"

Barbaros kardeşinin endişeli sesi ile onu yatıştırmak için yüzünü elleri arasına aldı. Yanaklarını başparmakları okşarken söze girdi.

"Güzelim sakin ol önce. Ben içeri girdiğimde kimseyi görmedim. Eğer o dediğin gibi kleyn ise ona bir isim vermişsindir. Şimdi onun ismini seslen, ismini seslendiğinde gelecek."