Kabanata 9: Missy Happened
Que sera sera. Whatever will be, it will be. Like letting things happen and leaving them as it was. Similar to it is what it is. These phrases were very powerful once a person starts to feel these phrases as their own. But, before a person came to this mindset they first hope. Hope and challenge destiny while holding on to faith. They cried for nights, beg, scream... pour their heart out. Bago sumuko. Dadating talaga lahat tayo sa punto ng buhay naten na bibitaw nalang talaga tayo at hayaan ang lahat. You first cared too much hanggang sa mapagod at maubos ka then boom... suddenly you become a different person.
And people will notice, they will. However, it's already too late... You already drown in your sea of sorrows and your mouth has stopped screaming for help. And let yourself drown.
And maybe, just maybe. This version of me in this village, in this place... seems real.
I roll my eyes nang nakita kong nauna nanaman si Missy saakin sa hugasan, If this is in my workplace before I would be happy. Kaso nagmumuka akong palamunin lang dito sa bahay. Kaya lumabas ako at nagsimulang magwalis. The breeze of the sunny afternoon welcomes me. I smile and continue on brooming the leaves hanggang sa may nakita akong isa pang walis sa harapan ko.
I look up and I saw Missy smirking again. Mabilis niyang pinagwawalis ang nasa paligid ko kasama na mismo yung mga lupa which makes a smoke out of the dirt.
Napaubo ako.
"Masyado kang maselan. Kung hinde mo kaya umupo ka nalang jan o magmukmuk sa kwarto mo." Saad nya.
Bobo ba to? Eh kung magwalis sya said pati lupa, sinong hinde mauubo don? And its dirt!
Hinde nalang ako umimik at lumipat sa kabilang parte ngunit sinundan nya muli ako.
"Nananandya ka na ata." Wika ko.
"Asa ka, mas gusto ko lang magwalis dito ang lalaki kase ng dumi."
Bigla niyang nilakasan ang wawalis at nagtalsikan sa akin ang ilang dahon at gabok. Hinde ko na napigilan ang init ng ulo ko at biglang gumanti. Mas diniinan ko ang pagwawalis dahilan na mas kumapal ang usok at mapaubo sya.
I heard her little scream at paglayo. I smirk satisfy at my work bago umalis at pumasok sa bahay.
I heard her heavy footsteps kaya agad akong pumasok sa kwarto ko.
"Ingrata!"
I heard her scream at hinde ko napigilan ang pagtawa. Serves you right.
Nagpasya akong maligo dahil sa gabok sa katawan ko. As I was preparing my things pagbaba ko ay ang saktong paglabas ni Missy sa banyo na nakatapis at may towel sa ulo. She smiles suspiciously bago ako lagpasan.
At nang pumasok ako sa banyo ay wala ng tubig ang mga drum.
"That bitch." I mumble under my breath bago ikalma ang sarile ko.
Wala ba silang tubig? Kubeta? Ba't dito sya nakikiligo? Gigil na ginulo ko ang buhok ko bago kuhanin ang timba upang mag igib.
"Hay, ang sarap talaga maligo." I heard her say nonchantly.
Napailing nalang ako at nagsimula ng mag-igib. Halos makalahati ko na yung drum ng nakita ko syang umupo sa labas ng bahay at nagsuot pa ng sunglasses sabay ngite.
"Bilisan mo alipin maliligo pa ang mga bata."
Ngali-ngali kong ihampas sakanya tong hawak kong timba kung hinde lang sya kakilala nila Adam. That girl is evil! I gritted my teeth habang nagtataas baba ng pangpump ng poso. Nang may maramdaman akong mga kamay na humawak sa aking kamay.
BINABASA MO ANG
Beautiful Nightmares
Teen FictionEleonor Denovan was a failure. With the pressure on her shoulders, her life fell miserably. Too depressed for her own good, she decides to breathe for a moment. Upon her journey, dahil sa isang aksidente she finds herself lost in a nearly dissolved...