Yeni Bir Başlangıç

31 1 0
                                    

Uyandığımda etrafta hic Kimse yoktu.Yoğunbakımda ben ve ölmüş kişiler dışında sadece fareler vardı ne olmuştu ve daha önemlisi nekadar süredir bilincim kapalı kalmıştı.Olan şey herneyse uzun zaman önce olduğu belliydi çünkü elektirikler yoktu ve bağlandığım destek ünitesinin enerjisi yarıdan aşagıya inmişti.Bulunduğum cam fanus beni farelerden veya başka dış etkilerden korumuştu.Fakat aynı şey karşımda yatan yaşlı kadın için geçerli değildi.Bir şey sonucu cam kırılmış ve aç fareler teyzeyi yemeye başlamışlardı. İlk önce bunların bir rüya olduğunu düşünmüştüm fakat sonra dışarıdan gelen garip bir ses beni irkiltmişti.Biraz güçte olsa içinde bulunduğum cam fanusu açmayı başardım.Dışarıda dehşet verici bir koku vardı ve ben o kokuyu ciğerlerimin her zerresine kadar solumuştum. Hemen karşımdaki maskeyi aldım ve taktım.Bir nebze olsada rahatladım.bağlandığım cihazdan kurtulduktan sonra etrafı gezmeye başladım.Hastanede kimsenin olmaması beni çok korlutuyordu.Neden kimse yoktu?burda bulunanlar da bana cevap verebileceklerini sanmıyordum .Hastane koridoru çürümüş ceset kaynıyordu.İşin garip kısmı duvarlarda mermi izleri vardı.Ölülerin üstüne basabasa ilerliyordum.Hertaraf ceset kayniyordu bu insanlar neden ölmüştü.Birden ayak sesleri duymaya başladım. Ses hızla bana doğru yaklaşıyordu lambalar yanmadığı için yaklaşanın kim olduğunu göremiyordum. Bir tane daha işte orda demesiyle ateş etmesi bir oldu.Hemen duvarın arkasına geçip lütfen ateş etmeyin dedim "insan'' dedi kız. Ne bekliyordu ki? Hemen koşarak yanıma geldi.Kız genç, orta boylu esmer, hafif çekik gözlü biriydi. "Ah şey özür dilerim seni onlardan sandım" dedi.Onlar? Kız şaşırtmıştı halsiz ve bitkin olduğum çok belliydi.Arkadan kalın bir erkek sesi "burada ne işin var" dedi."Bilmiyorum uzun süredir yoğun bakım ünitesindeydim"dedim.Hayret içinde bana bakıyorlardı."Seni hemen buradan çıkarmalıyız" dediler.Merdivenlerden aşağıya doğru iniyorduk kız ve erkek sürekli etrafına bakiniyordu.Kız kısık bi sesle" senin adın ne?" dedi."İsmim jhonson","bende sally buda abim bred"dedi.Hastanenin çıkışına doğru ilerliyorduk karşıda bir adam durmuş dışarıya bakıyordu."Hey merhaba"Diyerek seslendim.Bana doğru döndü. Sanki bir doberman tarafından yüzü parçalanmış gibiydi yüzü korkunçtu ve direk bana doğru koşmaya başlamıştı. Bred belinden bir magnum çıkardı ve direk kafasına ateş etti. Ben şaşkın bi halde bred e baktım ve "adamı neden vurdun" diye haykırdım. Bred sakin bi ifadeyle "gerçekten ne olduğunu bilmiyorsun dimi"dedi." Neyi bilmiyordum ki?

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Dec 25, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

KIYAMETE YAKINHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin