2014/ 01/ 29
Hyung,
Beni ağlattın. Mektubunu okurken ağlamama engel olamadım. Keşke şimdi beraber olsak ve hep yanımda olsan. Senin gibi biriyle sadece mektuplaşmak beni çok üzüyor.
Annenin durumu için üzgünüm. Aslına bakarsan bende senin gibi düşünüyorum. Annenin ayrıldıktan hemen sonra başka birini bulması tesadüf olamaz. Ama belki o adamın suçu değildir annenlerin ayrılması. Belki annenler gerçekten mutsuzdu. Onlar için en iyisini düşünelim. Belki o adam da iyi biridir.
Hyung, sen beni ilk kar yağdığında düşüneceksin. O zaman bende seni bana gönderdiğin çiçeklere bakıp düşüneceğim. Hepsi kitaplarımın arasında, hyung. O yüzden hayatım boyunca kitap okuyacağım ki çiçekleri hep görebileyim. Ama çiçeklere bakmasam da hep aklımdasın ki.
.
.
.
2015/ 12/ 03
Hyung, 2 hafta sonra Kore'ye geleceğiz. Kaç yıl oldu seni görmeyeli? Yaklaşık 5 yıl mı?
Tanrım inanamıyorum 5 yıldan daha fazladır mektuplaşıyoruz, hyung. Kocaman bir geçmişimiz var. Bu beni heyecanlandırıyor.
Gelince saçlarımla ve çillerimle oynamana izin vereceğim. Hani söz vermiştik ya. Ben de senin yanaklarınla oynayacağım.
Ama hyung, artık büyüdük. 16 yaşındayım. Ne yapacağız ki? Saklambaç mı oynayacağız? Bu komik olur. Bu sefer yaklaşık 1 ay kalacağız ve çok zamanımız olacak. Yapacak bir sürü şeyimiz de olacak. Ne yapmalıyız?
.
.
.
2015/ 12/ 10
Miniğim,
Yapacak çok fazla şey bulabiliriz. Sinemaya gideriz, alışveriş yaparız, bisiklete bineriz, sana buraları gezdiririm. Emin ol yapacak fazla şey bulacağız. Ayrıca seni arkadaşlarımla tanıştıracağım. Seni çok sevecekler. Seninle aynı yaşta olanlar var. Jeongin ve Seungmin. Onlarla iyi anlaşacaksın.
Her şey güzel olacak, merak etme.
