Shine Dream Smile [ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ]

chapter 1

#Shine Dream Smile

"හම්මේ පට්ට සීතලක්නෙ අද නම් මාව ගෙදර යන්න කලින් පොප්සිකල් එකක් වෙලා තමයි නවතින්නෙ..."

මේ කොරියාවෙ වින්ටර් සීසන් එක නිසා වෙන දවස් වලට වඩා මෙහෙ හරිම සීතලයි ඒත් තාම පලවෙනි හිම වැටීම නම් උනේ නැහැ.....

මං මේ මගේ කෝකටත් තෛලෙ වගේ තියෙන මගේ නයි මල්ලත් එල්ලන් ලැගේජ් එකත් බිම දිගේ බර බර ගගා ඇදගෙන ක්‍රිස්මස් වැකේශන් එකට අපාට්මන්ට් එකේ ඉදන් ආන්ටි හනාගෙ ගෙදර යන ගමන්....

සෝල් රේල්වේ ස්ටේශන් එකට ඇවිත් ට්‍රේන් එක එනකම් ලඟ තීන කැෆේ එකකට රිංගුවෙ දැනටමත් මගේ නහය ෆ්‍රීස් වෙලා වගේ කියල දැනුන නිසාමයි....
හොට් හොට් බ්ලැක් කොෆී එකක් ඕඩර් කරලා ෆෝන් එක අතට ගත්තෙ එෆ්බී යන්න හිතාගෙන උනත් හෝම්ස්ක්‍රීන් එකේ උඩින් තීනව දැකපු වවර්ස් ඇප් එක නිසා අස්සයෙක්ගෙ පිටිපස්සෙ කකුල් දෙකෙන් සොට් එකක් වැදිච්ච එකෙක් වගේ මාව ගව් ගානක් ඈතට අතීතෙට වීසී වෙලා ගියා....(විසි වෙලා ගිහින් පස්ස බිම ඇනුන පාර මතක් උනේ BTS ලගෙ mikrokosmos සෝන්ග් එක)

Past:~
මං ලියෝ, ලියෝනි ශෙහාරා. පවුලෙ වැඩිමල් දරුවා. මගේ මමී කොරියන් ටීචර් කෙනෙක්. ඩැඩී ජපුර කැම්පස් එකේ ලෙක්චරර් කෙනෙක්...
මට තව මල්ලි කෙනෙක් ඉන්නවා. මං ඌව මල්ලි කියලා අඳුන්වනවට වඩා කැමතියි නසරානියා, අන්ඩපාලයා, ඔට්ටපාලුවා, මොට්ටපාලයා වගේ නම් වලින් හඳුන්වන්න. මොකද ඌ මගෙ මල්ලි උනාට ලෝකෙ කාලා වතුර බීලා ඩෙසට් එකට මාවත් කන ජාතියේ එකෙක්...
මමීයි ඩැඩීයි දෙන්නම හොඳ උගත් අය නිසා මම නම් හැදුනෙ හරීම හොඳ හැදිච්ච සීදේවි කෙලි පොඩ්ඩක් වගේ....(ගමේ ඇන්ටිලා තැන් තැන් වල කතා වෙනවා මගේ මේ හා කන් දෙකටම ඇහිලා තියෙනවා...)
මල්ලි ගැන නම් කතා කරන්න ඕන්නෑනෙ ඌ කෝමත් නසරානි නස්කූනි විදිහට හැදිච්ච එකානෙ. වෙලාවකට මට හිතෙනවා මූ මමීගෙයි ඩැඩීගෙයිම දරුවෙක්ද කියලත්...

මමී කොරියන් ටීචර් කෙනෙක් නිසා මටයි මල්ලිටයිත් චූටි කාලෙ ඉදලා යන්තමට කොරියන් වචනයක් දෙකක් පුළුවන්...(ඔම්මා අප්පා තමයි වචන දෙක වෙන මුකුත් කියන්න බෑ ඒ කාලෙ දිව පැටලෙනවා)