Shine Dream Smile [ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ]

Chapter 15

#ShineDreamSmile

~ලියෝ~

අන්න ඒ වෙලාවෙ නම් මගේ බාගෙට වැහිලා තිබ්බ ඇස් දෙක දොඹ සයිස් වෙන්නම ඇරුනා. මං බයටම පුටුව පිටිස්සට බර උනා. අනිත් එවුනුත් කන බොන එක පැත්තකින් තියලා මං දිහයි යොන්ග් චෙන් ඔප්පා දිහයි මාරුවෙන් මාරුවට බලනවා. කට්ටියටම දැන් හොඳටම වෙරිත් එක්ක

"ඔප්පා.... මොකද මේ....."

මං පුටුවට බර වෙන ගමන් බයෙන් බයෙන් ඇහුවා. ඔන්න එනවා. ඔන්න එනවා....

"අන්ද්වේ ඔප්පා........"

මං කෑ ගහගෙනම ඇස් වහගත්තා

හෑ. කෝ මේකා.... මාව පහු කරන් ගිහිල්ලා ජිමින් ගාව දන ගහන් ඉන්නවා. ගේම් එක තාම ඉවරත් නෑනෙ. මේකා දැන්ම සමාව ගන්නද යන්නෙ...

"ජිමිනාහ්හ්... සරන්ග්හේඒඒඒ.... ඔයා තමයි මගෙ bias"

**********

Future:-

~ලියෝ~

Prrrfffffff......
බිබී හිටපු කොෆී එකත් හිර උනා ඒක මතක් වෙලා. කොෆී ශොප් එකේ ඉන්න මිනිස්සු මං දිහා බලාගෙන. එතකොට තමයි මට මතක් උනේ මං මෙච්චර වෙලා මනෝ පාර ගහන් තනියම හිනා වෙවී ඉදලා තියෙන්නෙ පොදු ස්ථානයක නේද කියලා

මං දිහා බලන් හිටපු කොල්ලො දෙන්නෙක්ට කෙහෙල් ඇවරියම එලියට දාලා මොංගල් හිනාවක් දාලා සේරම අකුලන් ශොප් එකෙන් එලියට ආවා. වෙන මොනා කරන්නද ඉතින් දැනටමත් ටොන් ගානක් නෝන්ඩිනෙ

තව විනාඩි 5කින් ට්‍රේන් එක එනවා... මං මගේ ලැගේජ් එකත් ඇදගෙන ස්ටේශන් එක පැත්තට ගියා. පට්ට නිදිමතයි දැන් නම්.

හැම පාරම වගේ මේ පාරත් ආන්ටි හනා බුක් කරලා තිබ්බෙ 1st ක්ලාස් ටිකට් එකක්. ඒ නිසා සැප නින්දක් දාගෙන යන්න පුළුවන්

ආන්ටි හනාට ලමයි නෑ. ඒ නිසා එයා මට සලකන්නෙ එයාගෙම දරුවෙකුට වගේ. ආන්ටි හනාගෙ හස්බන්ඩ් මීට අවුරුදු 3කට කලින් මැරිලා. හස්බන්ඩ්ගෙ කම්පැනි එක දැන් කරන් යන්නෙ ආන්ටි හනා. ඉතින් සල්ලි ඇති තරම් තියෙන නිසා ආන්ටි මට කිසිම දේකින් අඩුවක් කලේ නෑ. අදටත් කියන්නෙ සෝල් වල ඉන්නෙ නැතුව ම්‍යොන්දොන්ග් වල තියෙන එයාගෙ ගෙදර එයත් එක්ක නතර වෙන්න එන්න කියලා.