3🌼

22 2 38
                                    






...



anneme kavuşuyordum karşımda durmuş ona koşup sarılmamı bekliyordu...

tekrar mavilerine bakıp tam ona koşmaya başlayacaktım ki kolumu tuttu birisi o kadar sıkı kenetledi ki elini koluma kurtulmak çok zordu. arkama dönüp en az anneminki kadar parıldayan mavi gözlerine baktım.

kim olduğu konusunda hiçbir fikrim yoktu ama gözleri beni içine çekiyordu. " gidemezsin Nida senin hayallerin öldü belki ama benim hayallerimi öldürmeye hakkın yok senin."

anlamamış ve hayran gözlerle gözlerine bakmaya devam ettim. söyledikleri çok saçmaydı onun hayallerine ne yaptım ki ben? "senin hayallerini bilmiyorum ama ben hayallerime kavuşmaya gideceğim bırak kolumu."

kolumu çekiştirmeme rağmen bırakmayıp beni sürüklemeye başladı.

ANNEEE.

ANNEEE..

diye bağırmalarıma rağmen beni çekiyordu.

karanlığa doğru...

gözlerimin üzerinde duran ve artık gözlerimi acıtan ışık sayesinde bunların bir rüya olduğunu anlamıştım. yavaşça yataktan doğruldum. ben en son ölmemiş miydim?

yutkunurken boynumda hissettiğim acıyla yüzümü buruşturdum. tam o sırada odaya dalan doktorlar benim ölmediğimin habercisiydi..

"pardon size para versem serumuma kezzap damlatır mısınız?"

doktor dalga geçmişim gibi yüzüme baktı ve "iyisiniz merak etmeyin birisi sizi buraya getirip ameliyattan çıkana kadar bekledi sonra sizi görüp gitti ve size bu mektubu vermemizi istedi." dedi masanın üzerine koyduğu mektubu göstererek.

kim, ne için beni kurtarmak istesin ki?

"peki ne zaman çıkabilirim"

"bu gece müşahede altında kalman gerek yarın sabah çıkabilirsin."

teşekkür ettikten sonra doktorlar odadan çıkmıştı. rüyamda gördüğüm o çocuk aklımdan çıkmıyordu. sadece gözlerini görmüş olmama rağmen içimde birşeylerin hareket etmesine sebep oluyor, kalbimi hızlandırıyordu.

masadaki mektuba uzanıp açtım ve içindekileri okumaya başladım.

'belki senin için herşeyden vazgeçmek kolaydır küçük kız ama benim için senden vazgeçmek kolay değil...

bak belki hayatta sebebin kalmadı annen için ölürsün ama kendin için yaşamalısın..

biliyorum kendinden nefret ediyorsun hemde çok fazla ama bu sana çok zarar verir Nida'm.

lütfen etrafındaki insanları düşünüyorsan.

seni sevenleri düşünüyorsan.

beni belki tanımıyorsun ama babanı düşünüyorsan.

yaşamayı dene..

zor gelirse ben yardım ederim herşeye hazırım yeterki benim hayallerimin başrolündeki kadını yok etme...'

seni seven biri   ~

bu ne şimdi ben öldüm diye üzülcek kimse yok ve ben buna eminim.

babam zaten karısıyla mutlu arkadaşlarım desen bensiz de iyi olurlar ve sen kimsin?

tarzı kafamda bıraktığı sorularla boğuşurken telefonuma tekrar tekrar bildirim gelmeye başladı. 1. 2.. 3... 4.... ve bitti telefonumu sakince elime alıp mesajları okumak için açtım.

0535******* : sellam bebeğm

0535******* : ben kelebeğmm

0535******* : her neyse konuya geleğğmm

0535******* : bir daha ölmeye kalkarsan seni keseriiğğmm

Nida : kesersen ölmüş oluyorum mal

0535******* : he doğru

0535******* : tamam minik o zmn öperim

Nida : öğğğğkkkk

Nida : her neyse kimsin sen?

0535******* : aşık mı oldun bana?

Nida : hayır mal mısın?

0535******* : o zmn söylemem kim olduğumu

Nida : evet malsın...

0535******* : konu neden benim mallığım

Nida : çünkü neden olmasın

0535******* : off ters köşe yapma git dinlen yarın hastahaneden çıkıp ertesi gün okula geliceksin

Nida : beni sen mi kurtardın

0535******* : belki

Nida : o zaman bu mektubu da sen bıraktın

0535******* : belki

Nida : ben senin hayallerine ne yaptım?

0535******* : hayallerim sensin Nida

Nida yazıyor...

Nida çevrimiçi...

Nida yazıyor...

Nida çevrimiçi...

Nida yazıyor...

Nida çevrimiçi...

Nida çevrimdışı.

bu neydi şimdi?





...








evet sizce rüyasındaki maviş kim?

Nida ölmekten vazgeçecek mi?

babasına ne oldu?

Anonim hakkında söylemek istediğiniz?

Nida hakkında söylemek istediğiniz?


yorum yapıp oylamayı unutmayın lütfen teşekkür ederim💕









...






Papatya | yarı textingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin