...
okula gelmiş olmak benim için iç bunaltıcı bişey olsada bana yazan arkadaşın ne kafası yaşadığını öğrenmem gerekti.
sonra rahatça ölebilirim diye düşündüm.
"Nida Sancak müdür odasına"
"iyi de hocam ben ne yaptım?"
"ne bilim kızım nöbetçi öğrenci geldi ya az önce"
dalgınlıkla hiçbirşey anlamadığımı fark ettim işte o an
nöbetçi öğrenci ile birlikte sınıftan çıktık ve nöbetçi öğrenci kolumdan çekip boş bir sınıfa getirdi.
Neh?
"salak mısın müdür çağırdı ya beni"
"yok yenge abimin sana bir sürprizi var o yüzden buraya geldik müdür fln da çağırmadı oyundu hepsi"
"yarraaaağğ yediniz o zaman yavrum ben gidip hoca..."
cümlemi bitirmeden odaya giren yüzü maskeli çocuk sözümü kesti
bu koku kalbimi hızlandırıyordu ve bu normal değil
kendine gel mal
kes lan gerizekalı
Nida mal mısın kızım kokusuna taktın
ok
yay
iç sesimle olan saçma muhabbetimden ayıran maskeli çocuğun elime bir kutu çikolata vermesiydi...
çikolata aşktır.
kulağıma eğilip fısıldamaya başladı maskeli çocuk
"seni seviyorum güzelim ve kendine bir şans verip yaşamayı dene olur mu"
sesi kokusu beni sarhoş etmeye yeterken gözlerimin ta içine bakan mavi gözleri...
beni bir anda bırakıp gitmesi afallatmıştı. çok saçma ama beni etkileyip bırakması ona kızmama yol açıyor işte..
ahahaha etkilendi mal
siktir git puşt
insan kendine puşt der mi ayıp
kendimden nefret ettiğimi hatırlatırım
hıı göt siktir
iç sesime göz devirip masalardan birine oturtup çikolata yemeye başladım
hepsini
tek tek
afiyetle
yedim hah vmsmfms
sınıftan çıkıp çikolata kutusunu çöpe attım ve sınıfa doğru yürümeye başladım.
tam kapıyı açıcaktım ki zil çaldı
Allahım tüm şansımı şu an kullandım sanırım.
arkamı dönüp bahçeye yönelicekken karşıma çıkan çocuk Emir'den başkası değildi.
" napıyon lan nasılsın"
"iyiyim Emir sen nasılsın".
"nah iyisin hayırdır kızım sen hastahane falan?"
"Emir siktir git tatlım."
"ok."
diyip önden gitmeye başladı vee bumm.
kafamı büyük bir cüsseye çarptım. gözleri annemin gözlerine benzeyen çocuk oha gözler müq az önce maskeli çocuk aynı kişi gibi geldiler kokuları benzemese bile gözleri aynıydı
"pardon"
"asıl ben pardon"
"bu arada ben Mert"
uzattığı elini sıktım ve sahte bir tebessümle
"Nida" dedim.
"şimdi gitmem gerek sonra görüşürüz Nida"
dedi ve gitti.
ama benim kafam karışıyor...
...
Helloo
okuduğunuz için teşekkürler
öd
bb gkskfms
...
