Yorum istiyorum, vote istiyorum, yazmak istiyorum ve okuyucuları yemek istiyorum.
Bay bay ♥️
Bu arada 300. Oyu ben verdim, adamlığım >>>>
Eva.
Bunu yaptığıma gerçekten inanamıyorum.
Ben, Eva. Yani Park Yujin.
Bir erkekle konuşabilmek için gecenin köründe geldiğim barın, ilk katına tırmanmaya çalışıyorum. Sırf kapıda bekçi var diye.
Tanrım sen aklıma mukayyet ol.
Dört abiyle büyümenin bana katmış olduğu pek çok olumsuzluğa karşın bazı olumlu haller de vardı. Mesela demirlere tutunarak hırsız gibi bir binaya sızabilmek.
Neyse ki Jungkook onu aramaya çıkacağımı hissetmişçesine şehrin ünlü barlarında çalışmaya başlamamıştı. İki katlı, gece saat ikiye kadar açık bir mekana dörtte gelerek baya iyi bir iş çıkardığımı düşünüyordum. Üstelik sadece iki görevli vardı.
Ayağımı bastığım pencere kenarından, küçük balkon görünümüne sahip yerin demirlerine tutunmuş; kendimi bir hışımla yukarı atarak nihayet ulaşmak istediğim yerin içine girmiştim. Şimdi tek sorunum bana buranın kapısını açabilecek bir insan evladıydı, yani Jungkook.
Telefonumda kayıtlı numarasını çevirirken, soğuktan üşümüş elimi cebime soktum. Bana inat yapar gibi Jungkook arayışıma asla cevap vermiyordu. "Seni de tribini de sikeyim artık ya," diye sessizce söylendim ve mesaj kısmına girdim.
Böyle yapacağını tahmin ettiğimden, gelmeden önce arama girişiminde bulunmamam baya iyi olmuştu. En azından kamerayı açıp bir fotoğraf çekmek ve bulunduğum yeri ona göstererek çabaladığımı anlamasını sağlamak iş görecekti.
Çok dikkat çekmemeye çalışarak arka kamerayı açtım ve bulunduğum yerden fotoğraf çekip Jungkook'a yazdım.
Eva: Birinci katın, arka cepheye bakan üçüncü balkonundayım. Kapıyı açmazsan muhtemelen güvenlikler beni yakalayacak ve senin de burada kaldığını onlara anlatmak zorunda kalacağım. Bence gelip beni al :)
Mesajı, beklemeden göndere bastım ve görünmemek için yere çöktüm. Mal gibi açıkta beklemenin lüzumu yoktu. Bir ara en küçük abim Suho'yu arayıp, beni erik çalmam için zorla ağaçların en tepesine çıkardığı için teşekkür edecektim. Eh, nihayetinde başarılı bir hırsız yetiştirdiğini görmek onun da hoşuna giderdi.
Elimde titreyen telefon birden düşüncelerimi dağıttığında beklediğim mesajın geldiğini gördüm.
JeonJungkook: Bunu yapmış olamazsın.
Yani benim gibi birinin, erkek cinsiyetindeki kişi için balkonlara tırmanması akıl işi değildi. O yüzden inanmamasına gücendiğimi söyleyemeyecektim.
Bu sefer daha açıklayıcı bir fotoğraf çekmek adına ön kamerayı açtım ve arkamı dönerek bulunduğum yeri de kadraja sokmaya çalıştım. Çektiğim selfie'yi direkt olarak ona gönderdiğimde mesajımı anında açmıştı.
JeonJungkook: Hassiktir gerçekten balkona mı tırmandın?
JeonJungkook: Sen delirmişsin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Lykke JJK
Fanfiction"Aranızda bizi ilk kez dinleyenler var mı?" diye sordum, kalabalıktan da fena olmayan bir alkış koptu. Kaşlarımı kaldırdım, sırıtmaya devam ederken grup arkadaşlarıma dönmüştüm. Namjoon, Hoseok ve Taehyung'a. "O halde bu gece hayal kırıklığına uğram...
