Lykke JJK

2.2

Kaos dolu bir bölüm JADJDKDKDK
LÜTFEN YORUM ATIN GÖRMEM LAZIM SJDKDKDSKSKS

Eva.

"Kutlamayı hak ettik," Yoongi konuşurken kadehini kaldırışını izliyordum. Önce grup arkadaşına, sonra da bana bakmış, "Eva ve Jungkook'a," diyerek sözünü tamamlamıştı.

İçkimi dudaklarıma götürdüm, bir taraftan da düşünüyordum. Saçma bir sevgililik olayının mekanı ağzına kadar dolduracağını kim bilebilirdi ki?

Üç gündür bar full çekiyordu, birlikte söylediğimiz son iki şarkıyı dinlemeye gelenlerin sayısı da mümkünmüş gibi günden güne artıyordu. Grubum için Jungkook'un ayaklarına gitmenin bana bu kadar güzel dönütler getireceğini bilsem daha erken bile davranabilirdim.

Taehyung'un kolunun altında, sırtım göğsüne gelecek şekilde bar taburesindeydim. Şerefsiz patron keyif yapmamıza izin vermişti, eh içkiler ücretsiz olunca sekiz kişi kutlama yapmakta karar kılmıştık. Bir de iki gün önce Chanyeol'ün yerine gelen barmen kız vardı yanımızda, o eminim bizden daha çok eğleniyordu.

Taehyung'a sırtımı iyice yasladım, o da beni tutuşunu sıkılaştırdı. O, bizim erkeklerle muhabbet ederken ben diğer bir sohbeti dinliyordum. Jungkook ve barmen kızı.

"Ben sizi gerçekten sevgili sanıyordum," diyerek onun içkisini dolduran barmene Jungkook sadece kafasını salladı. "Bu durumu bardaki çalışanlar dışında kimse bilmiyor," diye kendince uyardığında siyah saçlı kız güldü.

"Ben haddimi bilirim, ağzımı açmam gerekmedikçe de konuşmam." Jungkook'a yarım ağız gülerek cevap verdiğinde gözlerimi asla çekme gereksiniminde bulunmuyordum. "Burada görünmez biriyim Jeon, rahat ol."

Jungkook tek kaşını kaldırıp bir süre baktı, dudaklarına minik bir gülüş yerleştiğinde kızın hitabı dikkatimi çekmişti. Burada çalışmaya başlayalı iki gün oluyordu ama Jungkook'a adıyla bile seslenmiyordu. Dün de fark etmiştim aslında, ikisinin arasında değişik bir enerji vardı. Bunu hissedebiliyordum.

"Dans mı etsek?" diyen Taehyung'un nefesi sol kulağımı gıdıkladığında, yerimde huzursuzca hareket ettim ve "İstemiyorum," dedim.

En yakın arkadaşım pek umursamadı, çünkü ona doğru yaklaşan biri vardı. Jimin gereksiziyle ne ara samimileştiler takip edemiyordum ama beni bırakıp rahatça yerinden kalkabiliyordu. Üstelik şu kare gülüşü de yüzüne yerleşiyordu. Sanırım ikisinin de başının bağlı olması, onları dert ortağı haline getirmişti.

Oturan iki kişiden biri bendim, diğeri de barmen kızla sohbete devam eden Jungkook'tu. Hala benim evimde kalıyordu ama gerçekten sahne dışında yüzünü asla görmüyordum, odasında ölse haberim olmazdı.

Gerçi evde geçirdiğimiz kısa süre düşünüldüğünde bu normaldi, yine de aynı yaşam alanını paylaşan insanlara benzemiyorduk.

Bitirdiğim içki bardağımla ayağa kalktım, iki tabure ötede oturan Jungkook'un yanına geçmeden önce de "Bir tane alabilir miyim?" diye sordum. Çakma sevgilim kutlamadan sonraki ilk bakışını gözlerime ulaştırdığında ona uzun süre karşılık vermemiştim. Ben daha çok karşımdaki kızı izlemek istiyordum.

Barmen kız içkimi yenileyip önümdeki boşluğa koydu, tam karşımda durduğu için onu daha rahat inceleyebiliyordum. "Duyduğum kadarıyla Chanyeol'le aranız iyiymiş, lütfen onun yerini aldığım için bana cephe alma. Sadece işimi yapıyorum."