Hayatının çoğunu bir odada geçirip, bilgsayar oyunları oynayan, yayın yapan, gündüzleri uyuyan geceleri yoran bir kız ve bir tarafta da sosyal hayatta fazlasıyla başarılı bir çocuk. Yolları kesiştiğinde ne oluyor ?
"Oluum evlenmişim karımla artık aynı evde yaşıyorum, gece boyu beraberdik ve sizin sabahında bize kahvaltıya mı geldiniz ? Sizin ben kafanıza sıçayım" diye bize kızan Aral'a sadece gülmekle yetiniyorduk.
"Olum bak 1 hafta sonra bir çıkacaksınız yola bir daha kim bilir ne zaman geleceksiniz" diye karşılık verdi Pamir.
"Ya tamam sonraki gün gelin niye bugün ?" diye karşılık verdiğinde çayımı içerken gülmeye başlamıştım. Çayın genzime kaçmasıyla ölüm tehlikesiyle karşı karşıya geldim.
"Ya tamam şu konuyu kapatın. Esin ve Kaan bize bişeyler anlatacaklar" dedi Janset konuyu kapatmak için. O sırada Kaan Esinle bakışıp birbirlerinden onay aldıktan sonra telefonundaki bir fotoğrafı göstermek için telefonunu sehpaya koydu. O sırada Esin kalkıp çantasından bir defter ve kalem alıp geldi. Hepsi sırayla telefona baktıktan sonra sıradaki bendim ve baktığımda boş gözlerle ikisine baktım.
"Biz sizden özür dileriz. Düğünümüze çağıramadık. Barıştığımızı söyleyemedik ama 1 ay sonra buraya temelli dönüyoruz. Daha çok size vakit ayırmaya karar verdik. Miniğimiz büyürken sizin gibi iyi dostlarımızı tanısın istiyoruz" dediğinde Kaan bizim erkekler tek tek ayağa kalkıp ona sarılmaya gitti. Biz ise Esin'e duygusal bir şekilde bakıyorduk.
"Peki sen dün gece düğünde o elbiseyle nasıl gizledin o karnı ?" diye sorduğumda gülümseyip tişörtünü kaldırıp bize baktı. Janset Esin'e yaklaşıp sarıldı.Bense göbüşüne dokunmakla yetindim.
"Ya siz nasıl barıştınız ?" diye sordu Ekin.. Bizde anlatmaları için baktık. Esin oturduğu yere iyice yerleşip bize döndü;
"Yunanistan'da karşılaştık. Birkaç gün beraber vakit geçirdikten sonra tekne ile açıldık. Önce İtalya ardından Fransaya ordan da Amerika yapıp dönecektik. Arkadaş gibi.. Ama Fransa'ya gittiğimizde işler çığrından biraz çıktı. Biz Paris'te evlendik. Amerikada 1 sene geçirdikten sonra ben hamile kaldım. Son aylarım bunlar her an gelebilir miniğimiz.. Türkiyeye döndüğümüzde Aralla karşılaştık bizim evin sokağında.. Baya da telaşlıydı elimize davetiye tutuşturdu sonra ona anlattık biraz. Düğünden sonra görüşelim çok anlatılacak şeyleriniz var dedi. Ve burdayız" dediğinde gülümseyip ayağa kalktım ve ona sarıldım.
"Peki cinsiyeti ne" diye sordum.
"Kız. Ve adını söyleyebilirsin" dedi Kaan Esin'e.
"Nora Perihan" dediğinde gülümseyip Esin'e baktım. Esin annesini 2 sene önce kaybetmişti. Annesinin adını vermek güzel bir olaydı. "Eee sizlerde ne var ne yok" diye devam etti Esin. Ekin ve bana bakıyordu.
"Bizim ilişkimizde son dönem işler yolunda gitmiyordu. Bizimkilerin çoğu evlilik kararı aldı biliyorsunuz-" dedi Ekin. Sözünü kesip;
"Ben evlenmekten korkuyordum. Dün gece de işte birbirimize karşılıklı evlilik teklifinde bulunduk" dedim. Kestirip attım konuyu doğrusu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
jansetdenisse: yeni evimin ilk gününün sabahı bayağı eğlenceliydii
