Bölüm 5

530 75 47
                                    

Bir önceki bölüme gelen oy ve yorumlar için teşekkürler. Multiyi de buraya bırakıp kaçıyorum..
İyi okumalar!

"Memnun oldum Louis." Zayn, Louis'ye bakıp gülümsedi. Louis o an 'Hadi ama! Burası bir hapishane! Bu mutluluk nereden geliyor!' Diye bağırmak istiyordu. Louis kafasını sallayıp iğrenç yemeğinden bir kaşık aldı, tadı fena değildi. Niall tabağını silip süpürmüştü bile.

"Bak Louis bunlarda Callum, Luke, Micheal ve Ashton" Niall onları tanıtırken her biri selam verdi. Gülümseyerek? Anlamıyordu, acaba Louis mi karamsardı? Yoksa onlar mı çok mutluydu? Adının Luke olduğunu tahmin ettiği adam mercümekleriyle oynarken sordu.

"Zayn'i seçmekte en doğru kararı verdin dostum, o Harry'ye benzemez. Cidden." Ne? Hayır, hayır. Seçmek mi? Bu insanlar aptal mı? Neden birini seçmek gibi bir saçmalık yapıyorlardı ki? Bu o'nun için çok saçmaydı.

"Ben bir seçim yapmadım ve birini seçmek gibi bir saç-"

"O'na seni tanıması için bir ay verdim Zayn. Biliyorsun o daha yeni ve buraya adapte olması uzun sürecek, koğuş arkadaşım olduğu için de onu yanımda getirdim, bilirsin tanıştırmak için."

Niall tarafından lafı kesilmişti. Ne yani? Bunun saçmalıktan ibaret olmasını söylemesi yanlış mıydı? Bu çok gülünçtü.

"Haklısın Niall, doğru birşey yapmışsın. Sonuçta senin de bize katılman 1 ay sürdü öyle değil mi? Sana tavsiyem Louis, yanımızdan ayrılma ve seçim yapmadığını kimseye söyleme. Bundan yararlanabilecek birileri olabilir ve bundan zararlı çıkan sen olursun." Louis daha fazla dayanamadı.

"Bu bir şaka mı? Öyleyse gerçekten çok komikti. Artık kesebilirsiniz!" Louis hışımla ayağa kalkmıştı, Niall kolunu çekiştirip susmasını söylüyordu, biraz fazla bağırmış olmalıydı ki yan masadakiler onlara bakmaya başlamıştı. Diğer çocuklar karşıdan şaşkın yüzleriyle Louis'yi izliyorlardı.. ve Harry.

Tam karşısındaydı, aralarında neredeyse 5 metre olmalıydı ama Louis yüz hatlarını, sinsi gülüşünü ve yeşil gözlerini görebiliyordu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Tam karşısındaydı, aralarında neredeyse 5 metre olmalıydı ama Louis yüz hatlarını, sinsi gülüşünü ve yeşil gözlerini görebiliyordu. Alayla o'nu izliyordu. Zor da olsa dikkatini o'ndan çekip Zayn'e verdi.

"Siz kafayı mı yediniz? Burası bir hapishane! Lanet bir Lise değil. Ben sizin gel dediğinizde gelen, git dediğinizde giden aptal koyununuz olmayacağım ve kimsenin korumasına da ihtiyacım yok!"

Kimsenin konuşmasına izin vermeden masadan kalkıp avluya çıktı Louis. Temiz havaya ihtiyacı vardı. Herşey üst üste gelmişti, herşey sadece bir günde olmuştu ve bu berbattı. İlk olarak hapse atılmıştı ardından kıyafetlerini alıp şu iğrenç turuncu şeyleri vermişlerdi, şimdi de aptal bir çeteye katılması isteniyordu. Bu insanlar delirmişti. Yüzünü ellerine gömmüş otururken yanına birisi geldi.

"Sorun ne evlat? Yoksa yemekleri mi beğenmedin?" Louis duyduğu sesle ellerini yüzünden çekip gelen kişiye baktı, 40-50 yaşlarındaydı gayet dinç görünüyordu. Adam kendi söylediğine gülüp devam etti.

"Sadece şaka yapıyorum." elini Louis'nin omzuna koydu.

"Belli ki bir problemin var, hadi anlat, yemek arasının bitmesine daha 2 saat var yani bu dertleşecek çok vaktimiz var demek." Louis oturduğu yerde dik pozisyona geçti.

"Aptal çete işleri sana da saçma gelmiyor mu?" adam onaylarcasına kafasını salladı, elini Louis'nin omzundan çekip kucağında birleştirdi.

"Ben 18 yıldır bu hapishanedeyim, o zamanda gruplaşma vardı ama buna benzemiyordu. Sadece beyazlar ve siyahlar vardı bir de dinlerin grupları vardı. Aslında hala öyle, buna Harry'nin ve Zayn'in grubu eklendi o kadar. Buranın kuralı bu evlat. Ya bir grup seçersin, ya da grupların oyuncağı olursun." Louis kafasını olumsuz anlamda salladı.

"Peki neden herkes bu kadar mutlu? Sonuçta burası bir hapishane." Adam eliyle Louis'in sırtını pat patlayıp ayağa kalktı." Belki de gerçek dostluğu bulmuşlardır? Kim bilir? Dostluğun nereden geleceği belli olmaz genç adam. Ama şunu unutma. Burada suçlular kadar masumlar da var." arkasını dönüp uzaklaşmaya başladı.

Gizemli adamla konuşmak o'na biraz iyi gelmişti, belki de buraya alışabilirdi? En azından deneyebilirdi?

Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum!
Bir sonraki bölümde görüşmek üzere♡

PRISONER || LSHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin