Jennie arkası dönük Lisa'yı görür görmez oraya doğru koştu. Lisa daha ne olduğunu anlayamadan ona sımsıkı sarıldı ve gözlerindeki yaşları akıttı.
"Ne kadar korktum bir bilsen, neden haber vermedin?"
Arkasından Jisoo da yetişti ve ikisinin başında dikildi.
"Lisa, bizi çok korkuttun."
Lisa anlamaz gözlerle onlara baktı. Neden bu kadar korkmuşlardı ki, çocuk muydu o?
"Neden bu kadar abarttınız anlamadım, sevgilimle gezintiye çıkmıştım sadece. Bakın yanımda."
Lisa diğer tarafına döndüğünde Rosie'yi göremedi, gitmişti. Ne zaman Jennie ve Jisoo yanında olsa gidiyordu. Artık emindi, Rosie onlarla küsmüştü.
"Söylesenize, sizin Rosie ile derdiniz ne?"
Jisoo ve Jennie buğulu gözlerle birbirlerine baktılar. Jennie boynunu eğdi.
"Lisa, yapma, lütfen."
Lisa hiddetle ayağa fırladı.
"Ne yapmayayım Jen, sevgilimden neden ayırmaya çalışıyorsunuz beni !?!"
Jisoo onu sakinleştirmek için kolunu tutmaya çalıştı fakat Lisa hemen geri çekti kolunu.
"Rosie size küsmekte haklıymış, siz çok bencilsiniz, sırf onla küssünüz diye beni de ondan ayırmaya çalışıyorsunuz."
Arkasını dönüp onlardan ayrı bir istikamete gitmek için hareketlenmişti ki bayıldı.
***
"İlaçlarını düzenli almayı bırakmış sanırsam, artık daha çok gözetim altında tutmalısınız."
"Peki doktor hanım teşekkürler."
Doktor odadan çıktı. Lisa uyanmıştı ama konuşmuyordu. Öylece tavana bakıyordu. Sakinleştiricinin de etkisiyle iyice durgunlaşmıştı.
Jisoo ve Jennie odanın diğer ucundaki koltukta oturuyordu. Aralarında fısıldayarak konuşuyorlardı.
"Ne demek ilaçlarını almıyor, ben her gece kendi ellerime verdim ilaçları, ağzına attı gözümün önünde."
"Biliyorum Jennie, ama Lisa bu, bulmuş bir yolunu, yutmamış demek ki."
Jennie son zamanlarda aşina olduğu baş ağrısına tekrar tutulmuştu. İyiden iyiye o da hastalanıyordu, ama farkında değildi.
Jisoo'nun da ondan farku yoktu, kaldırabileceğinden fazla şey yaşıyordu.
"Rosie uyu dedi."
Jennie ve Jisoo hızlıca ona döndüler.
"Ne dedi Lisa?"
"Uzunca uyu, beni bulacaksın dedi."
Jisoo ve Jennie birbirlerine korkuyla baktılar.
"Lisa bak yok öyle bir şey tamam mı, uyumak falan yok. Bizi dinle olmayacak, yapmayacaksın tamam mı?"
Lisa'nın gözlerinden yaşlar süzülmeye başladı.
"Ama çok özlüyorum."
