2 . Bölüm

88 2 0
                                    


Kafamı kaldırdım . Bu kadar sakar olmak gerçekten çok kötü. Kafamı kadırdığımda bana çekici bir gülümsemeyle sırıtan biriyle karşılaştım. Of gerçekten çok sinir bozucu bir haldeyim ama beyefendi karşıma geçmış sırıtıyor ama çok tatlı itiraf etmek gerekirse ne diyorum ben of iyice saçmaladım . Telaşla

-Özür dilerim ben çantamla uğraşıyordum fark etmedim çok üzgünüm

- Şeyy önemli değil benim de suçum var iyi misiniz ?

- Evet iyiyim Teşekkürler...

Onun bişey demesini beklemeden oradan uzaklaştım ve bu sırada telefonum çaldı

-Alo

-Efendim inci

-Özdem nerdesin sen

-Yaklaştım hemen geliyorum

- iyi tamam

Bir de hiçbişey olmamış gibi azar işitiyorum. Kapının önünde sinirli bir yüzle karşılaştım.

-Nerdesin sen

- Burdayım

- Özdemm !!

-Abartma inci alt tarafı 10 dk bekledin

-Bir daha beklemem haberin olsun .

-Tamam inci tanem benim söz bir daha bekletmem

Neyseki fazla uzun sürmemişti . Az önceki yaşadıklarımı anlatmayı planlıyordum ama yürürken bir daha başka bir işle bir daha uğraşmayacağım . ( kendime bir söz ;))

Hemen bir cafe ye geçtik kahvelerimizi sipariş edip tam telefonlara yumuluyorduk ki anlatmaya karar verdim.

- İncii

-Efendim

- Bugün sana neden geç geldiğimi bilmek ister misin?

Hepsini tek tek anlatmaya başladım. Hepsini anlattıktan sonra ilk sorduğu soru beni hiç şaşırtmadı.

-Özdem yakışıklımıydı ?
Hemde nasıll ah keşke bir daha karşılaşsam ama imkansız . Tabiki de böyle demedim
-Saçmalama inci adama çarptım diyorum yüzüne bakmaya fırsat olmadı . ( Haha tabi :p ) 
_ Seni tanımasam inanıcam özdem ( bu kız beni iyi tanıyor )
_  Yani biraz yakışıklı biriydi .
_ Biraz mı ?
_  Çok incii çokk oldu mu ? Ne duymak istiyorsun .
_ Atar yapma banaa
_  İyi tamam

Kahvelerimiz bittikten sonra evlere dağıldık ve ben her zamanki gibi iki durak önce inip yürümeye başladım. Gerçekten bana iyi geliyor . Sonunda o sıkıcı eve geldim . Annem evde yok büyük ihtimalle  kardeşimle birlikte dışarı çıkmışlardır. Açıkçası sadece kardeşimi merak ediyorum.

Annemden nefret etmemin sebebi haklı bir sebepti benim için annem için ben istenmeyen bir çocuktum hep . Haksızlık edemem arada bana iyi davranır ama arada sayılı zamanlar da . Kime bahsetsem hep dana uzaylı görmüş gibi baktılar. İstemediler beni ta ki inciyi tanıyana kadar o beni anlardı hep ne istediğimi bilir . Bazen bazı konularda şanssız olsam da arkadaş konusunda şanslıyım. 

Odama girip müziği son ses açtım

Duman benim için vazgeçilmezdi

Şansıma Duman-Ellerin ellerime çaldı

Seni gördüm göreli 

Şaşırdım, dolaşırım bir başıma 

Seni bildim bileli 

Kaçırdım şu aklı başımdan ....

Aman Allahımm sanki şarkı içimi okuyordu

Ama kafaya taktım bir daha görmek istiyorum. Yarın o çarpıştığımız yere gidicektim . Birden kapının çaldığını duydum . Kapıya doğru koştum . Ama bu oyduuu ....

ÖzdemHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin