အသံဖမ်းစက်တပ်ချင်လို့
သူ မြတ်နိုးတဲ့ပန်းအိုးလည်း
စိတ်ဆိုးဟန်ပြပြီး ရိုက်ခွဲဖူးတယ်
အစားပြန်၀ယ်ပေးတဲ့ ပန်းအိုးမှာ
စက်သေးသေးလေးပါတာ သူမရိပ်မိ
ဖုန်းပြောတိုင်း ပန်းအိုးလေးကို
မြင်ချင်ပါတယ်ဆိုပြီး သူ ဖုန်းပြောနေကျ
အိပ်ခန်းထောင့်မှာ ထားတယ်
အဲ့ချိန်ကစ လပေါင်းမနည်း ခေါင်းခဲခဲ့ရတဲ့ ပဟေဠိဟာ အလိုလို လွယ်လာတယ်.....
သက်သေအထောက်အထားအတွက်
ငြင်းမရနိုင်တဲ့ အသံဖိုင်တောင်
အဆစ်ရခဲ့ပါသေးတယ်......
အခုတော့ ကိုယ့်အတတ် ကိုယ်စူး
Chuနဲ့အတူ
သည်ခရီးကို နှင်မိမယ် ထင်မထားခဲ့ဘူးလေး
အသံအတိုင်းသား နားထောင်နေရမဲ့
အလုပ်ခန်းထဲက ဆရာ စီနီယာ ဂျူနီယာတွေ
နောက်ပြီး Chae နဲ့ Lisaကို
Jen မျက်နှာပူပါတယ်....
အလုပ်ခန်းလေးထဲ အားလုံးဟာ တစ်ယောက်တစ်ပေါက်
"ငါ တစ်ယောက်တည်း ကြားနေရတာတော့
မဟုတ်ပါဘူးနော်"
"အဟမ်း အားလုံးပဲ ဆရာ သည်ကိစ္စကို
စစ်ဆင်ရေးအစီအစဥ်ထဲ
ထည့်မဆွဲပေးလိုက်ဘူးနော်
ငါ့နှယ် သည်ကောင်မလေး
ဘာတွေ လျှောက်လုပ်နေပါလိမ့် "
"ဆရာရဲ့ ထူးချွန်လှတဲ့ တပည့်မလေးပါတော်
ဆရာက စစ်ဆင်ရေးကာလအတွင်း သူ့အဖေပဲ
သွားဆူပါ့လား"
"ဆရာလည်း အစ်မ Rubyလို တကယ်ဖြစ်အောင် လုပ်လိုက်လေး
ဆရာ စီနီယာအပျိုကြီးမမ ကို
ကြိတ်ကြွေနေတာမလား သူ မဟုတ်လည်း အစ်မ Rubyရဲ့ အမေအဖြစ် ဟန်ဆောင်လို့ရတဲ့သူ
ပေါလွန်းလို့ ....နော့် သားရီး
အသာနေစမ်းကွာ အသည်းကွဲနေရတဲ့ကြားထဲ"
"သွားပါပြီ ငါ့ရဲ့ Ruby Janeလေး
စစ်ဆင်ရေး ပြီးရင် ချစ်ရေးဆိုမလို့ဟာ...."
"Janeက Janeပဲနော်
Jennieဆိုတဲ့ နာမည်တုမှာ
အကြာကြီး မနေဘူးမလား jane
Chae စိတ်ပူလာပြီ"
"Chaeရာ
ငါတို့ရဲ့ Jane တကယ်ချစ်မိသွားတာလား
သူ စိတ်ယိုင်သွားမှာလား ဟ
တစ်ခုခုလုပ်ကြပါဦး
Jane သူပြန်လာမှာပါ Lisa"
"ပင်ပန်းနေမှာပဲ နားနေနှင့်နော်Jen
Chuရေချိုးပြီး မနက်စာ သွားပြင်လိုက်ဦးမယ်"
YOU ARE READING
PSYCHO
Poetryတကယ်တော့ ဇာတ်လမ်း ဇာတ်ကွက်နဲ့ ရေးချင်တာ ကိုယ်က အဲ့လိုဖက်မှာ ပါရမီ ပါမလာခဲ့ဘူး ထင်ရဲ့ ရေးဖို့ကြိုးစားပေမဲ့ ဘယ်လိုမှ ဖြစ်မလာခဲ့ဘူး...... ဒါ့ကြောင့် ကိုယ် အားသန်ရာ စာအပိုင်းအစလေးတွေနဲ့ပဲ ပုံဖော်ထားပါတယ်...... သဘောတွေ့ချင်မှလည်း သဘောတွေ့ကြမယ် သဘောမတွေ့...
