343 Kafe/Texting (DÜZENLENİYOR!)

/14/

Şarkı: Bilal Sonses{Öpesim var}

Abim ve Arda'nın zoru ile eve geldim ama Emir yalnız değildi çünkü biz gitmeden bir kaç saat önce annesi ve babası geldi. Hatta annesi görüntülü olarak Emir'in kardeşini-Ahu'yu- aradılar çünkü Ahu'da abisini ziyarete gelmek istemiş ama Emir'in annesi-Merve- izin vermemiş...

Ben eve geldikten yaklaşık yarım saat sonra anonimden bir mesaj geldi. Evet engelimi açmıştı

Anonim: Özür dilerim...😞

Su: Benim dinleme gereksinimi dahi duymadın...

Su: Ben çok üzüldüm çok kırıldım senin haberin var mı?

Anonim: Kendimi affettirmek için elimden geleni yapacağım.

Anonim: Şimdi kapının önüne bak

Su: Nasıl yani?

Anonim: Dediğimi yaptığımda öğreneceksin Güzelim.

Artık güzelim demesini takmıyordum mesajlaştığımızda ilk 2-3 gün kızmıştım ona daha doğrusu beni sevdiğine inanmıyordum.

 Biri benimle dalga geçiyor bir kaç gün sonra sıkılır konuşmasını bitirir diye düşünmüştüm ama beklediğim gibi olmadı o 2-3 gün oldu 1 ay 2 ay... İşte o zaman inandım ona yani beni sevdiğine... Aslında bu kelimeye çok düşüyorum 'Güzelim' ama işte çevremdekilere belli etmiyordum... Bence tüm kızlar düşer bu kelimeye 'GÜZELİM' 

Evet sende düştün şuan bu kelimeye değil mi?

 Sana güzelim diyecek biri yok mu? Üzülme olur...

 Kendini beğenmiyor olabilirsin ama o seni beğenecek...

 Kimse seni beğenmiyorsa sen kendini beğen aynanın karşısına geç yüzünü incele... Gözlerini, kirpiklerini, kaşlarını... Güzelim diye mırıldan ya da bağır yapabilirsin çünkü sen güzelsin hepimiz güzeliz.

Merdivenlerden aşağı indiğimde kapının zili çaldı.

 Tabii ki gelen Emir değildi çünkü o hastanedeydi saat 10'a geliyordu.

 Babam ve abim çok yorulmuş uyuyorlardı daha önceden demiştim zaten ikisinin de uykusu ağırdı.

 Annen nerede diyecek olursanız evimizden bulunan spor odasında şarkı dinleyerek spor yapıyordu...

Evet saat 10 da spor yapıyordu. Sabahları genellikle çok yoğun oluyor sevgili anneciğim. O davet benim bu davet senin koşturuyordu... Eee tabii her gün gazetecilere yakalanıyor kısa cevaplar verip uzaklaşıyordu... Her gün kendisini televizyonda görüyorduk hatta babamdan çok annemi tanıyordu tüm Türkiye...

Kapıyı açtığımda kurye ile karşılaştım elinde Bir buket Orkideler vardı bana uzattı Orkideleri ve benden imza aldım "Kim gönderdi?" diye sordum numaradan kimin gönderdiğini biliyoruz çünkü Evet biliyoruz dedim çünkü siz de biliyorsunuz...

"Anonim." diye cevap verdi genç çocuk.

 Gülümsedim "Kolay gelsin diyerek kapıyı kapattım.

Elimdeki Orkidelere baktım hemen Orkidelerin fotoğrafını çekip anonim pardon Emir e atacakken gözüme bir not ilişti...Hala alışamadım anonim in Emir olduğuna...

Notu açıp okudum şöyle diyordu notta;

Eğer mutluluğun bir kokusu olsaydı, bu senin kokun olurdu...