ජූරි pov
ගෙදර ගිය ගමන් ටක් ගාලා වොශ් දාලා කාලා කැෆේ එකට ගියේ දවස් දෙකකින්ම මට කැෆේ එකට යන්න බැරිවුන හින්දා..
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
කලින් වගේ නෙවෙයි සෝල් ඉදන් ගෙදර එන්න ගියාම පරක්කු වෙනවා.. ඒ හින්දා හැරෙන තැපෑලෙන් කැෆේ එකට දුවන්න ඕනේ..
"අහ් ජූරි මං හිතුවා අදත් එන්නැතිවෙයි කියලා"
"ඇයි ඔප්පා එහෙම කියන්නේ.. මාව අස් කලේ එහෙම නෑ නේද?"
මං බොරුවට සීරියස් මූනක් හදාගන ඇහුවා.
"පිස්සුද ලමයෝ. මං එහෙම ඇහුවෙ සෝල් වල ඉදන් එන්න ගියාම මහන්සිනෙ අනික පරක්කුත් වෙනවනේ ඒකයි.."
"අහ් ටිකක් මහන්සි තමයි ඒක ගානක් නෑ අනේ.. බස් එකේ ඉදගන එන එකනේ"
"ඉතින් අලුත් කොලේජ් එක කොහොමද"
"අහ් හොදයි ඔප්පා.. කියන්න තරම් වරදක් නෑ.. ඒත් ඉතින් සමහරු ඉන්නවා අමුතුයි"
ඒප්‍රන් එක අදින ගමන් මං එහෙම කිව්වෙ ටේහ්‍යුන් ව මතක් වෙලා.
"යාලුවො එහෙම හම්බුනාද??"
"ඔව් ඔව්.. දෙන්නෙක්ම හම්බුනා.. තව සීනියර් ඔප්පලා කට්ටියකුත් හම්බුනා"
"ඒක හොදයි.. ඔයවගෙ ලොකු කොලේජ් වල තනියම ඉන්න එකනම් අමාරු වැඩක්"
"ජූරියෝ!!!!!!!"
සොන් හී කැෆේ එකට කඩාගන බිදගන ඇවිත් මාව බදාගත්තා..මාව බලන්නමද කොහෙද ඇවිත් තියෙන්නෙ.
"අහ්හ් සොන් හී මොකද මේ පැත්තෙ.. මොනාහරි බොන්නද"
යන්ග් සෝ ඔප්පා නෝන්ඩියට වගේ එහෙම ඇහුවාම සොන් හී රැව්වා රැවිල්ලක් ඔප්පව අලු වෙන්නම.
