ජිමින් pov
ටේ මාව තල්ලු කලාම තමයි මං පියවි සිහියට ආවෙ.. මොකද්ද මං ඒ කලේ.. මං ජූරිව කිස් කලා.. කලින් දැකපු දේ එක්ක මගේ හිතේ තිබුනෙ ලොකු දුකක් කේන්තියක් ඒ එක්කම ලොකු අසරණකමක්.
ඒවත් එක්කම ජූරි ව මගේ ඇස් ඉස්සරහ මෙච්චර ලගින් ඉන්නවා දකිනකොට මට මාව පාලනය කරගන්න බැරි වුනා. ඒත් මං කරපු දේ ඇත්තටම ගොඩක් වැරදි කියලා මට තේරුනෙ ජූරි ගෙ මූන දැක්කාම. එයා එකපාරටම නැගිටලා ස්ටේජ් එකෙන් පහලට දිව්වා..
Curtains වැහෙනවත් එක්කම මාත් ඒ පස්සෙන් දිව්වා.. දහස් ගානක් මිනිස්සු ඉස්සරහ වුන දේ හින්දා එයා ලොකු අපහසුතාවයකට පත් වෙන්න ඇති. මට මං ගැනම ලොකු කේන්තියක් ආවා.. මං ජූරිගෙ පිටිපස්සෙන් දිව්වත් ගේට්ටුව ගාවට යනකොටම එයා ටැක්සි එකක නැගලා යනවා මං දැක්කා.. මං ඒ දිහා බලාගන ඉදලා ආපහු පිටිපස්ස හැරෙනකොටම ටේහ්‍යුන් දුවගන ඇවිත් ඒ වේගෙන්ම මගෙ ශර්ට් එකෙන් ඇල්ලුවා
"උබ මොකද්ද ඒ කලේ ජිමින්??"
ටේහ්‍යුන් මගෙ ශර්ට් එකෙන් අල්ලගෙනම මාව හෙලෙව්වා. උගෙ ඇස් රතුවෙලා.. ටේහ්‍යුන් ගෙ ඇස් වලට මෙහෙම වෙන්නෙ එක්කෝ ඇඩුවාම නැත්තම් හොදටම කේන්ති ගියාම.
"කතා කරපං. ඇයි උබ එහෙම කලේ??"
මං ටේහ්‍යුන් දිහා බලාගන හිටියා මිසක් මුකුත්ම කිව්වෙ නෑ
"ඒයි.. මොකද වෙන්නෙ මෙතන!! පිස්සු හැදිලද දෙන්නටම?!
යුන්ගි හ්‍යුන් ගෙ කටහඩ මහ හයියෙන් ඇහුනත් මං වත් ටේහ්‍යුන් වත් හිටපු ඉරියව්ව වෙනස් කලේ නෑ.. යුන්ගි හ්‍යුන් අපි ලගට දුවගන ඇවිත් ටේහ්‍යුන් ගෙ උරහිසෙන් අල්ලලා පිටිපස්සට ඇදලා ගත්තා.. ටේහ්‍යුන් මගෙ මූන දිහා බලාගන වෙව්ලනවා..
ඒ එක්කම නම්ජූන් හ්‍යුන් හෝබි හ්‍යුන් ජින් හ්‍යුන් කුකී ඔක්කොම අපි ඉන්න තැනට ආවා.
"මොකද්ද ජිමින් ඒ කරපු වැඩේ? ඇයි එහෙම දෙයක් කලේ??"
නම්ජූන් හ්‍යුන් ගොඩක් නිවුනු කටහඩකින් මගෙ උරහිසට අත තියලා අහනකොට මට දෙන්න උත්තරයක් තිබ්බෙ නෑ..මං ජූරිගෙ ආත්මගරුත්වය වගේම මෙච්වර දවස් හ්‍යුන් ලා මහන්සි වෙලා කරපු කොන්සට් එකත් විනාස කලා නේද කියලා හිතෙද්දි මට දැනුනෙ මැරුනනම් හොදයි කියලා
