Died 11:11 pm

Chapter 3- Donya cecilia

Hay. Ewan ko sa mga kaibigan ko na to . Alam nyo kahit ganto ang mga ito. Mahal na mahal ko sila. Di ko nga din alam kung bakit kami naging magkakaibigan. Basta mahabang storya.

Eto kami ngayon nagkaklase nanaman Dyusmiyo. Gusto ko ng mag 4th year para makagraduate na.

"Class. May project pala kayo magbibigay kayo ng 50 pesos at ako na ang bahalang bumili." Sabi ng teacher ko sa English na si Ma'am Ney

"Ma'am bakit ano po bang project yon?" Tanong ng isa kong kamagaral.

"Ah eh ano basta ako na bahala"sabi niya ay nako ma'am bawal yan ah.

Lahat ng kaklase ko nagrereklamo pero ako? Deadma lang. mwahahaha

"Ikaw Ica di ka ba magrereklamo?" Tanong sakin ni Ma'am

"No. I can pay that" sabi ko at dalidaling kinuha ang bag ko. Hm. Makauwi na lang makapaghalf day.

Nang makauwi ako sa bahay ay nadatnan kong naguusap si Inay At itay.

"Oh anak bat aga mo atang nakauwi?" Tanong ni itay

"Eh ano kasi. Masakit ulo ni Ma'am" palusot ko."kamusta na tay yung trabaho mo! Ano na magiging haciendera na ba ko? Oyyy tay" pagiiba ko ng usapan

"Ano kaba anak, ang gagawin ko lang don ay magiging taga utos sa mga gagawin" sabi nito. WHAT?

"E Itay, sumusipsip ka sa matandang yon. Nako tay gusto ko na talagang yumaman tayo. Nakakasawa na yung ganito e" sabi ko kay itay. Hay nako. Nagkatrabaho nga si itay ng maganda maliit naman sweldo

"Ano ka ba naman Ica? Di ka ba sanay sa gantong buhay.,kesa malungkot ka e pagbutihin mo nalang ang pagaaral mo para matupad yang gusto mo" sumbat naman ni Inay. Ay jusko.

"Tay kung ayaw mong gumawa ng paraan ako nalang" sabi ko sa akong sarili. Pumasok na ko sa aking kwarto

Kinabukasan ay maaga akong pumunta sa Bayan para makapunta sa Farm ni Donya Cecilia. Kung ayaw ni itay na sumipsip ay ako nalang.

Nang makatungtong ako sa lupain ni donya Cecilia ay namangha ako dahil napakalaki nito at sadyang kay ganda. Naglakad ako at iginala ang aking mga mata.

"Iha sino ka?" Muntik na kong mapatalon sa Gulat . Nakita ko si donya cecilia na nasa likod ko lang.

"Ah ano po ano kasi. Tinitignan ko lang ang pagtatrabahuhan ng aking Itay." Sagot ko na magalang hahahahaha.

"Tara sa aking tahanan at ikay makapagmerienda."paanyaya nya sakin

"Ay Wag na po nakakahiya"sagot ko pero syempre kunwari lang yon.

"Iha . Tara na halika na"

Sumunod ako sa kanya. Pagpasok na pagpasok ko palang sa kanyang bahay ay namangha nako.

"Dorita. Ilabas mo ang merienda"

"Ay salamat po Lola?" Sagot ko

"Ang sarap palang may tumatawag sa yong lola. Wala kasi akong apo. Kaya di ko alam ang pakiramdam sya nga pala. Bakit mo naman tinitignan ang pagtatrabahuhan ng iyong ama?"

"Ah ano po"kinurot ko ng matindi ang akong sarili paa maiyak "kasi po h-hrap na hrap po kami sa buhay. Wala po kaming makain dahil tubero lang si Itay" sabi ko habang umiiyak.

"Ay iha. Kawawa ka naman pala. Ay sige at dahil sa magiging trabahador ko ang itay mo ay ako na ang magpapaaral sayo. "

"Talaga po? " Sabi ko
-
Hanggang sa akong paguwi ay di ko makalimutan ang sinabi ni Donya Cecilia.

Hanggang Alas onse ay gising pa ko kakaisip. Magi 11:11 nanaman. Ewan ko alam ko namang di totoo ang pagnagwish ka ay matutupad pero may naguudyok sa akin na gawin ito siguro nAman walang mawawa lag sinubukan ko ulit

11:11
Sana saakin ipamana ni donya cecilia ang ariarian nya.

Alam kong di yon pangyayari pero malay mo.

----
(a/n: badddd ica. Bat napunta ka sa ganyang sitwasyon?) this story is just one shot