Died 11:11 pm

Chapter 25-Welcome back

"Welcome home Itayyyy!"Masayang kong bati sa kanya. Nginitian nya ko pero alam kong pilit lang yon. Bigla akong nakaramdam ng Inis. Ano pa bang kulang?! Ginawa ko ang lahat para sa surprise na to! Pinag-dayoff ko ang mga katulong ko! Ako ang nagluto ng lahat. Ipinagbake ko pa sya ng cake taposs...

"Salamat." Tanging sagot nya. Napawi ang galit ko siguro ay di pa sya ganoong kalakas 10:50 pm na kasi sila nakauwi.

Lumapit ako kay Trixie. "Trixie nasaan na si Jacob at Charmaine? Bakit di pa sila dumadating?"

"Ah, si jacob may emergency meeting , si charmaine naman on the way na!" Nginitian ko nalang sya. This day is what I've been waiting for . Kumain kami at alas onse ng nayari kaming kumain.

"Bakit wala pa si Charmaine?" Tanong ko ulit. Nagkibit balikat lang si Trixie

"Okay, tay. Ako nagbake ng cake na yan. Nay, abot mo naman itong kutsilyo para mabigyan ko kayo ng slice ng cake." Tahimik naming kinakain ang cake, nang makarinig kami ng yapak. Parang nakaheels ang papaakyat dahil
Mabigat ang bawat hakbang nito.

"Charmaineeeeee! bakit ngayon ka lang dumating?" Tanong ko sa kanya at akmang lalapit sa kanya

"Oppp! Dyan ka lang. HAHAHHAHAHA" Tumawa sya ng pagkalakas lakas. "Walang gagalaw kundi...." Inilabas nya ang baril nya. Pare-pareho kaming kinakabahan.

"Charmaine akala ko ba? Okay na tayo pero bakit--"

"ANO SA TINGIN MO GANOON LANG KADALI YON? Ha? You are so stupid. Bobo! Inutil." Muli ay tumawa sya.

"Charmaine, CALM DOWN. Ibaba mo yang baril mo." Sabi ni trixie.

"What if Ayoko?" Tinignan nya ang baril nya at nagsaksak ng tatlong bala. "Ano bayan tatlong bala lang pala ang dala ko! It's going to be fun sino gustong mauna." Tumingin tingin sya sa amin. Inaamin ko maging ako ay kinakabahan. "SINONG MAUUNA? WALANG SASAGOT AH? Wala? SUMAGOT KAYO MGA DUWAG"

"Ineng- ano ka ba?! Maghunos dili ka. Ibaba mo yan" sabi ni Inay.

"TUMAHIMIK KA NGA MASYADO KANG PAKIALAMERA EH!! ALAM MO DAPAT DI KA NAKEKEALAM. ETO ANG DAPAT SAYO." Itinutok nya ang baril nya kay Inay at sunod naman ay kay Itay.

"INAYYYYYYYY! ITAYYYYYYYY! Nayyyy. Gumising kayo trixie tulungan mo ko Trixie." Umiiyak kong sabi di ko na alam ang gagawin ko diko alam kung sino ang uunahin ko.

"Anakk- itakbo mo ang itay mo sa ospital. Wala pa syang sapat na lakas."

"Hindii. Hindi inay ! Pareho ko kayong dadalin sa ospital. Trixie tumawag ka ng pulis" sigaw ko kay trixie.

"Okay okay. Charmaine ano ba? Charmaine please calm down please" hinawakan ni trixie ang Phone at nagulat ako ng bigla nitong barilin si Trixie.

"Oopss! 3 down, last one to go." Sabi Ni Charmaine.

"Walanghiya kaaaaaa!!! NAPAKAWALANGHIYA MOOOOOO. " Sigaw ko sa kanya. Babarilin nya na sana ako pero ubos na ang bala nya "shit" mura nya.

Tumingin sya sa lamesa at nakita nya ang kutsilyo. Dalidali syang tumakbo pero naunahan ko sya dahil nahirapan sya sa heels nya.

"Charmaine ANO BANG NANGYAYARI SAYO?PLEASE WAG MONG GAWIN SA AMIN TOOOOO!" Patuloy pa rin kami sa pag-aagawan sa kutsilyo

"AKALA MO BA GANON LANG YON HA?SAMASAMA NA TAYO SA IMPYERNO. HINDI MADALING KALIMUTAN YON!DAPAT SA INYO MAMATAYYYYYYYYYYYYY!" naitulak ko sya at napahiga sya. Nakita kong pumikit ang Mata nya.

"Charmaine. OHMYGOD. What should i do?" Binitawan ko ang kutsilyo at pumunta sa telepono para tumawag ng ambulansya at pulis.

"Tanga ka talaga Ica. ANG TANGA TANGA MO. HAHAHHAHAHHAHAHAHHAHAHAHHAHAHAHAHHA. You're just part of a holy shit Goddamn Ass. HAHAHHAHAHAHAHHAH" NAgulat ako ng hawak nya na ang kutsilyo at nakatutuk sa akin.

"Tinuring kita bilang isang kaibigan Ica, pero anong ginawa mo? Inagaw mo sa akin si JACOB." Sigaw nya sa akin.

"No, it's not like what you think--"

"SHUT UPPPPP! KEEP YOUR MOUTH SHUT! I DONT WANT TO HEAR YOUR STUPID VOICE! YOU HURT ME BADLY. "Umiiyak nyang sigaw."FUCK YOU! FOR HURTING ME,GO TO HELLLLLLLL" huling sigaw nya at sinaksak nya nako sa aking dibdib. Para akong nabingi at naging manhid ang katawan. Sinaksak nya ko ng paulit ulit.

Biglang nag-alarm ang Wrist watch ko.
11:11. Nanlalabo na ang paningin ko.

11:11 wish save me! Ang inay at ang itay. Buhayin mo kami.

Nilingon ko si Trixie, si Inay, at si Itay. Parepareho na silang walang Malay.

At unti unting nawawala ang aking hininga.

"GO TO HELLLL BITCHHHHH HAHAHAHHAHAHAHHAHAHAHA."

Huling putok ng baril na lang ang narinig ko. Di ako nailigtas ng 11:11.

Nay, tay-----