Unfinished Business

You're Mine

I will never let you fall,I’ll stand up with you forever

I’ll be there for you through it all

Even if saving you sends me to heaven...you’re mine.

Ibinuhos niya ang damdaming hindi niya masabi sa kantang iyon.Hindi niya namalayan ang pag agos ng luha sa mga mata niya.

“Why the tears,babe?Such a perfect sight for a beautiful morning like this.Hindi dapat iniiyakan ang ganito ka perfect na panahon at pagkakataon.The one I love wearing my favourite polo,the one I will always love strumming my favourite guitar,and the one I will love forever singing a beautiful song.What can I ask for?I never thought that song from Red Jumpsuit Aparatus could be so beautiful when sung by you.Really,can I use you as I will and pull your strings just for a thrill?Totoo ba?Pwede bang pigilan ka and ask you to stay?Pwede bang makasama na kita habambuhay?Maaari bang maging ganito kasaya na lang palagi?

Napaiyak na talaga siya nang tuluyan sa mga sinabi nito.Bakit nga ba pahihirapan pa nila ang isa’t isa kung pwede namang maging masaya kagaya nito?He hugged her tight and kissed her nose.

“Babe,you are safe in my arms,I love you.Please tell me you’ll stay forever.”

“Ano ba?Magpapakasal na nga tayo,di ba?

“Naniniguro lang,topakin ka kasi,who knows?Baka bigla mo nalang akong iwan uli.Hindi ko pa nga alam kung bakit mo ako bireyk noon,baka magsusuot na ako ng straight jacket nito kapag maloka ka uli at mabored,ibreak mo uli ako.”

“Ano?Meron bang tayo?Hehehe!Parang hindi ko alam iyon ha?”

“Hahaha!Praning ka talaga,babe.Hey,I have a song for you,too.You liked it,used to sing it,with someone strumming the guitar,kaya nga nagkukumahog akong matuto ng gitara,para sa akin ka lang kakanta.Kinanta nga nito ang “I swear”.Paborito niya noon.Buong suyo siyang tinitingnan nito habang kumakanta.Para siyang tinarakan ng kung anong napakahapding bagay sa dibdib.Bakit nga ba niya pinakawalan ang isang gwapong kagaya nito?Bakit nga ba niya nakayang malayo dito ng mahabang panahon?

“Hey,you still remember the song,don’t you?

“How can I forget? It may be unofficial,but it was our song.Hehehe!

“Oo nga,you kept singing it.So I tried my damn best to please you.I was gonna surprise you sana.Haharanahin kita sa classroom,kaso bigla ka ngang tinopak.”

“Oy,awat na.Sorry na nga,eh.”

“Hay,salamat naman,nagsorry din.Masuwerte ako,baka ang susunod niyan ay..”

“I love you?”

“Babe naman,bakit patanong?Pakiulit nga,please.Ni minsan hindi mo iyan nasabi sa akin.”

“I love you,promise.Walang halong..”

Hindi na siya pinatapos nito,they kissed,with the beautiful scenery before them.Kung hindi nahulog ang gitara,their kiss wouldn’t end.

     “I love you,babe,really really love you.Pakiss uli,nakakagigil ka.Sarap naman!”

     “Loko ka,kunin mo na ang gitara,no?

     “Come,let’s cook something.I am hungry na.Or else..I’m gonna eat you.”

     “No,huwag ako.Taralets na nga.I’m starving,too.Lakas pa naman kumain ng mga bulate ko sa tiyan.”Nagluto si Kryztel ng adobo, with carrots,potatoes and pineapples.

     “You know, this adobo is really evil,hehehe!Gawin nating good ha?Masarap din ang carrot juice, and para walang waste,itorta natin ang carrot, di ba? Sayang kasi kung itatapon lang natin ito.”