het 8ste deel van Jenny's verhaal

24 1 0
                                    

Boos blijf ik op mijn kamer zitten. Waarom doet Pierre zo achterlijk!? Ik zucht. Ik besluit maar is te gaan slapen.

De volgende dag word ik al vroeg wakker. Als ik me aangekleed  heb zie ik mijn familie aan het ontbijt. Helemaal geen zin in. Ik loop naar buiten naar het dorp in de hoop jake tegen te komen. Ik voel ineens hoe erg ik eigenlijk wel geen trek heb op de markt koop ik een broodje en eet hem op. Dan zie ik hem Jake. "Jake!" Roep ik. "Heey Jenny" zegt hij ongemakkelijk. Wrm zegt hij het zo? Wat is er toch met Jake? "En wat doe jij hier?" Vraag ik dan maar. "Ik? Oowh gewoon beetje rondlopen weet je wel" zegt hij. Jake denkt na. Nu ik weet dat ik Jenny's beschermer ben heb ik geen idee wat te doen. Wat moet ik doen haar helpen trainen haar de geheime winkels laten zien? Ik heb altijd al geweten dat ik niet normaal was... maar hier vroeg ik ook niet om! En de liefde voor haar word steeds groter. Kan dat wel als je een  beschermen bent?  Zoveel vragen zonder antwoord.

Ik kijk Jake aan hij is diep in gedachten waarom doet hij ineens zo? Wat is er met hem!? Ik kuch en jake schrikt uit zijn gedachten. "Zullen we naar mijn hutje?" Vraag ik. "Sure" antwoord hij half in  zijn gedachten. Ik zucht en we lopen naar mijn bos hutje. "Hoe gaat het tussen jou en Pierre?" Vraagt hij. Moet hij dat nu echt vragen? Ik denk liever niet aan Pierre nu maar oke. "Ik kreeg gisteren een beetje een menings verschil met hem hij dacht dat ik vreemd ging." Zeg ik zo nochaland mogelijk. Maar toch doet het pijn dat Pierre me niet vertrouwd. "Oow vervelend" zegt jake ongemakkelijk hij weet ongetwijfeld wat ik bedoel. Ineens zegt hij iets waar ik me heel erg in verbaas.

"Laat maar is zien wat je kan" het is eruit voor dat ik het weet. Shit hey! Denk ik bij mezelf ik heb mezelf veraden nu moet ik het wel vertellen. "Hoe bedoel je?" Antwoord ze een beetje geschrokken maar ook achterdochtig. "Weetje we kunnen hier beter bij gaan zitten." Ik wijs naar het huisje iets verder op. Jenny twijfelt maar loopt dan toch naar het huisje en maakt het open met een sleutel. Als we even later zitten vraagt ze: "wat hou je voor me achter?" Ik zucht. "Jenny dit gaat moeilijk voor je zijn maar ik ben je beschermer" ik zeg het maar snel voor niet al teveel verwarring. Ik zie dat ze verbaasd kijkt. "Beschermer?" Zegt ze. "Ja beschemer" antwoord ik.

Yow mensen ik weet het ik upload weinig maar school enzo maar soms heb ik ook geen inspiratie ik hoop dat jullie dit hoofdstukje tof vinden en tot volgende keer! Owja een klifhanger ja maar dat doet iedereen! Dus dat is maar weer wachten geblazen i am sorry.

jennys wereldWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu