SHORT STORIES collection

Mr. Doctor, Please love me!

Most of the time, I dreamt of this. This was my most beautiful dream.
My dream that I cannot do without him. The man who is waiting for me in the ending aisle. The man whom I love the most, today and everyday. The man whom I want to be with with all of my life.

Naglalakad ako patungo sa lalaking pinapangarap ko. Hindi ko akalaing darating ang pinakamagandang pangyayari sa buhay ko. Ang makasal sa lalaking una kong minahal.

Hindi talaga maiiwasan ang tingin ng mga taong nandito sa kasal ko. Ang mga tingin nila na gustong sabihing 'congratulations'. Ang mga taong, magiging witness sa pagsisimula ng buhay namin ng magiging asawa ko, ako, si Aireen at siya, si Iñigo.

"Nandito tayo ngayon, para masaksihan ang pag-iisang dibdib ng nina Iñigo Perez at Aireen Santiago. It's time to exchange your vows"

Agad akong lumingon sa katabi kong umiiyak ngayon.

"Ba't ka umiiyak? Ako nga dapat ih" sabay siko sa tagiliran niya.

Ngumiti lang siya ng malungkot at tumingin ulit sa pari.

Ganon ba talaga siya kasaya para umiyak?

"I'm sorry Father. I'm sorry Aireen" at tumakbo na sya palabas ng simbahan.

Ano yun?

Hindi ba niya ako kayang pakasalan? Ganun nalang ba nya kaayaw sakin para tumakbo? Ayaw niya ba akong makasama habang buhay?

"IÑIGO!" sigaw ko. Napakalakas ng sigaw kong yon na dahilan para magpanic ang lahat ng tao sa simbahan.

"Anak, it's okay"

Agad kong hinawi ang kamay ni mommy na nakahawak sa braso ko at tumingin sa kanya na teary-eyed.

"No, mommy. I'ts not okay" at lumabas ako sa simbahan, dala-dala ang heels ko at tumakbo ng mabilis para maabutan ko ang lalaking pinakamamahal ko.

"IÑIGO!"

Tinawag ko kaagad sya pagkakita na pagkakita ko sa kanya. Tumigil ito saglit at tinignan ako. Tumakbo agad ako papalapit sa kanya.

"Iñigo why?! Why did you do that?! You said, you love me but why?! Why did you say sorry, why did you run away?!" Habang nagpupunas ng luha na dumadaloy sa pisngi ko.

"I'm really sorry Aireen. It's just that, I don't want to have a family with you"

"You don't wanna have a family with me? Why?! Isn't it our dream from the very first first? Na magkaroon tayo ng sarili nating pamilya?! Diba?! Now! Bumalik na tayo sa loob at ipagpatuloy ang kasal natin" sabi ko habang umiiyak parin.

"No! It's not mine, it's your dream Aireen! It is you who wan't to have a family with me! Kaya please Aireen! Wag ka na ngang desperada! I'm sorry" at tumakbo na ulit sya palayo.

Ganun na ba talaga ako kadesperada? Nagmahal lang naman ako! Mali ba yung ginawa ko?!

"Aireen, were really really sorry about our son. We didn't know that he would do that" sabi ni tita na mommy ni Iñigo.

Alam kong hindi 'to fair pero—

"I hate you! I hate all of you! I hate you all!" at tumakbo ako ng mabilis.