HÖST ULAN NE EVLİLİĞİ ~ !!

11. BÖLÜM ##

yoğum bakıma girdiğimde herkez koşuşturarak masalın odasına giriyordu en sonunda yoğum bakımın önünde dikildiğimi farkettim ve o anki şoku üzerimden atıp masalın kapısının önüne geldiğimde bana O iki lanet kelimeyi söylediler ..

*STAJERLER GİREMEZ!!*

(KORAYIN ANLATIMA DEVAM )

Kadın beni içeriden def ettikten sonra kapının önünde beklemeye başladım herkez odadan girip çıkıyordu en sonunda herkez telaş içerisinde olduğu için bende bu telaştan faydalandım ve içeriye girdim.

İçeride masala şok cihazıyla şok veriyorlardı galiba masalımın kalbi durmuştu o an herkez gözümün önünde dönmeye başladı sesler yok oldu sadece şok cihazının sesini duyabiliyordum hala başım dönmeye devam ederken doktorun sesini duydum

*hastayı kaybettik ölüm saati 20:34 * demişti

(MASALIN ANLATIMI )

gözlerimi açtığımda karanlık kapkaranlık bir yerdeydim tek bir tane bile ışık yoktu ^ kimse  yokmu!?^  diye avazım çıktığı kadar bağrıyordum buraya nasıl geldim hatırlamıyorum sadece en son melisle hastane için okula gideceğimi hatırlıyorum annem beni uyandırmıştı ve ben kahvaltı ediyordum evet en son bunları yapıyordum peki buraya nasıl geldim ?

Etrafıma bakınırken birden ilerde bir ışık gözüktü oraya doğru koşmaya başladım ışığa yaklaştıkca ışık insan şekli alıyordu daha hızlı koşmaya başladım en sonunda ışığa daha çok yaklaştığımda orda yakışıklı siyah saçlı bir erkek duruyordu bana hüzünle bakıyordu en son cesaretimi toplayıp

*sende kimsin ?* dedim

*masalım beni neden bıraktın * dedi bana

*sen kimsin ya hem ben nerden senin masalın oluyorum * dedim

Sonra o erkek yok olmaya başladı tam buharlaşıcakken birşey söyledi  ^seni çok seviyorum^ dedi bana . o bana seni seviyorum diyince  bedenimin alışık olduğu fakat benim alışık olmadığım bir hızlı kalp atışları belirdi birden ne olduğunu anlamadan .  neler olduğu hakkında hiçir fikrim yok o kimdi ne istiyordu benden buraya nasıl geldim ?

*kızım !! * diye bir ses bağırmaya başladı ses arkadan geliyordu sesin geldiği yere doğru koşmaya başladım bu ses.. bu ses annnemin sesiydi ama onu göremiyorum !

*anne nerdesin !* diye bağırmaya başladım

*burdayım yavrum burda ! * dediği an kalbim ağrımaya başladı sanki kabime baskı uyguluyorlardı

*nerdesin ! * diye bağırdım tekrar bağırdım

*masal ben çok özür dilerim beni affede bilecekmisin ?* dedi

*neden anne ne yaptın ki sen birşey yapmadın bana üzülme sadece sabah beni yastığımdan ayırdın bu kadar birşey yapmadîn sen !* dedim

*kızım bizi bîrakma * dedi ve ses kesildi

*anne !* diye bağırmaya başladım ama ne ses ne görüntü yoktu .

*Nerdeyim ben uyaniyim artık bu kabustan ! * diye bağırdım Birden yanımda mert belirdi .

*uyanamazsın abla sen sonsuz uykudasın seni çok seviyorum hemde çok abla varlığın bile sırıtmama engel olamıyorken neden gittin beni neden bıraktın senin bana sözün vardı birgün benimle uyuyacaktın hani ? Neden sözünü tutmadın !merak etme Bende seninle uyuyacağım abla sözün vardî bana .. * dedi mert ve yok oldu

Artık dayanamadım ve dizlerimin üstüne çöktüm aģlamaya başladım haykırırcasına ağladım deli gibi ağladım ...

(DOKTORUN AĞZINDAN)

bana 3 numaralı yoğun bakımdan çagrı geldiğinde koşarak oraya gittim kızın yanında kimse yoktu fakat kalbi çok hızlı atıyordu hemşireler geldiğinde kalbinin yavaşlamasî için şok verdik 100 200 enson 500 verdiğimizde bile kalbini düzelmedi en sonunda birden durdu elimizden ne geldiyse yaptık fakat olmadı hasta öldü

o kargaşanın içersinde görevlendirdiğim siyah saçlı stajeri gördüm donmuş bir şekilde hastayı izliyordu sanırım hastayı tanıyordu çünku bu hastanın burda stajer olduğunu öğrendim oldukça güzel bir kızdı bu kızla birde arkadaşını bizim doktorlar konuşup duruyordu herkez bh kızları stajer istiyordu fakatbh kız sanırım daha hastanede çalışmaya başlamadı cünkü onu hiç görmedim.

en sonunda dayanamadım o stajerin elinden suyu aldım ve suratına döktüm o an şoktan çıkmıştı ve direk o kıza *masalımm* diyerek koştu onu engelemeye ćalışan hemşireleri elinin tersiyle yere fırlattı ..olan hemşirelere oldu be .. herkez şaşkınca ve korkuyla o stajeri izliyorlardı stajer elektra şok cihazını çalıştırmaya başladî en son dereceğe getirdi ve kıza ard arda durmadan şok vermeye başladı .

En sonunda cihazı bıraktî galiba kızın artık bir ölü olduğunu ve yapacak birşey kalmadîğını kabullenmeye başladı kızı dudaklarından öptü ve sarıldî stajer çocuk kızın saçlarını koklayarak gözlerini kapattı . Bende *odayı boşaltalım * dedim hemşireler ayağa kalktı ve teker teker odayı boşaltılar bende bir müddet orda durduktan sonra ikisinin üzerini örttüm ve odadan çıktım..

Bu bölüm çoooook kısa oldu ama eğer yazmaya devam etseydim konular karışacaktı artık diğer bölümde daha uzun yazmaya çalışırım ..

Bu arada itaf mobilde oluyormu ?