Bölüm 4/Sırlar

547 32 9
                                    

...

Şansa bak ki tek boş sıra onun yanıydı. Tamam tamam size kim olduğunu söylüyorum. Yanına oturacağım kişi George !!!

Sıraya doğru ilerlerken herkes bana bakıyordu. Sıraya oturup ona gülümsediğimde bana hiçbir tepki vermedi. Açıkçası bu duruma biraz şaşırdım. Ama onada hak vermeliyim beni tanımamış olabilir. Nasıl olsada aradan o kadar yıl geçti.

Bir taraftan hala şaşkındım çünkü o kadar yakın arkadaştık benim onu hatırlarken onun beni hatırlamaması üzücü birşey.

Öğretmenin sesiyle bu düşüncelerimden sıyrıldım.

''Evet arkadaşlar bugün 2. dönemin ilk günü olduğundan sizleri serbest bırakıyorum.'' dediğinde sınıftan bir uğultu yükseldi. Ama pek fazla uzun sürmedi.

''Şşttt fazla heveslenmeyin ve bunu iyi değerlendirin çünkü bu bir daha tekrarlanmayacak.'' diyerek sınıfa gülümsedi.

Ben bu süreyi George ile özlem gidermeye ayırdım. Konuşmak için yanıma döndüğümde George'nin orada olmadığını gördüm. Ben düşüncelerimle boğuşurken o sınıfın bir köşesine gitmiş camdan dışarıya bakıyordu. Ardından sınıfa ilk girdiğimde bana tip tip bakan sarışın,yeşil gözlü ve gerçekten güzel havalı duran kızın onun yanına gittiğini gördüm.

Kız birşeyler söyleyerek bana baktı. George'de bana baktığında hemen gözlerimi kaçırdım. En son baktığımda George'nin kızın dediğini takmayarak sınıftan çıktığını gördüm. Ondan sonra tüm gün okulda George'yi görmedim. Okulun bitiş zili çaldığında sınıftan çıkıp eve doğru ilerlemeye başladım. Yolda yürürken bir ses adımı söyleyerek beni durdurdu.

''Thalia bu ne hız baltaylamı kovalıyorlar?'' arkamı döndüğümde gelenlerin Alexa ve Lara olduğunu gördüm. Ah bu kızlarla daha bugün tanışmama rağmen çok iyi anlaşıyorduk.

Alexa çok hiperaktif, deli dolu , eğlenceli ve herşeyi şakaya bağlayan bir insandı. Ama ailesiyle ilgili sıkıntıları var. Tamam bu konuyu açmak istemiyorum. O bunları unutmuşken.

Lara ise sınıfın dahisi Alexa'nın tersine birşeylere kafasını çok yoruyor ama kısa sürede cevabını buluyor. Bunu anlamak çok zor değil. Ama çok alıngan bir yapısı var. Ben böyle dalıp gitmişken Alexa'nın şakacı sesiyle irkildim.

''Ne o kızım nere daldın gittin yine?''

''Hiç dalmışım işte neyse benim eve gitmem gerek.''

''Ah Thalia aynı yöne gidiyoruz tabi istemessen anlarız.'' dedi Lara. Ah yinemi alındı bu kız yoksa.

''Hayır ya öyle demek istemedim. Tabi hadi gidelim.'' dediğinde ikisinde suratında bir sırıtış belirdi. Lara numara yapıp kandırmıştı beni. Neyse kızlarla vedalaşıp eve girdiğmde ev toparlanmıştı. Annem koltukta uyuya kalmıştı. Üzerini örttükten sonra evde bir tur attım. Babam eve gelmemişti dememe kalmadım kapı çaldı.

Kapıyı açmamla babamın içeriye girmesi bir olmuştu. Kapıyı kapatıp içeri girdim. Babam kendini koltuğa atmış dinleniyordu. Bu halinden iş bulduğunu anladım.Annem yattığı koltuktan doğrularak babama güldü.

''Ne oldu Derek bu halin ne böyle?'' demesine karşılık olarak babam yapmacık bir sırıtış yerleştirdi yüzüne.

''İş buldum ama bu kadar zor olacağı kimin aklına gelirdi siz evde yatın uyuyun.'' dedi annemin kaşları çatılmış. Eyvah bu konuşmanın iyiye gitmediğini gösterir.

''Sen işteyken biz yatmıyoduk. Taşındık birilerinin eşyayı yerleştirmesi gerekiyodu ki bu ben oluyorum bulaşık,yemek ki bunlarıda ben yapı-'' derken babam annemin sözünü kesti.

''Ya tamam tamam kızma bişey demedik.'' derken annemi bilerek kızdırdığını anladım. Ben kahkaha atarken gözler benim üzerimdeydi.

''Tamam sustum.'' dememe rağmen hala kıkırdıyordum.

''Eee kızım anlat bakalım okul nasıldı?''

''İyi derslerin çoğu boştu güzel bir yer babacım.''

''Beğenmene sevindim arkadaş edindinmi?'' biz babamla konuşurken annem mutfağa girmiş bişiler hazırlıyordu.

''Evet şimdilik 2 arkadaş Alexa ve Lara gerçekten iyi arkadaşlar.'' dedim gülümseyerek.

''Sadece 2 öylemi?'' dedi babam tek kaşını kaldırmış bir şekilde. Bu sırada annem elimize birer portakal suyu tutuşturdu.

''Bakmayın bana öyle bu halde yemek yapamazdım.'' dedi annemin lafı üzerine babam;

''Önemli değil bişeyler sipariş ederiz olur biter. Neyse eeee Thalia bi soru sormuştum.'' dedi cevap bekler bir şekilde.Aklıma George geldi.

''Baba söylediğime inanamıyacaksın ama okulda hatta sınıfta George'de vardı. Çok büyük bir tesadüf ama benimle hiç konuşmadı zaten 1. ders hariç tüm gün okulda yoktu.'' son cümleyi söylerken üzüldüm.

Babam ağızındaki portakal suyunu zorla yutmuş anneme. Annem ise düşünür yani endişeli bir şekilde babama bakıyordu.Bu duruma sevinmelerini beklerdim nasıl olsa George'nin ailesi ve George ile onlarda iyi anlaşıyorlardı. Ama bu tepkiyi beklemezdim.

''Thalia geç oldu istersen sen yat artık.'' dedi annem yine bir şeyler saklıyomuş gibi bir düşünce oluştu kafamda bu tepkileri çok mantıksızcaydı. George'de öyle. Fazla üstelemeden ikisinde iyi geceler öpücüğünü alıp bende onara verdikten sonra odama çıktım. Vay canına muhteşem annem çok hamarat gerçekten. Üzerimi değiştirip ve o düşüncelerden sıyrılıp kendimi uykuya teslim ettim.

Multimedia: Alexa

**Arkadaşlar biraz geç oldu uzun yazmaya çakıştım elimden bu geldi, umarım beğenirsiniz. İthafım XxXDarkBlueXxX'ye teşekkür ederim. Oylarınızı ve yorumlarınızı esirgemeyin.**

Savaşçı Melez (ASKIDA)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin