Drag me Down (Flower Crown Series Two)

Drag Twelve

One week has passed pero feeling ko eh two years na ang nagdaan. Nawalan ako ng energy and all. Para akong pinapatay every minutes sa nararamdaman ko. Feel like hindi ko alam 'yung nafefeel ko. Gusto kong may malibangan but wala akong knows.

Bar? Ain't my idea? Vacation? Naah! I don't wanna. Tapos na ako sa lahat. And my times na naiirita ako. Ewan ko ba. Simula nung sinabi ni Dia 'yung about kay Kirk and his fiancee, parang wala na akong nafefeel sa katawan. I am numb na.

Gosh! Is this a sign na mamamatay na ako?!

Gosh! Huwag naman sana! I have so many dreams pa kaya! I want a child kaya! Tapos husband!

Isinubsob ko ang face ko sa aking pillow while umuungot. Day-off ko ngayon and I am currently lying on my bed. Wala na akong magawa sa buhay. Wala pa akong idea saan ako pupunta nito!

I took a 10 minutes lying on my bed when my phone rings. Naikapa ko ang aking hands sa side table and kinuha eventually 'yung cellphone ko.

Sumingkit ang mata ko sa light na nanggaling sa screen. My forehead creased nang makita ko ang familiar na number sa screen. I sighed.

"What's wrong with this guy naman?!" Napabangon ako and pabagsak kong sinagot ang tawag. Inilagay ko sa ear 'yung cellphone. I rolled my eyes.

"What?!" bungad ko. Narinig ko ang tawa sa kabilang linya. Napakamot ako sa ulo.

"Bakit parang napilitan ka lang sumagot sa tawag ko?" sabay tawa niya. The nerve of this Philip. Yes! Si Philip mismo ang tumatawag sa akin right now!

After naming magkita each other, kinabukasan ay nagtaka ako when he called me sa phone. I don't remember na binigyan ko siya ng number ko. I found out na si Dia pala 'yung nagbigay ng number ko sa kanya.

Frustrating right?!

And sa one week na 'yun, he did never fail me to make me angry at him. Ultimo, oras oras ko sa company ay siya palagi ang tumatawag. Kinukumusta ako always! Like ano na naman ba ang trip ng maitim na ito?!

"If you have nothing to say Philip, huwag mo akong istorbohin right now! Nagpapahinga ako!" I exclaimed.

"Eto naman! Kinakamusta nga lang!" I groaned.

"I am okay nga! Always akong okay! Kainis ka naman!" angil ko. Tumawa siya ng pagkalakas-lakas sa kabilang linya kaya nailayo ko ang aking cellphone sa ear. Niloudspeaker ko nalang.

Nagsalubong ang kilay ko.

"Aside from pangungumusta, Are you free?" I heard na tanong niya. I almost rolled my eyes buti ay napigilan ko.

"Why?" simangot kong ask.

"Pumunta ka mamayang gabi sa race" sabi niya.

"Sorry not sorry. Hindi ako lalabas ng gabi"

"Sige na. Ngayon lang ako nag-aya ah! Susunduin nalang kita sa bahay niyo. Alam ko na ka-PUTANGINA naman!" napakunot ang noo ko sa naheard. May kasama ba siya ngayon?

"PUTA! Huwag na yan kasi! Kanina ko pa sinabing ireject mo na 'yan! Gusto mo bang mabingi sa paulit-ulit na reminder ko?! Tabi nga!" Wala talagang filter 'yung bibig niya.

Napabuga ako ng hininga and tumingin sa wall clock. It's already 9 am. Mabuti naman at hindi ako kinatok ni Mommy. Nag-aalala na siguro 'yun kung bakit hindi ako nakababa. But well, baka maaga silang umalis ni Daddy.

Inioff ko ang loudspeaker and inilapit ko ang cellphone sa ear. Ibubuka ko sana ang bibig ko nang mapatigil ako nang magsalita si Philip.

"Ava? Sige na naman! Ililibre naman kita ng dinner eh! Sige na!" pamimilit niya. I sighed exaggeratedly. Napakamot ako ng marahas sa ulo.