Drag Thirty Two

42 2 0
                                    


"You have to eat healthy foods, Ava" he reminded me again and again. I just stared at him and remained silent.

He placed the baskets that full of fruits on the desk near the wheelchair. Nakatitig lamang ako sa kanya habang ginagawa niya 'yun. I thought after we went together on the room ay bigla na lang niya akong sisigawan, papagalitan or kakasuklaman because I run away.

Pero iba ang nakita ko ngayon.

More like, he takes care of me. Mas maalaga pa siya kaysa sa ipinapakita ni Senjean sa akin. Hindi ito ang inaasahan ko mula sa kanya.

He lifted his gaze at me nang malaman niyang nakaktitig lamang ako sa kanya nang buong oras.

He smiled sweetly at me. Napatigil ako.

I lowered my head and clenched my fist.

"You should've feel angry for what I do" nanginginig na saad ko. I can't afford to see him the weakness side of me. Naiinis ako.

Naramdaman kong tumigil siya sa ginagawa niya.

"How can I? Please tell me babe" sabi niya. Napatigil ako sa panginginig. I closed my eyes and gasped.

"How can I be angry at you? How? Matindi ang pagmamahal na nararamdaman ko before the anger Ava. So how?" tuloy-tuloy na sabi niya.

I lifted my forehead.

"You shouldn't be here in the first place, Kirk!" my voice broke. Hindi ko na kinakaya ang sakit na namumuo sa puso ko.

Kirk is just staring at me. Maya-maya pa ay lumapit ito sa akin na ikinalaki ng mga mata ko. I was about to stop him nang magpatuloy ulit siya sa paglapit sa akin.

"Why didn't you tell me in the first place, Ava?" mahinahong tanong niya. Doon ako napatigil.

I bit my lower lip and gasped.

"Why should I? I am going to die after all" I said bitterly.

To my surprise, Kirk grabbed my chin and kissed me forcefully on my lips. Nagulat ako at hindi nakagawa ng kilos sa ginawa niya. It was like, I am waiting myself to get ready.

But I slowly closed my eyes and a tear fall from my eyes. God. I miss him so much!

I moaned.

"I miss you too" he said between his kisses. Napaurong ako ngunit bigla naman niyang kinabig ang batok ko at hinalikan niya ako ulit.

What the hell?! He is so aggressive!

But, I kinda like it.

I gasped when we moved our lips away causing to make a sound. Namula ako ng husto sa narinig ko. Gosh! Maharot na ba me?!

Akmang ibababa ko na ang ulo ko para hindi makita ni Kirk 'yung face ko nang bigla niyang hinawakan ang chin ko at itinaas ang mukha ko.

Our eyes met. Hindi ako nakapagsalita kaagad.

"I miss you too, babe" he smiled. I blinked a several times.

Am I not dreaming right? He is standing infront of my eyes.

I was taken aback when he started caressing my lips. Tumingin siya ng mariin doon. It's like, he wants to devours it. Nanuyo ang lalamunan ko kaagad sa aking imagination.

I stopped when he chuckled. Binawi niya rin ang daliri niyang nakadampi sa labi ko.

He move an inch away from me at sinapo ang kanyang noo habang natatawa. Para siyang natatawa na may naiimagine siya sa kanyang isipan. I don't know about it but it feels like, it's something dirty.

Drag me Down (Flower Crown Series Two)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon