Zamanların en iyisiydi, zamanların en kötüsüydü... Akıl çağıydı, akılsızlık çağıydı... İnanç devriydi, kuşku devriydi... Mevsimlerden aydınlıktı, mevsimlerden karanlıktı... Umudun baharını, çaresizliğin kışını yaşıyorduk... Elimizde hem her şeyimiz vardı hem de hiçbir şeyimiz yoktu... Hepimiz ya cennete gidecektik ya da doğruca öbür tarafa — Sözün kısası, öylesine bugüne benzeyen bir dönemdi ki, dediği dedik kimi bilirkişiler o dönemde olan bitenlerin ne kadar “iyi”, ya da ne kadar “kötü” olduğunun, ancak en üstünlük dereceleriyle ifade edilmesi gerektiğinde ısrarlıydılar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kitap Alıntıları
Non-FictionÖldüğüm vakit, sevdiğim bir kitabın sayfalarını çeviremeyeceğim aklıma gelir. Beyhude yere, günün birinde onu okuyup bitirmeyi umacağımı düşünürüm. Işık anlık parıltılar düşürdüğünde, sırrına erişilemez bir suyun derinliklerinde görür gibi olduğum d...
