Sokakta da dükkânda da, sefil görünümlü, kir pas içinde, küme küme aylak insanlar vardı, ama çaresizliklerinin üzerine artık bariz bir güçlü olma duygusu taht kurmuş gibiydi. En rezil kafanın üzerine çarpık çurpuk oturtulmuş en yırtık pırtık takkenin bile verdiği mesaj şuydu:
“Bu takkeyi takan ben, hayatta kalmamın beni ne kadar zorlayacağını biliyorum; ama acaba sen, bu takkeyi takan kişinin senin hayatını artık ne kadar kolayca mahvedeceğini görebiliyor musun?”
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kitap Alıntıları
Non-FictionÖldüğüm vakit, sevdiğim bir kitabın sayfalarını çeviremeyeceğim aklıma gelir. Beyhude yere, günün birinde onu okuyup bitirmeyi umacağımı düşünürüm. Işık anlık parıltılar düşürdüğünde, sırrına erişilemez bir suyun derinliklerinde görür gibi olduğum d...
