Bizi kitapsız bir başımıza bırakın, anında kayboluruz, darmadağın oluruz. Neyle bütünleşip neye tutunacağımızı, neyi sevip neyden nefret edeceğimizi, neye saygı duyup neyi küçümseyeceğimizi bilemeyiz. İnsan olmak -gerçek, bireysel, kanlı canlı insan olmak- bizi ezer, utanırız, rezillik olduğunu düşünürüz ve genelleştirilmiş-imkansız insan olmanın bir yolunu bulmaya çalışırız. Biz ölü doğanlarız, geçmiş nesillerdir yaşayan babalardan olmuyoruz ve bu bize gittikçe daha uygun düşüyor. Bunu sevmeye başlıyoruz. Yakında, bir şekilde, bir fikirden doğmanın da yolunu bulacağız. Fakat bu kadarı kâfi; "Yeraltından" bundan fazlasını yazmak istemiyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kitap Alıntıları
Non-FictionÖldüğüm vakit, sevdiğim bir kitabın sayfalarını çeviremeyeceğim aklıma gelir. Beyhude yere, günün birinde onu okuyup bitirmeyi umacağımı düşünürüm. Işık anlık parıltılar düşürdüğünde, sırrına erişilemez bir suyun derinliklerinde görür gibi olduğum d...
