the battle of the wagons

《6》in het naamkwijt dorp

★p.o.v.★ Samuel

Ik was de volgende morgen zoals altijd tegelijk met de zon wakker. Hoe het kan weet ik niet maar we zijn altijd te gelijk wakker. Toen ik werd geboren was de zon ook net op. Naast me zie ik Sunfire al wakker worden. Als hij ziet dat ik keek staat hij snel op ." Rustig Sun. We gaan pas over een uur of één twee weg naar het dorp laat eerst iedereen daar even wakker worden." Lach ik hem toe. Als hij merkt dat ik wakker ben verwacht hij ook dat hij klaar moet staan voor gevaar dat er natuurlijk altijd kan zijn. Nu ik er overna denk is eigenlijk alles wat ik Sunfire heb geleerd om weg te komen en veilig te blijven alsof ik altijd al wist dat ik weg zou gaan.

Ik loop naar het riviertje en fris me even op. Het volgende moment lig ik in dat zelfde rieviertje, dat nog best koud en diep is trouwens. Ik kom happend naar adem boven en zie Sunfire over het gras rollen van het lachen. " Was dat echt nodig Sunfire?" Zeg ik terwijl ik naar de kant toe zwem. Ik probeer boos te klinken maar dat gaat me niet echt goed af. Sunfire komt naar me toe en duwt me met zijn hoofd weer terug het water in. Hier was ik op voorbereid en net op tijd schuif ik naar rechts. "Kom Sunfire we kunnen nu die stad in." Zeg ik als ik weer ben opgedroogd.

★p.o.v.★ Sunfire

Ik zie dat Samuel wakker is en naar me kijkt. Ik sta maar snel op want ik verwacht dat we vertrekken. Hij zegt echter dat we nog even wachten en loopt daarna weg naar het riviertje. Zo'n kans laat ik natuuurlijk niet lopen en als hij bijna weer rechtop zit geef ik hem een harde duw waardoor hij kopje ondergaat. Ik moest denk ik een beetje te hard lachen want hij doet alsof hij boos is. Dat gaat hem trouwens niet al te best af, want hij ziet er uit als een verzopen kat. Hij klimt de kant op en ik probeer hem nog een keer in het water te duwen om even af te koelen. Helaas had hij me door en kwam het water uit. Na een tijdje kunnen we eindelijk naar het dorp.

★p.o.v.★samuel

We rijden het dorp binnen en ineens weet ik de naam weer: Horreden. Overal om ons heen word geschreeuwd. Er is markt en er spelen veel kinderen op straat. Ik zoek eerst even een herberg waar Sunnfire even kan staan en zie al snel een herberg met een mooie stal. Ik spreek met de waard een prijs af en zet Sunfire in het stalletje. Ik zie en hoor dat hij graag mee wil maar dat kan niet.

Ik loop terug naar de markt en loop langs de kraampjes. Ik zie veel fruit maar het ziet er niet lekker uit en het is ook niet mee te nemen op pad. Na een tijdje kom ik aan bij een kraampje waar ze droog fruit verkopen. "Wil je proeven jongeman?" Vraagt een oude vrouw die achter het kraampje staat samen met haar man. Ik kijk nog een keertje naar de vruchten en antwoordt dat ik dat wel wil maar eerst wil weten wat ze kosten. De mevrouw vind dat goed en geeft me een stukje fruit en ze zegt" Deze kosten per stuk één bronzen munt en per tien stuks één zilveren. Een bronzen munt gaat vijftien keer in een zilveren dus dat betekent dat tien stuks duurder is als twee keer vijf stuks. Ze weet vast dat ik een buitenlander ben en ze denkt dat ik niet weet hoe je de munten verdeelt. Het fruit smaakt goed ookal is het gedroogt. "Ik wil graag twintig van deze en geef je er twintig bronzen munten voor. Dat is de echte prijs dus geef ik meer als nodig." Ze kijkt me aan en ik denk dat ze teleurgesteld is dat ik er geen twee zilveren munten voor geef. "Graag of helemaal niet mevrouw, u mag kiezen." Uiteindelijk krijg ik ze mee voor mijn prijs en loop ik verder.

Ik denk niet dat ze hier pijlen maak sets hebben maar mischien wel hout bewerk spullen dat zou ook goed zijn. Ik loop de hele morgen over de markt en heb alles wat ik nodig heb.