the battle of the wagons

《11》Amuleun

★p.o.v.★ Samuel

De volgende twee dagen draven Sunfire en ik gewoon door zonder er iets gebeurt. De enige die we zijn tegengekomen waren een boer en zijn koe. Op de derde dag worden de wegen drukker en komen we meer mensen tegen en minder dieren. Dat betekent dat Amuleun in de buurt is. Amuleun is een grote handelstad die altijd druk is met zijn haven en de vele boerderijen. We zullen over zes uur in Amuleun zijn.

Na vijf uur zie ik de stad opdoemen uit de mist. Dus over een uur zijn we in Amuleun. Na een uurtje draven we de poorten van Amuleun door. Ik laat sunfire stappen en negeer de vragende blikken in mijn rug. Ik kwam wel vaker in Amuleun maar dan altijd met de koning en wat andere Elfen. Ik weet nog waar de stallen zijn en ik stuur Sunfire daarheen.

Bij de stallen worden we tegengehouden door een van de stalknechten. "Pardon meneer, maar wie bent u en hebt u het recht om hier uw paard te stallen? Vraagt hij. " Nou ik ben Samuel en dit is Sunfire. Mijn paard. Ik ben de Elfen prins en zijn van koning David. En of ik het recht heb om mijn paard hier te stallen? Ik denk het wel en anders moet hij hier toch staan als ik ga vragen of ik dat recht heb bij de koning." Zeg ik, daar heeft hij geen antwoord op. "In dat geval zal ik uw paard verzorgen." "Dank je wel." Antwoord ik.

Vervolgens loop ik het kasteel in met mijn reiskleren. Die er niet goed uitzien. Op de broek zitten modder en bloed vlekken en een gat in de rechter knie. In het shirt zitten bloedvlekken en modder. Het is niet zo heel erg, maar je kunt de koning zo niet onder ogen komen. Dat vind een van de bediende ook. "Ik zal u even naar een kamer brengen waar u zich kunt omkleden en opvrissen. Daarna wil de koning u graag ontvangen." "Dank je wel." beantwoord ik hem ook. Ik doe het gewaad aan dat zit als gegoten. Het is een Elfengewaad. Ik borstel ook even mijn haar. Oké dat klinkt misschien raar, maar bedenk wel dat mijn haar tot net over mijn schouders zit. Als ik ook mijn gezicht heb ondaan van het laatste beetje bloed loop ik mijn kamer uit en volg de bediende naar de troonzaal.