the battle of the wagons

《4》op pad

★p.o.v.★ Samuel

Ik loop naar buiten en ben blij dat ik weg ben. Ik loop de vele wegen en trappen af tot ik op de begande grond ben.Ondertussen ben ik er achter gekomen dat ik mijn pijlen maak set ben vergeten. Maar daar is nu niets meer aan te doen. Ik ren snel het bos in richting de paarden. En fluit zachtjes Sunfire's lokroep, zodat hij naar me toe komt en ik spring op zijn rug. Samen rijden we dieper het bos in. "Er nu geen weg meer terug hè Sun." Fluister ik zachtjes in Sunfire's oor. Ik ben nog steeds blij dat ik weg ben en ik weet zeker dat ik de goede keus heb gemaakt.

Na een paar uur draven, zijn we het bos uit en zie ik dat het nog zo'n drie uur duurt tot dat de zon opkomt. "Sunfire we draven door tot de zon op is goed, dan zoek ik daarna een plekje waar we kunnen rusten." Ik kijk even naar Sunfire en ik denk dat hij knikt. "Dat is dan afgesproken. " We draven verder. Als de zon op is weet ik zeker dat vader weet dat ik weg ben, dat hij wat mensen het bos laat uitkammen gok ik ook. Maar zou hij verwachten dat ik Sunfire meeneem en het bos al uit ben? Dat denk ik niet. Hij zal de stal ook niet vinden want die staat helemaal niet in het bos. Die staat op de vlakte een kilometer ter zuiden ervan. Daar komt bijna nooit iemand. Maar we dwalen af.

"Zie je die bosjes daar, Sun, zullen we daar gaan pauzeren? Dan kun je nog even slapen. En je oude pijnlijke spieren tot rust laten komen."dat laatste zei ik met een grijns op een pesterig toontje. Ik was nog niet uitgepraat of Sunfire loopt al richting het bosje. "Ik denk dat dat een oké is?" Vraag ik aan Sunfire. Als antwoord krijg ik een luide hinnik. "Mooi."

Een uur of twee later gaan we weer verder. Taarwijl Sunfire sliep ben ik even een stukje terug gelopen om onze sporen uit te wissen. Toen ik weer terug bij het kamp ben zie ik dat Sunfire alweer klaarstaat om weg te gaan." Zo jochie lekker geslapen?" Plaag ik Sunfire, want toen ik wegging zou ik zweren dat ik hem hoorde snurken. Als antwoordt krijg ik een tik in mijn buik. Ik kijk Sunfire aan en hij kijkt terug met een blik van: jij ging weg en staat nu dag te dromen ik niet! " goed punt." Zeg ik waarna ik weer op zijn rug klim. "Maar ik heb wel een route uitgestippeld die we gaan volgen. Als je een beetje door rijd kunnen we er morgen zijn."